İki Kalp

OLAYLAR BİTMEZ!

Evet kapi calmisti.. Daha da zonkladi kafam! İçeriye hizla biri girdi ve salona geldi. Kim olduğunu göremedim çünkü gözlerim kapaliydi..
"Öykü!?"
Gözlerimi actigimda
"Ayaz! Nasıl geldin?"
"Ne işin var burda? Hemde bu adamin dizinde??"
"Başım döndü yatmak zorunda kaldim.." dedim ayaga kalkarak.
"Öykü kalkma!" dedi Kerem.
"Sen ne karisiyorsun?!" dedi Ayaz.
"Tamam Ayaz hadi gidelim.."
dedim adam akilli konusamiyorum bile sersem oldum.
"Sağol Kerem görüşürüz!" dedim.
Ayaz elimden tutarak beni disari cikardi.
"Ayaz biraz sakin olsan diyorum?"
"Birde kalkma Öykü diyor ya!" dedi sinirle.
"Sakin ol o da telaşlandı başım dönünce.."
"Tamam hadi bin!" dedi ve arabayla ilerledik.
Annemide aramadim hiç.. İşteyim diye biliyor beni! Napalım..
Ayazın eve geldiğimizde Derya uyumuştu.
"Ayaz ben hemen yaticam." diyerek Ayazin yanağından öptüm. Ayaz yine bana kendi yatagini verdi..
"Sende yatıyorsun yanıma kanepeye gitme!" dedim elinden tutarak.
"Tamam canim!"
"Nasil buldun bizi?" dedim merakla.
"Ben bulurum!" dedi ve bana sarıldı.
"Ayaz ben bir Deryaya bakıyım mı?"
"Tamam." dedi.
Hemen kalkıp Deryaya baktım, mışıl mışıl uyuyor..
Saçlarını okşadım mis gibi de kokuyor yeni yıkanmış heralde.
Birden gözlerini açarak
"Öykü abla hoşgeldin!" dedi uykulu gözlerle.
"Hoşbulduk canım kalkma yat uyu sen.." dedim.
"Benimle yatarmısın??" dedi yer açarak.
"Sen benim kucağıma gel o zaman!" dedim ve onu bizim yatağa götürdüm.
"Evvvett Ayaz Abisi bize minik bir misafir getirdim! Adı Derya!" dedim Deryayı ortaya yatırarak.
"Hoşgelmiş! Şimdi daha huzurlu uyucam yanımda iki melek!" dedi bize sarılarak.
"İyi Geceler canlarım!" dedim.
"Rüyanızda beni görün!" dedi Derya.

Sabah ilk ben uyandım.. Derya ve Ayaz uyuyor! Salona gittim.
Nilgün denen kız bu olmalı!
Kahvaltıyı hazirlamis bile.
"Merhaba,gunaydin!" dedim.
"Öykü Hanim dimi,gunaydin!" dedi.
"Ayazmi soyledi?"
"Evet bahsetti sizden!"
"Kahvalti cok guzel gozukuyor.." dedim.
Ve hemen yatak odasina koştum. Deryada yataktan kalkmış tuvalete gidiyordu.
"Günaydın canim!" dedim.
"Günaydın ablam."
Hemen Ayaz uyandirmaya koştum.
Yatağa atladim ve Ayazin üstüne ciktim.
"Uyansana Uyuz Ayaz!"
"Heyyy!"
"Ayayayayaazzzzzzz!!!!"
En sonunda yanagina bir opucuk kondurdum. Ve tabii ki uyanikmis beni kendine doğru çekti uzuun uzun öptü!
"Hain! Uyanıktın!" dedim gülerek.
"Evet.." dedi öpmeye devam ederken.
"Çok özledim seni..."
"Bende!"
"Bugun işe gitme!"
"Ya tabii Önem Hanım kessin beni."
"Ben yollamiyorum varmi?" dedi beni daha da kendine çekerek.
"Ayaz saçmalama bu hiç mumkun degil hele defile varken.." dedim.
"Senin herşeyin hazir degil mi ya?"
"Evet! Ama Önem Hanım yinede birakmaz!" dedim.
"Ben hallederim.. Sen gitme yeter ki!" dedi.
"Nasil olucak Ayaz??"
"Bana birak canim!"
Ardindan kalkarak mutfağa gittik.
Hemen kahvaltımızı ettik. Bir kuş sütü eksikti! Deryada kahvaltıyı çok beğenmiş ardindan da
"Bugün sizinle vakit geçirmek istiyorum!" dedi.
"Tabii hayatim! Napalim?" dedim.
"Ucumuz parka gidelim gezelim!" dedi el cirparak.
"Tamam kucuk hanim!" dedi Ayaz.
Kahvaltidan sonra hemen hazirlanip ciktik!
Ayaz bizi bir parka goturdu. Çoluk çocuk herkes parktaydı.. İlk salincakta salladik Deryayi.. Sonra da kaykaydan kaydi! Çok eğlenmişti. Çocuk kac gundur evde Nurgülle..
