Aile baskısı olan bir kızın babası kumar oynarsa ve Mafyaya borçlanırsa, bu Mafyanın yoluda kızın evlerine düşerse ne olur?
(BİTTİ!)
(DÜZENLENECEK!)
(Arkadaşlar kız çok çabuk olayları kabul ediyor baya baya hızlı benimsiyor o yüzden tek sıkıntısı o...
şuan, karışmda duran kız kanlı canlı Kırcaydı. Ölmemişti. Gitmemişti. Hayal olup olmadığını anlamak için başımı sağa sola salladım. Behzat benden önce toparlanmış kırcanın ayaklarıni çözüyordu.
Bu kırca Gülen, neşe saçan, huzur veren bir kırca değildi. Üstündekiler kirlenmiş, saçları kepeklenmiş, yıkılmış, gözleri ağlamaktan şişmiş ve kızarmış, vücudunda ise yara izleri olan bıçak izleri olan bir kadın vardı karşımda.
Gözümden bir damla yaş düştü.
Peki Ya bu kırcaysa ben iki haftadır kimin yanına gidiyordum? Konuşuyordum? Ağlıyordum?
Kırca, o haster kaldığım sesiyle bana seslendi. "Pamir" dedi. Titerk sesiyle. Ben hâlâ şoku daha atlatamamışken behzattan destek alarak ayağa kalktı. "Ruhum" dedim. Zar zor konuşarak.
Sonra ikimizde aynı anda birbirimize sarıldık.
"Pamir" diyerek ağlamaya başladı. "Kırca'm" diyerek bende göz yaşlarımı serbest bıraktım.
O mis saçlarının kokusunu çektim ciğerlerime. 2 haftadan sonra ilk defa nefes aldığımı hissediyordum. İlk defa ruhumun olduğu,kalbimin attığını hissediyordum.
Ne kadar süre öyle kaldık bilmiyorum ama uzun bir süreydi. Geri çekildiğim yüzünü avuçlarımın içine aldım. "İncir çiçeğim" dedim ağlayarak "Pamir" dedi tekrar. Hep Pamir desin istemiştim o an. Ağzındsn sadece 'pamir' çıksın.
"Konuş bebeğim,konuş incir çiçeğim,konuş hasret kaldığım" dedim titrek sesimle. İlk defa bu kadar acizdim.
"Seni çok özledim" dedi tekrar ağlamaya başladı. "Bende çok özledim" dedim. Ağlamakla.
"Ama sen ölmüştün, ben senin mezarında ağladım" dedim o hasret kaldığım yeşillere bakarak. Ben bu kadının her zerresine hasret kalmıştı. "Biliyorum hepsini izledim" dedi. Anlamayarak istemsizce Kaşlarımı çattım. "Nasıl?" "Evimize gidelim mi? Orda anlatacam" dedi burnunu çekerek. Başımı salladım ve elini elimin içine aldım.
(...)
Eve gelmiştik, kapının önünde bekliyorduk.
Bana baktı,eve gelene kadar ellerimizi hiç ayırmamıştık.
"Sen yokken bu eve hiç girmedim" dedim. "Hiç mi?" Diye sordu şaşırarak. "Hiç" dedim.
Gözlerimin içine baktı.
"Teşekür ederim" "Ne için?" "Beni böyle sevdiğin için"
Başından tutup alnına bir öpücük kondurdum.
Eli zile gitti.
≈≈≈≈
Zil çaldı. Bir kaç saniye sonra Kapıyı ozan açmaktı. "Hoş geld-" Kırcayı görmesi ile susmasi bir oldu. "Geçin abi siz, ben hayal görüyorum" dedi gözlerini ovuşturarak. Sonra bir bana birde kırcaya baktı.
"Abi? Benim gördüğümu sende görüyor musun?" Ellerimizi havaya kaldırdım. "Görüyorum" dedim gülümseyerek. Dikkati kırcadan bana kaydı. "Sen gülümsüyorsun" dedi sanki ilk defa gülüyor musum gibi. sonrada yere yığıldı.
