Takıntılı Zorbam

[9]*Kıskançlık*

Çağanın anlatımıyla
Kantinden çıktığımızda yüzümde bir sırıtma vardı. Kimse yakınlaşamiyacaktı ona. Az öncede dediğim gibi o benimdi!. Bencilce görünüyor evet. Ama umrumda değil!. Okuldan çıkıp gitmsesine göze alamam ki gitmesine de izin vermiyorum!.

Merdivenlere gelmiştik. Okulun en aşağı katına iniyordum diğerleride peşimden. Okulun en aşağı katında da bir oda vardı. Bizim odamızdı. Orda takılıyordum bazen.

Artık odaya gelmiştik. Ben kendimi tekli koltuğa attım. Ve kafamı geriye atıp gözlerimi kapattım. Yüzümde bir sırıtış vardı. Duyduğum kavga sesleri ile gözlerimi açıp bakmaya başladım.

"Oğlum senin belanı bir güzel şekilde sikicem!" Dedi Bağırarak Poyraz.

"Puah götün yiyorsa sik!" Dedi karşılık olarak Akın. Cidden her gün kendime soruyorum. Ben bu salaklarla niye arkadaşım!?

"Şimdi seni-"

"Eh yeter be! Susmazssanız ikinizide sikerek öldürürüm!" Dedim en son Bağırarak. Her gün bu şıllıklar yüzünden başımı ağrıyordu!.

İkiside sustu birşey demedi. Kendilerini çift koltuğa attılar.

"Çağan bir şey sorucam." Dedi Akın. "Ne?" Dermiş gibi yüzüne baktım. Yayıldığı koltuktan biraz dikleşti.

"Şimdi biz Tuanaya-" derken kaşlarımı çatıp yüzüne bakıyordum.

"Y-yani yengeme, yengem" dedi bakışlarımı çekmiş sabır dilermişcesine nefesimi dışarıya verdim.

"Oğlum bu kadar kıskançlık insana zarar. Kendine gel" Dedi Poyraz.

"Sizene be! O benim! Sizinde yengeniz sayılır, ona göre davranın!" Dedim sinirle.

"Yok abi bırak bu kendisindende kıskanırdır yengemi" Akın dediğinde göz devirdim. Ayağa kalktım odadan çıkarken " daha fazla boklarınızla ilgilenmem" dedim ve odadan çıktım.

Merdivenlerden çıkmaya başladım. Çıktıktan sonra ellerimi cebime koyup yürümeye başladım. Öylece boş boş geziyordum.

Tuananın dolap kısmına irelledim. Ama gördüğüm manzarayla beynime kan sıçradı. Sinirden çenem kasılmıştı. Şuan olduğum yerde sanki sinir kirizk geçiriyordum.

Tuana dolapının önünde bir erkekle konuşuyordu. Çocuk ne dediyse Tuana gülmeye başladı. Sinirden dişlerimi kırılırcasına sıkıyordum. Aklımda daki tek şey o çocuğu parçalamaktı. O benim demiştim! Dediğim 1 saat bile olmadı!. Ben ona yapacağımı bilirim!

Sinirle arkamı döndüm. Hızlı adımlarla irellemeye başladım. Merdivenlere gelince hızlı hızlı iniyordum. Geldiğimde direk odaya girdim. Akın ve Poyraz yine didişiyordu.

"Kalkın lan ayağa!" Dedim Bağırarak. İkiside ayağa kalktı. Etrafta volta atıyordum. Sinirden ellerim titriyordu. Akın ve Poyraz gergin hallerime bakıyordu.

Önümde boks torbası vardı. En sonda dayanamayıp sertçe yumruklmaya başladım. O çocuk her an gözümün önüne geliyordu. Ve her an çıldırıyordum.

Omzumda bir el hissettim. İlk başta umursamadım. Ama en sonunda kolumdan tutup beni geri çekti. Beni kendine çevirdi. Çeviren kişi Poyrazdı.

"Çağan kendine gel! Ne bu sinir?" Dedi Poyraz. Derin bir nefes aldım ve kendimi koltuğa attım. Bir elimi alnıma koydum. Alnıma düşen uzun saçlarımı sertçe tuttum. Ve çekiştirdim. İçim yine soğumadı.

"Orospu çocuğu, piç!, Yedi sülalesini siktiğim sürtük!" Diye saydırıyordum.

"Abi yeter! Derdin ne anlatsana!" Dedi en sonunda bıkmış bir ses tonuyla. Nefesimi dışarı verdim. Ve onalara döndüm.

"Şimdi beni iyi dinleyin"

***
"Noluyor? Bırakın beni!" Dedi kıvrandı. Karnına tekmeyi basmamla yere yığıldı.

Poyraz ve Akın iki kolundan tutmuştu. Şuan elimdeydi. Onu öldüre bilirdim. Sırf ona baktığı için bile ceza vericektim.

Tuanayla konuşan çocuk kaçırıp özel odaya getirttirmiştim. Karşımda duruyordu. Ona bakınca Kolidorda gördüğüm manzara geliyordu aklıma. Ve her defada dahada deliriyordum.

Sertçe yumruk attım. Yüzü yan tarafa düştü. Acıyla inledi. Çenesinden sertçe tuttum. Ve kendime çevirdim. Çenesini sıkıyordum.

"Seni birdaha onun yanında görmeyeceğim!" Dedim ve kıymetlisine bir tane geçirdim. Acıyla inledi.

"Dedim! O benim dedim! Sen beni dinlemedin!" Dedim. Kükrüyordum adeta.

"A-ama" dedi. Yakasından tuttum. Akın ve Poyraz onu kolundan bıraktı. 

"Sırf ona baktığın için seni öldürebilirim!" Dedim. Onu yakasından tuttuğum için yere fırlattım. Üstüne çıktım. Yumruklarımı indirmeye başladım. Gözüm dönmüştü. En sonda Akın ve Poyraz beni ayırdı. Sıfatı kan gölüne dönmüştü. Gözleri kapalıydı. Baygınlık geçirmişti.

"Abi yeter katil olacaksın AA" dedi Akın. Onlardan kollarımı kurtardım. Ve umursmazca, sanki az önce birini öldüresiye dövmemiş gibi kendimi koltuğa attım. Tek hissettiğim baş ağrısıydı.

Kestik! bölüm istiyorsanız 70 oy gelmeli. Şerefsiz olduğumu biliyorum ehe-