※KARANLIK AŞK※ NİGHTMARE X KİLLER

BÖLÜM ※12※

Benden bölüm dilenen muteşem kardeşim için bölümü ona ithaf ediyorum RSophiaClub

Ona doğru yürüdü, belinden tutup kendine çekti. Killer'ın çatılan kaşları bundan hoşlanmadığını belli ediyordu. Nightmare ona sert bir yüzle bakıyordu

"Bazen çok gereksiz konuşuyorsun."

"Mutfağa git, ve bize birşeyler hazırla."

Sesini çıkaramayan killer nightmare'ın ondan ayrılmasıyla vücudunu kasmayı bıraktı. Nightmare yüzünde belli belirsiz bie gülümsemeyle ilerleyip koridora girdi ve boş odalardan birine girerek gözden kayboldu. Ve killer bir kez daha hiçliğe sövdü.

。。。。。。。。

Killer nightmare'ın sorumlusu olduğu öfkeyle hala az önceki- ona ağır gelen konuşmanın etkisinseydi. 'Neden dust ya da horror değil de ben?' ona neden bu şekilde davranıp bir sürü şey istiyordu?

Fırından gelen zil sesiyle killer yaptığı turtayı fırın eldiveni yardımıyla çıkardı.

Turtayı mutfak tezgahının üstüne koyarken istemsizce sendeledi. Başı dönmüştü. Killer buna şaşırdı çünkü bağışıklığı bahse varırdı ki nightmare'dan bile iyiydi.

Beynindeki düşünce zincirinin halkalarında tekrar onu düşündüğünde kendine kızıp fırın eldivenlerini tezahın üstüne fırlatıp attı. Bu zincir normal bir tane değildi. Uçları birbirine bağlıydı anlaşılan.

Yemeğin- yani yenilebilecek durumda olan şeyin piştiğini haber vermesi gerkiyordu, ki gelip o çok sevdiği patronu zıkkımlanabilsin.

Onca şeyin ardından ona yemek yapmak ve gelip yemesi için ayağına kadar gitmek killer'ın ağırına gitmişti. Fakat yapabileceği birşey yoktu, anlaşmayı kabul ettiği gün zaten köleliği kabul etmişti.

Salonun içinden geçerek onun girdiğini düşündüğü ikinci odaya gitti. Kapının önüne gelince duraksadı ve neler söyleyip de onu sinir edebileceğini kafasında iyice tartıp düşündü.

Kapısı çalınmadan odasına girilmesinden nefret ederdi öyle değilmi?

Killer bu düşüncesinin üzerine hışımla kapıyı açtı. Duvara çarpan kapının hafif 'tak' sesi odada duyuldu. Killer keyifle ona dönecek olan kızgın suratı hayal edebiliyordu. Ama dönüp odayı süzdüğünde yatakta uyuduğunu görünce bakakaldı.

Karanlığın ve de negatifliğin efendisi huşu içinde uyuyordu. Kapının çıkardığı sesi duymamış olmalıydı, çünkü herhangi bir uyanma belirtisi göstermemişti.

Killer onun bu rahatlığına çok şaşırmıştı, en azından yaptığı işin gereği kendince yarı uyanık olmasını düşündü.

İntikamını alamayan killer ona en uygun cezanın onu uykunun kollarından alıkoymak olduğuna karar verdi ve uyuyan patronunun yatağının başına gitti.

Yüzüne tekrar baktığında gerçekten yorgun olduğunu gördü. Çok huzurlu uyuyordu.

Killer savaşta ne oldu çok hatırlamıyordu fakat aldığı yaraların bunun büyük bir savaş olduğunu söylercesine sızladığını hissetti. Çok kirli olduğu için yıkanmayı o seçmişti, şimdi cefasınıda o çekiyordu.

Daha dikkatli bakmak için yatağın başında eğildi ve ona yaklaştı.

Çok güzel uyuyordu...

İçinde oluşan istemsiz ve hoş olan o duygu tekrar geri geldiğinde kendine engel olamadı ve onu kafasından öptü.

Bunu yaptığına o bile şaşırmıştı. Ama ona doğru dönük olan huzurlu yüz içinde pişmanlık hissi uyandırmıyordu.

Açılan yeşil gözü gördüğünde Killer'ın öptüğü kişinin patronu olduğu aklına geldi ve içinden bir küfür savuramadan kendini yatakta, onun tam birkaç santim yanında uzandığıyla buldu.

Nightmare'ın dokunaçlarından siyah sıvılar akıyordu. Balçık gibi olduğu belli olsa da daha önce hiç akmamış öylece durmuştu.

Anlaşılan yorgunluğu 'içinden' dışa vurmuştu.

Siyah elini killerin göğsüne koydu.

"v...ver..."

"ne?"

Killer ne olduğunu anlayamadı. Patronu yavaş haraketlerle- nerdeyse sürünerek- onun üstüne çıkıyordu. Killer nasıl tepki vereceğini bilmiyordu. Bir yandan nefret duygusu onu vuruyor, ve diğer yandan o sıcacık hissin kırıntılarında yuvarlanıyordu.

Birden birşey oldu. Kırıntılara çekilmeye başladı. Bu doğrulanırcasına yüzünde ki sıcaklık bir yana sihrinin ayağa kalkmaya çalıştığını bile hissetti- ki daha yaklaşık bir saat önce sevişmişti.

Sonunda tamamıyla üstünde olan patronu kafasını Killer'ın boynuna gömdü. Killer artık o sıcak hissin kırıntılarına çekilmiyordu. Birden vuran dalgalarda boğuluyordu, denizin ortasında yüzme bilmekten aciz biri gibi.

Nightmare birşey yapmıyor, sadece sakince nefes alıp veriyordu. Bun yaparken bile zorlanıyor gibiydi.

Killer ellerini onun sırtına koydu.

"h-hey, patron? İyi misin?"

Tıslamaya benzer, zorca çıkan bir sesle karşılaştı.

"killer... negatifliğini bana ver."

Killer'ın yüzünde bir gülümseme oluştu. Resmen intikamı onu çağırıyordu, ama kendini tutması gerekiyordu. Bunu yaparsa sonradan ebesine merhaba diyeceğini biliyordu.

"aaam, peki."

Patronunu kafasından yavaşça tuttu ve kendi yüzünü ona döndü. Sonra gözlerini dudaklarına kilitledi, onun yaptığının aksine nazikçe dudaklarını onunkilere değdirdi.

。。。。。。。。。

Doğum günün kutlu olsun canımın içi melodyscookies

Umarım beğenmişsinizdir, şöyle uzun bir bölüm yazim dedim😊

Ve yanılıyosunuz düşündüğünüz gibi killer ona aşık olmadı. Tamam, oldu ama henüz tam olarak farkında değil.

Onu öpme nedeni tahmin ettiğiniz gibi yardım amaçlı değildi😏 sjsjs aman bacım sakin durun. Öyle ikide birde olaya gelecek değiliz, burda şu ikisini sew yapmaya çalışyoz. Killer'da onu baştan çıkarmak için öptü diyebiliriz, bir nevi intikamını bu şekilde almaya çalışıyor.

Hehe ne o yoksa şaşırdınmı😃 bizde öyle yok spo vermeyim daha da meraklansınlar fln yok. Yani bütün senaryoyu önünüze sermem ama bu tür şeyler benim gözümde spoiler olma işlevinde değil pek.

Neyse ya çok uzattım sonra görüşürüz vote atın haaaa yoksa nightmare'ın killerı tuvelete sokmasını sağlarım oda bir takım şeyler yerine bok yer haberin olsun😉