Takıntılı Zorbam

[10]*Zebani*

"nerdesin sen!?" Diyen Alisaya baktım. Nefes nefeseydim. Sabah geç saatlerde kalktığım için malum biraz bekletmiştim.

"Burdayım" diye cevap verdim nefeslerimin arasında. En sonda kendime gelip yüzüne baktım.

"Birazcık beklettiğim için özür dilerim" dediğimde Alisanın kaşları havalanmıştı. Sinirlenmişti biraz.

"Birazcık mı!?" Dedi tıslayarak. Ay aklıma Çağan geldi. Oda yılan gibi tıslıyor. Ona karşılık yüzümü buruşturdum.

"Ay sus! Çağan gibi konuştun!" Dedim. Ve ardından ikimizde okula doğru yürümeye başladık. Ve buarada sohbet ediyorduk. 

Okula önüne vardığımızda Girayı gördüm. Girayla dün tanışmıştık! Bizim sınıfın yanındaki sınıfta okuyordu. Çok espiriliydi. Espirileri beni güldürüyordu.

Biraz daha yaklaştığımızda dikkatlice yüzüne baktım. Tanrım! Yüzü yara bere içindeydi. Çok kötü görünüyordu. Biraz daha yaklaştık.

"Hey! Giray!" Dedim. Adını duyduğunda bana döndü. Beni görünce hayalet görmüş gibi baktı. Yutkundu. Önüne döndü ve hızlı addımlarla uzaklaşmaya başladı

"A-a" dedim şaşırarak.

"Noldu?" Dedi Alisa.

"Giray beni görüp kaçtı!" Dedim şaşkın sesimle. Ayrıcada biraz üzülmüştüm.

"Ne? Niye kaçtı?" Diye Alisa sorduğunda omuz silktim.

"Bilmiyorum" dedim. Okulun girişine yaklaştığımızda gördüğüm kişiyle göz devirdim. Evet aynen!. Çağan kapının girişine yaslanmıştı. Yüzünde Alaylı bir sırıtma vardı. Sadece bana bakıyordu.

Onu takmayarak Alisayla yanından geçtik. Kolidorda yürümeye başladık. Ve bir durum vardı. Herkes bana bakıyordu. Evet dünkü olay yüzünden. Çağanın "o benim!" Diyip kurbanlık koyun gibi sahiplenmesi yüzünden.

Herkes hala bana bakıyordu. Bu durum artık sinir bozucu olmaya başlamıştı. Yok Allah'ım monalisa tablosuna böyle bakmıyorlar!.

Elimde kitabım vardı. Bir çocuğun yanımdan geçerken bana çarpmasıyla kitab yere düştü. Çocuk "pardon" diyip ben nefes almadan gitti.

Sinirle arkamı döndüğümde çok muhteşem bir manzarayla karşılaştım (!)

Çağan efe bunca zaman arkamdaymış. Ve ben geriye döndüğümde göz göze gelmiştik. Öylece tepkisizce bakıyordu. Masum bir tiple bakıyordu.

Yutkundum. Bakışlarımı kaçırdım. Yere eğildim ve kitabımı aldım. Ayağa kalktım. Ardından önüme döndüm ve Alisanın kolundan tutup sürüklemeye başladım.

Sınıfa geldiğimizde yerlerimizi geçtik. Ardından Çağan girdi sınıfa ve yerine geçti. Hocada girdi, dersde başladı.

45 dakikanın ardından zilin çalmasıyla nefesimi sesizce dışarıya verdim. Hoca çantasını aldı ve sınıftan çıktı. Alisa hemen yanıma geldi.

"Dışarı çıkalım mı! Bundaki sonraki ders boş! Ardından kantinede gideriz" dedi heyecanlı sesle. Hafif burnumdan güldüm ve ayağa kalktım. Alisa koluma girdi ve sınıftan çıktık.

Yine ve yine sanki uzaylıymışım gibi bakmaya başladılar!. Yumruğumu sıkıyordum. Bu durumdan iyice rahatsız olmuştum.

"NE BAKIYORSUNUZ OĞLUM!? DÖNSENİZE ÖNÜNE!" Dedim en sonunda adeta kükreyerek. Saatli bomba gibiyim zaten. Yolun sonunda hep patlıyordum.

Herkes bakışlarını arka tarafıma geçirdi. Şimdide oraya bakıyordular. Dayanamayıp arkamı döndüğümde sürprizle karşılaştım.

Çağan arkamda zebani gibi durmuştu. Az önce bağırdığımdan şaşırmış gibiydi. Yutkundum. Önüme döndüm ve Alisanın kolundan tuttum. Hızlıca ordan uzaklaştım ve ordanda dışarıya çıktık.

Dışarıya çıktığımda kalbim hızlı hızlı çarpıyordu. Tuttuğum nefesimi dışarıya vermiştim. Alisaya baktığımda gülüyordu.

"Neye gülüyorsun?"

"D-domates olmuşsun puahahahahah"

"Off" ladım ve yürümeye başladım. Alisa peşimden geliyor du ve hala gülüyordu. Gerizekalı kız!

Zil çalmıştı. Ama biz dışarda geziyorduk. Nöbetçi hocayı gördüğümüzde hemen kantine kaçmıştık.

Kendimize birşeyler alıp masaya geçtik. Hem birşeyler atıştırıyor, hemde konuşyorduk. Alisanın bakışları birden arkama döndü. Öylece bakıyordu.

Ağzımdaki lokmayı yuttum. Tek kaşımı kaldırdım. "Noldu" dermiş gibi kafa salladım. Oda bana gözleriyle arkamı gösterdi.

Arkamı döndüğümde bir çift ela gözlere denk geldi gözlerim. Çağan! Öylece bakıyordu bana. Hemen önüme döndüm. Zebani gibi bu çocuk cidden! Gittiğimiz her yerde i var!.

Artık korkmaya başlıyorum. Ne zaman baksam bana bakıyor. Bu aralar fazla abartıyordu. Zorbalık ayrı, gözetlemek ayrı.

Cidden bu çocuk beni salsın ya!. Ama yok! Salmıyor!. Yine ve yine söylüyorum! Zebani cidden Zebani. Tepkisi bakışı herşeyi!. En sonda korkudan altıma kaçırmasam iyidir..

Ayağa kalktım. Alisa bakışlarını bana çevirdi. Noldu dermiş gibi bakıyordu.

"Kalk gidelim" dedim. Ayağa kalktı ve kantinden çıktık. Elbette ki kolidorda bir kaç öğrenci vardı. Ve arkamda bir adet Çağan efe..!

Bu bölümü @s3xfly a armağan ediyorum. Ben sözümü tuttum sıra sende.

Anlaşma sonucu attım bu bölümü. Neyse yeni bölüm 70 oyda. Ne kadar da kötüyüm skzskzskz