Ardından Onem Hanim aradi.
Resmen çemkirdi! Resmen!
"Nerdesin Oyku sen Ayazla haber yollaman falan?"
"İnanin hicbirsey bilmiyorum Önem Hanım!" dedim bunu diyene kadar iki dakika gecmisti.. Boğazim dugumlendi.. Bu nasıl bir soru? Hemen Ayaza
"Ayaz annen ariyor ve nerdesin diyor sesi kotu! Kizmis!" dedim endişeyle.
"Ver bana telefonu!"
"Anne konustugumuzu saniyorum? Öykü izinli bugün! Konustuk?" dedi.
"Evet ama benimle ayrica konuşmasi gerekirdi!" demiş.
"Allahım ya! Ayaz ben gidiyim bir daha da lütfen böyle birşey olmasin tatilde gezeriz!" dedim ve hizli hizli yurumeye basladim.
Azarladi resmen!
Ayazın sevgilisiyim diye kaytardığımı sanmasını asla istemem!
Arkamdan biri kolumu tuttu. Ayaz!
"Öykü ben hallettim tamam sakin ol gitme!" dedi.
"Olmaz! Zaten rezil oldum!"
"Hayir ya!" "Bırak Allah askina!"
"Yüzün kızarmış bu halde yollayamam seni!"
"Ya sen aricam dedin bende arama gereği duymadim!? Ve şuan çok kötüyüm!" dedim gozumden bir yaş damladı!
Ayaz bana sarılarak
"Sakin ol! Annemin işi işte! Halletim ben!" dedi.
"Sağol Ayaz ama hala rezil hissetmeye devam ediyorum!" dedim Ayaza yaslanarak.
"Artik hissetme cunku annemi zamanla taniyacaksin! Gereksiz takinti yapar. Ama iyidir! Ben konuştum sen hiç merak etme!" dedi.
"Tamam ama bir daha boyle olmasin yani haftasonlari buluşuruz bol bol!" dedim gozyaslarimi silerek.
"Tamam canim Derya nerede?" dedi parka bakarak.
"Kayiyordu az önce?" dedim saskinca.
"Yok Derya yok!" dedi Ayaz.
Parkı talan ettik ama Derya yok!!!
Ayaz parkta oturanlara sordu.. Kimse bilmiyor. Bende park ve çevresini dolaştım ama yok!
"Ayaz napicaz şimdi?"
"Bilmiyorum!!" dedi etrafa bakinarak.
Ardından bir kız geldi.
"Derya nerede??" dedi merakla.
"Sen kimsin?" dedim kıza eğilerek.
"Deryanin arkadasi. Burda tanistik siz ailesiymişsiniz! Bana gosterdi sizi. Ama şimdi yok?" dedi bakinarak.
"Evet canım bulamiyoruz bize yardım eder misin?" dedi Ayaz.
Böylece aramaya koyulduk! Parktan gittikçe uzaklasıyoruz! Ama yok! Yolda ayağıma bir toka takıldı! Evet bu Deryanın tokası! Kirazlı pembe! Hemen Ayaza gösterdim! Yolun tam ortasında!
"Ayaz yoksa kacirdilar mi?" dedim telaşla.
"Yolda olduguna gore olabilir! Annesini ariyorum!" dedi.
Çok kötü oldum! Yok yok yok!
Minik kiza donerek
"Sen artik dön annen merak eder biz bulunca haber veririz!" dedim.
Ve o gitti!
Ayaz poliside aramış. Ardından Ayaza annesi Gül Hanım mesaj atmış.
"Deryayı babası aldı parkta görmüş yanımda şuan meraklanmayın!"
"Nasıl haber vermezler perişan olduk!" dedim.
"Babası burda değil üvey babası almış onların evinde hiç güvenli ve mutlu değil!" dedi Ayaz.
"Evet! Ama annesi orada.. Ama Derya çok mutsuz. Tokasıda düşmüş kim bilir nasil aldı kızı!" dedim telaşla.
"Gidip görelim içimiz rahatlasin! Kaçırır gibi ne bu böyle?
Hemen arabaya atladik! Evlerine vardigimizda kapiyi annesi açtı.
"Ne vardi?"
"Biz Deryayı görmek istiyoruz!" dedim hemen."
"Dinleniyor şuan.. Sonra gelin!" dedi.
"Ben dinlendiğine inanmıyorum! Bir görüp cikicaz!" dedim yine.
Ayaz hemen
"Sadece iyi olup olmadigini merak ediyoruz!" dedi.
"Tamam buyrun!"
Odasina gittigimizde gözleri kıpkırmızı,saçları dagilmis yatağın üzerinde kıvranmış bir Derya gördük!
"Caniim!! Nasilsin?" dedim endişeyle.
Hiç sesi cikmiyor ilk gun ki gibi..
"Noldu senin koluna? Kıpkırmızı olmuş!" dedi Ayaz sinirle.
