''ထယ္''
သူစိတ္ထဲကပဲ ေခၚမိလိုက္ပါတယ္ ။
ဘုရားစူး ကိုယ္တိတ္တခိုးေပးထားတဲ့နာမည္ေလးနဲ႔လိုက္
ေအာင္ ေရွ႕ကလူသားေလးကျပဳမူေနခဲ့သည္ ။
သီခ်င္းေလးဖြင့္ကာ ကိုယ္လံုးေလးတရမ္းရမ္းျဖင့္
ဝိုင္ပုလင္းကိုင္လ်က္စည္းခ်က္လိုက္ေနသည့္ အေရွ႕က
သူ႔အလုပ္ရွင္ေလးအား သူၿငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္စြာ
ၾကည့္ေနခဲ့မိသည္ ။
Suitအျပည့္နဲ႔ အျမဲတမ္းအလုပ္ရႈပ္ေနတတ္ေသာ
တင္းမာမာပံုစံက ကင္ထယ္ေယာင္းျဖစ္ၿပီး
ယခုလို freelanceအိမ္ေနရင္းပံုစံေလးက 'ထယ္'ပါ။
ဖုန္းမကိုင္လို႔ စိတ္အပူမီးထေနရတဲ့သူ ဒီလိုျမင္ကြင္း
ေလးေတြ႕ေတာ့ ေအးခ်မ္းသြားသလ္ိုလိုပင္ ။
အဆင္ေျပေနတာေတြ႕ရေတာ့ အကဲပိုေနခဲ့မိတဲ့ကိုယ့္ကို
ကိုယ္ ရီခ်င္မိသြားသည္ ။
ဟိုေဆာ့တို႔မ်ား သရုပ္ပ်က္ျပန္ၿပီေပါ့...
'ဟင္ ဟိုေဆာ့'
သူ႔ကိုျမင္သြားေတာ့ ထိုလူသားလႈပ္ရွားမႈတို႔ရပ္သြား၏
ျပံဳးျပလိုက္ၿပီး သူအနားကိုေလၽွာက္သြားလိုက္သည္
အထိ သူ႔သူေဌးေလး လွမ္းၾကည့္ေနခဲ့သည္ ။
'အဆင္ေျပရဲ႕လားလို႔ လာၾကည့္တာ'
'သက္သာပါတယ္ ဒီအခ်ိန္ႀကီးလာတာ
ဟိုေဆာ့ေတာ့ ျပန္ရင္ေမွာင္ၿပီေနာ္'
ခပ္ဟဟရီသည့္ဤမ်က္ႏွာထားက ဂ်ီမင္းေလးမွလြဲ
အျခားသူမျမင္ဖူးႏိုင္ေသာ အရာ ။ထူးဆန္းေနခဲ့သည္ ။
'ေပ်ာ္စရာကိစၥရွိလို႔လား ထယ္ေယာင္း?'
သူေမးေတာ့ ထိုလူသားထပ္ရီျပန္သည္ ။
'ဒီလိုပါပဲ ကြ်န္ေတာ္ေတြးစရာ နဲနဲရိွေနလို႔'
ဘာေတြေတြးလို႔ ဘယ္ထိေပ်ာ္ေနခဲ့လဲဆိုတာေတာ့
သူေမးခြင့္မရွိတဲ့ အတိုင္းအတာေလ ။
'ေခါင္းမူးတာကေရာ သက္သာသြားၿပီလား ဘာစားၿပီး
ၿပီလဲ?'
'ဝိုင္'
'ဟင္'
ထယ္ေယာင္းထပ္ရီျပန္သည္ ။
'ဝိုင္ေသာက္မလို႔ ဟိုေဆာ့ေရာထိုင္ေလ'
အေယာင္ေယာင္အမွားမွား သူထိုင္ၿပီးကာမွျပန္ထရပ္
လိုက္ရသည္ ။
YOU ARE READING
3B
Fanfiction'ေဆာင္းတြင္းေၾကာင္ႀကီးေတြကို သိလား ကေလးေလး...? လူသားစားတဲ့ အဲ့ေကာင္ႀကီးေတြရန္က ကာကြယ္ဖို႔ ဦးရဲ႕ရင္ခြင္မွာပဲ မင္းလံုျခံဳမယ္...' 'ဆောင်းတွင်းကြောင်ကြီးတွေကို သိလား ကလေးလေး...? လူသားစားတဲ့ အဲ့ကောင်ကြီးတွေရန်က ကာကွယ်ဖို့ ဦးရဲ့ရင်ခွင်မှာပဲ မင်းလုံခြုံ...
