အရူးေကာင္တဲ့ဗ်ာ....
ပိုင္ဆိုင္လိုျခင္းမွာ ေလာဘနည္းနည္းထူမိတဲ့အခါ
ကြ်န္ေတာ့္စိတ္က အလ်င္စလို ျဖစ္မိတယ္ ။
ဒါကို သူတို႔က စိတၱဇ အရာသြင္းၾကတယ္ ။
မရူးပါဘူး ခ်စ္တတ္တာ...
အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလို႔ အရမ္းခ်စ္မိတာ ။
သိုေလွာင္ပံု သိမ္းသြင္းနည္းမတတ္ေတာ့
ကြ်န္ေတာ့္ အခ်စ္ေတြကို အတၱလို႔ျမင္ၾကတာပဲ...
လွတဲ့အရာေလးေတြကိုႀကိဳက္တယ္ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္သလို
သိမ္းဆည္းထားခ်င္မိတဲ့ စိတ္ကို ကြ်န္ေတာ္ထိန္းႏိုင္တဲ့တစ္ေန႔ ကြ်န္ေတာ့္ဘဝမွာ လြယ္ကူစြာ လိုရာရမလား?
မ်က္လႊာႏွစ္ခုဖြင့္လွပ္ခ်င္းခ်င္းပင္ မ်က္ႏွာၾကက္ေပၚ
ထင္ဟပ္လာသည့္ အရာတစ္ခုက ႏူးအိညက္ေညာလွ
သည့္ ပါမို႔ေဖာင္းေဖာင္း ကေလးငယ္...
ကြ်န္ေတာ့္ တမ္းတျခင္းမွာ အစြဲေတြပါတယ္ ။
ဤခ်စ္ေမႊးေလးကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မဆံုးရံွုးခ်င္ပါ ။
ျပင္ဆင္ရမည့္ အေလ့အထတစ္ခ်ိဳ႕ကို ဤကေလး
ငယ္ကပင္ မိမိအား အသိစိတ္ထည့္ေပးခဲ့သည္
ဆိုမလား...?
စိတ္ခ်ပါ ကေလးအေပၚေတာ့ ကိုယ္ေလွာင္ခ်ဳိင့္
မသံုးဘူး ။
ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ရွိေပမယ့္ ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းေဆာင္တာ
ေတြအေပၚ တိက်ျပတ္သားတဲ့ ဤလူငယ္ဟာ
တည္ၿငိမ္မႈနဲ႔အၿပိဳင္ေအာင္ျမင္ၿပီးသား...
အင္း...ခက္တယ္...ခ်စ္တတ္တာကိုလည္း ခ်ိဳ႕ယြင္း
ခ်က္ဟု အမည္တပ္လို႔မရ ။
'ထယ္ေယာင္းက...ဒီေန႔အေစာႀကီး...ျပင္ဆင္ၿပီးေနတာလား...?'
အခ်ိန္အပိုလိုမရွိ ျပင္ဆင္ၿပီးတဲ့သူက ေလွကားထစ္
တို႔ကို စည္းခ်က္က်က် လွမ္းေနရင္းမွ ဟိုေဆာ့အေမး
ကို ေထာက္ခံသေဘာျပဳ ေခါင္းၿငိမ့္္ျပေလသည္ ။
နားရက္ျဖစ္ေနေပမယ့္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္
အိမ္ေရာက္ေနေသာ ဟိုေဆာ့ကို သူေတြေဝေဝၾကည့္
ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွ ဆိုဖာေပၚ ထိုင္လိုက္သည္။
'ဟိုေဆာ့ကေရာ...ဒီေန႔မနားဘူးလား...?'
'အင္း...အရင္ပိတ္ရက္ေတြတုန္းကဆို...နားလို႔ရေပမယ့္...ခုက်ေတာ့...မတူဘူးေလ...'
'ဘာလို႔လဲ...ကြ်န္ေတာ္ေၾကာင့္လား...?'
'ထယ္ေယာင္းေၾကာင့္ရယ္လို႔ေတာ့...မေျပာပါဘူး...'
YOU ARE READING
3B
Fanfiction'ေဆာင္းတြင္းေၾကာင္ႀကီးေတြကို သိလား ကေလးေလး...? လူသားစားတဲ့ အဲ့ေကာင္ႀကီးေတြရန္က ကာကြယ္ဖို႔ ဦးရဲ႕ရင္ခြင္မွာပဲ မင္းလံုျခံဳမယ္...' 'ဆောင်းတွင်းကြောင်ကြီးတွေကို သိလား ကလေးလေး...? လူသားစားတဲ့ အဲ့ကောင်ကြီးတွေရန်က ကာကွယ်ဖို့ ဦးရဲ့ရင်ခွင်မှာပဲ မင်းလုံခြုံ...
