ASRA

ASRA-30

"Kirpiklerinin sayısını bilirim, gözlerine nasıl baktığımı sen düşün.."

KEYİFLİ OKUMALAR 🤍

Hayat böyledir ; çorap çifti dahi olamayacağız diye söylendiğin kişiyle, seni sevgili edecek kadardır işte.
Bazen de kırıcı olmuyor değil tabi. Bütün güzellikleri içine sakladığı da oluyor ama. Gelin bulun dercesine. Tabi öyle kolay mı zannedersiniz ? Asla. Yollara ekmiş çiçekler, koparıvermiş hepsini. Peki geriye kaldı ne mi ? Bütün dikenler .
Acı çeke çeke, o dikenlere basa basa ulaşacaksınız bana der gibi. Ben az basmadım o dikenlere . Attığım her adım dikendi bile. Canımın yakmıştı benim o dikenler, kendisi gidince. Ben de bitmiştim işte. Kim kalabilirdi ki zaten sevdiği kişi tarafından terk edilince ?
Daha çok şey de söylenir tabi ama kısacada böyledir hani , mutluluk denen şey bulmaz kolay kolay bizi tâ ki biz onu bulana kadar sevgili.
Sevgili diyorum ki sevgilim ile bulduğum anlaşılsın seni. Sevgiyi, mutluluğu ve daha çokça şeyi.Ben tam bitti derken bi anda karşıma çıkardığın Erez gibi. Gıcık da desek yeridir ama , öyle girmişti hayatıma sonuçta. Şimdi değil gıcık bir ömür gibi geliyor bana. Ömrüm onun olsa itiraz bile etmem asla. Bunları ona söylesem , sonuna da; O denli seviyorum seni Sevgilim , desem ne güzel olurdu ama , şimdilik varsaymakla kalsam da.
Kim bilir belki söylerim bir gün ona bunca şeyi , onu bir uçurum olsa dahi koşa koşa kendisine gelecek kadar sevdiğimi. Bir gün evet, bugün değil ama bir gün diyeceğim bunları sana sevgili.
Senden de duymak istediklerim de var tabi. Misal hiç bırakmayacağını söylesen bana , inan nasıl da olur dünyalar benim.
Duymak bazen mutluluk gibi. Mutluluğu aramakla da kalmayın hep tabi. Bekleyin sadece bekleyin. Öyle bir tükenin ki fark etsin bunu biri. Erken fark edilmeyi de beklemeyin derim , dedim ya tükenin. İlk engeller de düşüp kalmayın. Zayıf mısınız? Bırakın kalın ya öylece. Suç mudur dersiniz; üzülmek, ağlamak ve delicesine istemek? Asla. Bitik duruma geldiğiniz de gülümseyin hatta. Neden mi ? Nedeni çok var aslında ama ben kısaca demek isterim ki ; nasıl bir çiçek solmadan görmüyorsa ilgiyi , sizde beklemeyin kimseden bitik duruma gelmeden, tükenmeden şefkati. Hayat bu işte , kendince kuralları da denilir bence. Öyle ki biz istiyorsak solmadan sevilmeyi, yaşam da tüketmeden vermeyecek bu sevgiyi. Kısacası aşk mı desek şuna artık ? Çünkü en çok o bitiriyor insanı. Kalp denen bir şey var hani, olmasa yaşamıyorsun, olsa da tabi. Ne laf dinletebiliyorsun ne de engel olabiliyorsun. Kendine öyle bir benzeyen gönüle akıp gidiyor ki, dur desen de durduramıyorsun. Sadece bekliyorsun, fark edilmeyi. Fark edileceksin elbette bunu okuyan değerli kişi , bugün değil ama bir gün sende fark edileceksin benim gibi.
Bak bana nasıl da tükendim nasıl da bittim, bitirdim. Kırdım, üzdüm sevdiğimi. Belki yanmadı hiç canın döktüğüm her göz yaşı için. Belki hep boş gördün yaşadığım onca şeyi. Sen de haklısın ama , ne ben anlarım seni ne sen beni. Aynı şeyleri yaşamadığımız sürece tabi bu geçerli. Dilerim hiç yaşamazsın da benim yaşadıklarımı değerli, değerli dicem sana çünkü öylesindir , değerli. Ne terk edil ne de geçmişe takılıver. Ama bir yaşadığımı mutlaka yaşayıver. Sevil, öyle biri tarafından sevil ki tüm yaşadıklarına değsin. Ona her sarıldığın da bırakmamak istercesine sevil. Buna karşılık sen de sev tabi. Başkasının sana sunduğu cehenneme takılıp kalmaktansa , sana cenneti vâdeden birini sev gitsin. Emin ol yaşadığın tüm hislerin yerini dolduracak kendisi. Kokusu, bakışı ve gülüşleriyle gibi. Sen yeter ki vazgeçme değerli , o da bulacak mutlaka seni . Gerçi " o " demeyelim artık. Bulmuşsa senin gibi birini, o da muhakkak değerli.