MAFYANIN İNCİR ÇİÇEĞİ

4. "Pamircim"

Pamirin dediğini yapıp eşyalarımı yerleştirmiştim.
1 saatimi almıştı. Çünkü 4 kere yerlerini değiştirmiştim. İçimde hep,

rahatsiz olurmu?

Diye bir düşünce geçiyordu. Düşününsenize, dolabınızi bir açıyorsunuz misafirinizin kıyafetleri. Şahsen ben rahatsız olurdum.

Bir dakika ben onun misafiri miydim?

Valizimi, giyinme odasının bir köşesine koyup aşşağıya indim.
Masaya baktığımda toplanmıştı. Hizmetli gelmiş olmalıydı. Salona geçip TV ünitesinin karşısına geçtim.

Bir iki dakika sonra telefonum çalmaya başladı. Cebimdeki telefonumu çıkarttığım bir numara aradığıni fark ettim.

055**** arıyor...

Telefonu açtım,
"Alo" dedim standart bir sesle.
"Nasılsın Ayşim?"

Pamir.

"İyiyim, sen"
"Bende iyiyim" diyip bir soluk verdi. Sonra lafına devam etti.
"Dediğimi yaptın mı?"
Evet. Yapmıştım peki ona rahatsız olup olmadığını soracak mıydım? yerleştirmiştim.
"Hı-hı Eşyaları yerleştirdim ama..." Dedim çekinerek.
"Ama?" Diye sordu
"Rahatsız olmazsın dimi? Yani şimdi ben olsa-"
"Hayır" dedi bir anda lafımı keserek
"Aksine eksik kalırım kırca" dedi.

Sustum.

Bu bir itiraf mıydı?

Bir süre ikimizde konuşmadık. Tam ağzımı açacakken.
"Naber Pamircim" dedi bir kadının sesi hemen ayağa kalktım.
"İyidir şimay sen" dedi umursamaz aynı zamanda herkese karşı olan o kalın sesiyle. Bu durum aslında hoşuma gitmişti ama şuan ilgilenmem gereken başka bir konu vardı.
"O kadın kim? Pamircim" dedim aynı şimayın çıkardığı gibi bir tonda çıkarmaya çalıştım sesimi.
"Yapma" dedi sesini bir tık daha incelterek.
Bende ne yaptım.
"Akşama görüşürüz pamircim" diyip telefonu suratına kapattım.

Valla aferin bana iyide yaptım. Bir kaç dakika sonra ben o kadını düşünmekten kafayı yerken kapı çaldı. Yeni hizmetli hızla kapıyı açtı. Ve içeriye ayni pamir gibi bir adam girdi. Ayağa kalktım
"eee merhaba ben Ozan sarsılmaz. Siz?" Dedi kibar bir şekilde.
"Kırca kumru" dedim. Beni baştan aşağıya süzdü.
"Demek o sensin seni hiç bu kadar güzel beklemiyordum yenge" diyiverdi. Daha çok rahat bi insandı.
"Yenge?"
"Ha şey ben pamirin kardeşi, o bakımdan" dedi toplamaya çalışarak.
"Anladim, geçmez misin?" Diye elimle onu karşımdaki koltuğu gösterdim. Hiç düşünmeden karşıma geçti.

30 dakika sonra...

Ozan ile çok iyi anlaşmiştık, çok iyi çocuktu. İngiltereden gelmiş. Biraz kalıp dönecekmiş sözde.
Abisininde haberi yokmuş. Bu gün cuma olduğunu için evdedir diye düşünmuş.

Ama cidden biz ozanla çok iyi anlaşmıştık.
"Öküz abim ya" dedi.
"Dimi, hayır madem kadın geldi benimle olan telefonu kapat"
"Aynen ayıp olmuş sana"
"Sorma" dedim ellerimi saçlarımdam geçirerek.

Birden ayağa fırladı.
"E hadi kalk şirkete gidelim"
"Saçmalama"
"Nedem, o kadının eline mi vereceksin sevdiğini"
"Ya ne sevdiği anlattim ya" dedim sitemle
"Ben hikâyeyi senin tarafından dinledim kırca, abim eğer sana aşık olmasaydı seni yanına almazdı ve emin ol ben bu hikâyeyi abimin tarafındanda dinledim." Söyledikleri ile donup kalmıştım.
"Hadi ya!" Dedi bir anda hemen kendime gelip başımı iki yana salladim. Telefonumu pantolonumun arka cebine atıp bir gazla, ozanın gazı ile,
"Hadi" dedim.