Evet Bayılmıştı.
"Behzat al şunu" dedim gülerek. Eve girdiğimizde Begüm camdan dışarıya bakıyordu. Kırca benimle beraber biraz yürüyüp Begümün arkasında durdu.
"İnsan, arkadaşını karşılamazmi?" Dedi kırca. Kırcanın sesini duyması ile dönmesi bir oldu Begümün. "Kırca?" Dedi şaşırarak. "Begüm" "Sen,sen" dedi. Elleri titriyordu. "yaşıyorsun" diyip yutkundu. "Evet" dedi kırca ikisininde gözleri dolmuştu. Kırcanın, "E öylece orda durucak mısın?" Demesi ile hemen koşup boynuna atladı Begüm. Ama dikkatimi çeken şey Begüme sarılırken, elimi hiç bırakmamasaydi.
Uzun ve sıkı bir sarılmadan sonra, "Ben inanmadım, vallahi inanmadım, yaşadığını biliyordum" dedi Begüm gözleri dolu dolu. "Bende senin buna inanmadığına inandim" dedi kırca ikisi gülüşürken Behzat ozani koltuğa atmıstı. "Hii ozana ne oldu?" Dedi Begüm. "İnanamadı, bayıldı" dedi kırca. Begüm ozanın yanına geçerken kırcanın ağzından bir inilti çıktı. "Ah!" canı yanmıştı. "Ne oldu iyimisin?" Dedim telaşla Kollarındaki kızarıklara, üstüne ve biraz yan döndürerek sırtına bakmaya çalıştı "Değilim" "Odamıza çıkalım" dedim. Başını salladı. Behzata döndüğümde ona göz kırptım. Başımı çevirecekken Begümle göz göze geldim. Bana kısa bir bakış attıktan sonra tekrar ozanın yanına oturdu.
Yukarı çıktığımızda, kırca hemen duşa girmişti. Bense bu olanların 2 saat içine sığdığına inanamıyordum. O yaşıyordu kanlı canlı karşımdaydı.
Benim incir çiçeğim,beni bırakmamıştı.
Ben peki iki haftadır kimin yanındaydım? Kime ağlıyordum?
Behzat arabada bununla ilgilendiğini söylemişti. Bize bir oyun oyanandı çok büyük bir oyun. en kısa zamanda bu oyunu çözecektim.
...
Kırca duştan çıktıktan sonra, dahada iyi gözüküyordu teni parlıyordu, üstünden bir yük kalkmış gibiydi, saçları hafif nemliydi.
Yanıma gelerek bana sokuldu bende onu köprücük kemiğime yatırdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Pamir" dedi fısıltı gibi çıkan sesiyle. "Hı?" Dedim kokusunu içime çekerek. "Seni çok özledim" dedi iyice sokularak. "Bende, bende kırcam o senin mezarın sandığım kişinin yanına gidip çok konuştum, çok ağladım" dedim. "Biliyorum" dedi. Anlamayarak kaşlarımi çattım. Kulübedede böyle demişti. Ama nasıl bilebilirdi? "Bülent, peşine adam takmış ne yaparsan bana video olarak gösteriyordu. Dediklerin, ağladıkların, konuştukların,bana izletiyordu" dedi. Bülent bizi birbirimizle sınamış ve ikimizi ayrı ayrı yakmıştı.
Ben onu öldü bilip aglarken, oda benim ağladığımi onun sahte olan mezarında göz yaşı döktüğümü kahrolduğumu göstererek sınamıştı. Ama bende onu Sınayacaktı.
"Bunlari sonra konuşalım mı? Şuan sadece kokuna ihtiyacım var" dedim. Böyle dememle Derin bir nefes çekip kokumu içine çekti. "Benimde galiba" dedi.
