Selam 2.bölümle geldimm Karakterleri de bırakıyorum bu bölüme 🦩 İyi okumalarr. • • •
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~ Koltukta oturan babamı görmeyi beklemediğim kesindi.
Kapıyı açmasıyla babamın beni görüp ayağa kalkması bir oldu.Başkomiser her şey normalmiş gibi kendi koltuğuna geçip oturdu. Sessizliği bozmak bana kalmıştı.
"Baba,ne işin var senin burada?"
Babam sanki olağanüstü bir şey söylemişim gibi kaşlarını daha çok çattı. "Asıl senin ne işin var burda Dilfeza,ben seni karakollara düş diye mi gönderdim buraya kızım?"
"Baba göründüğü gibi değil."
Olayı anlatmaya başlayacağım esnada babam sözümü kesti
"Boran oğlum bana anlattı olanı biteni.Bir daha böyle bir şey istemiyorum Dilfeza.Aradığım an ulaşabileceğim sana."
Boran oğlum mu dedi o? Kız Dilfeza nerden tanıyor baban bu yakışıklıyı?
Şuan tam sırası değil mi iç ses?
Biran önce burdan çıkmak istediğim için kafamı sallamakla yetindim.Resmen başkomiserin karşısında çocuk gibi azarlanıyordum.
Babam başkomiserin karşısındaki koltuğa oturunca bende onun karşına geçip oturdum.
"Arabanızı bizim çocuklar yarın evinizin önüne bırakacaklar.Karşı tarafın hasarını da Babanız ödedi.Hakaret ve tehdit suçlamalarına gelecek olursak,kamera kayıtları izlendi öyle birşey olmadığı ortada ben bu durum ile ilgileneceğim ama siz yok ben avukatım,dava açacağım diyorsanız orası başka.Unutmayın ki sizin de zararlı çıkma olasılığınız var."
Evet konuşan başkomiser'di.
İsmi Boran,Dilfeza.
Neyse ne iç ses bize ne isminden.
"Bu zamana kadar girdiğim hiçbir davada zararlı çıkmadım Boran bey."
Komik bir şey söylemişim gibi başını yere eğip sırıtarak kafasını sallamıştı.