"Noldu bu kizin koluna?" diye ekledi Ayaz annesine dönerek.
Annesi basini öne eğdi sadece..
"Ben yaptim nolmuş?!" diye atletli bir adam evet üvey babasi girmişti içeriye!
"Ne demek lan sen yaptin!! Kaç yasinda bu kız senin haberin varmi!?" dedi Ayaz adamin ustune yuruyerek.
"Sanane ulan benim kizim!!" dedi adam içmiş heralde.
Ayaz adama bir kafa attı! Adam yerde. Derya korkmuş bana sarılmıştı!
"Tamam sakin ol korkma!" dedim Deryayi kucagima alip çıktım!
"Ver lan kizimi!" diyerek kolumu tuttu adam.
Ayaz adamı bir yumruk bir tekme yine yere serdi.
"Ayaz hadi gidelim!" dedim titriyordum. Deryada kucagimda!
Ayaz beni elimden tutul hizla disari cikti.
"Napicaz Deryayida aldik!" dedim arabaya binereken.
"Orda durmaya hakki yok Öykü orda birakamayiz!" dedi Ayaz soluk soluğa.
"Evet ama dava acabilirler..." dedim endişeyle.
"Her türlü aliriz şiddet uyguluyor adam! Ama bizde kalamayabilir.. Akrabasi degiliz sonucta!" dedi.
"Evet! Ama çabalicaz!" dedim Deryayi operek.
"Ben oraya gitmicem beni zorla götürdü! Kolumada yumruk atti!" dedi Derya..
Çok üzgün! Ayaza dönerek
"Beni eve birakma sende kalicam!" dedim.
"Tamam canim."
Eve geldiğimizde Deryayi odasina yatirdim
"Hemen uyu tamam mi? Düşünme birşey!" diyerek odadan ciktim.
Ayazın yanına giderek ona sarildim.
"Üzülme şimdilik bizle.." dedi Ayaz.
"Hep bizimle olsun! Onlara asla güvenemem!" dedim.
"Savasicaz gerekirse.."
"Seni seviyorum!" dedim.
"Bende seni seviyorum canim!" dedi Ayaz sacimi operek.
"Korkuyorum ama gitmesin bizden kucuk daha o." dedim.
"Gitmesine izin vermem!" dedi Ayaz.
Sonra ayaga kalkaram
"Duş alıp geliyorum!" dedi.
Telefonuma baktim. Annem mesaj atmış birde aramış!
"Canım kizim seni cok seviyorum ve senin gibi bir kizim oldugu icin cok sansliyim! İyiki dogurmusum seni iyiki dogmussun birtanem hep mutlu ol gorunce ara beni opuyorum!"
Sıradaki Babamdan
"İyiki dogdun kizim nice mutlu yillara!"
Ve Cemden
"Abla iyiki dogdun en tatli abla sensin!"
İnanasim gelmiyor! Bugun benim dogum gunum!! Ve yasadigimiz seylere bak.. o değilde nasil unuttum? Ayazla birbirimize dogum gunlerimizi soylememistik!
O hiç bilmez! Arkadaşlardan henuz bir kutlama yok! Hadi hayirlisi! 24'üne gircen öykücan!!!
Ama Uyuz Ayaz kutlamasa olmaz ben soyliyim ona! Sonucta haberi yok!

Ayaz yanima geldi.
"Canim aksama bir programin yok dimi.. Gunun stresini atalim!" dedi.
"Şuanlik yok! Tamamdir!" dedim.
"Ayaz sana bişey sorucam." dedim Ayaza yaklasarak.
"Sor canim??"
"Benden,once kimlerle.." dememe kalmadan
"Öykü bu konulara girmeyelim ama sen benim ilk defa asik olarak ciktigim kizsin! Kimsede seninle oldugum gibi ciddi olmadim ben!" dedi.
"Anladım.." dedim ama hala düşünüyordum.
Ayaz
"Ne dusunuyorsun?" dedi merakla.
"Bilmem ki." dedim.
Ayaz dogum gunumu bilse ne guzel olurdu.. bende hata soylicektim.
ama simdi soylemem! Ne o oyle zorla mi kutlaticam?! Neyse caktirmiyim artik.
Peki ya Burcu? Şeyma? Emre?
Onlar benim super uclu bi dogum gunumu kutlamadilar.. Beklemezdim! İlk hep Şeyma kutlar ardindan Burcu ve Emre.. unutmazlar!
Şeyma ariyor...
Hevesle actim!
"Efendim canim??" dedim.
"Naber kiz bil bakalim nerdeyim ben."
"Nerdee??"
"Onem Hanimin odasi. Benim sekreterlik olduu! gibi. Oldu gibi ya kagit bekliyorum imzalicam! Ayy Oyku cok heycanli." dedi hevesle.
"Tebrik Ederim canim bu iş senin!" dedim zorla. Doğum günüm için değilmiş! Sonra basimi Ayazin omzuna yasladim.. Şuan daha iyi hissettim!!!!