Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yoongi'den
"Yoongi geliyor musun basketbol oynamaya?” arkadaşım beni zorla dışarı çıkarmaya çalışıyordu fakat hiç bir şekilde işe yaramıyordu. Sadece uyumak istiyordum. Günlerce uyumak, yemek yemek ve tekrar uyumak. Zaten bütün günüm bu şekilde geçiyordu.
"Hayır istemiyorum siz gidin.” Yatağımda ters dönerek battaniye ile kafamı iyice örttüm. Arkadaşım yatağın başına kadar geldiğinde sinirle konuşmaya başladı.
"Tanrım neyin var senin? Kaç aydır böylesin? Kendine gel artık.”
"Namjoon siktir git! İstemiyorum işte.” Namjoon elindeki top ile kafama vurarak kapıya doğru ilerledi. "Senin neden böyle yaptığını iyi biliyorum ama aptal Jimin için üzülecek kadar gerizekalısın."
Sinirle gözlerimi yumdum ve kulaklarımı kapatmıştım. Kimseyi duymak istemiyordum. Özellikle Jimin'in adını duymak istemiyordum. Lanet olsun onu çok özlemişim. Aşırı özlemiştim. Aradan sadece 2 ay sürmüş fakat hiç bir şekilde konuşmamıştık. Tek bir mesaj dahi birbirimize atmamıştık. Ben çok istiyordum ona mesaj atmayı ama o atmadığına göre beni umursamıyormuş. Yataktan doğrularak telefonu alıp Jimin ile olan sohbete girdim. Tanrım en son okullar tatil olmadan önce konuşmuştuk. Derin nefes alarak klavyeye tıkladım. Ne yazacağımı bilmiyordum ve ilk yazan yine ben olacaktım.
