Ayaz cebinden cikardigi kutuyu bana verdi ve ac gibisinden bakti.
Ben merakli taze hemen actim tabii.
Inanmiyorum! Tek kelimeyle inanmiyorum!!!
Unlu modacilarin temsili olarak taktigi kolye.. Eveeettt o fashion kolye,o yaratici kolye.
Ben sok. Ya ben bunu carsi pazar aradim bulamadim Ayaz nerden buldu?
Soruya bak koskoca Ayaz Dincer bulamayacaksa kim bulacak?
Bu surecte Ayaz bana bakarak
"Begendin mi?" dedi. Tetikte bekliyor gibi.
"Ayaz,tabikide cok guzel! Bayildim! Ama kabul edemem cunku bu cok pahali olmaz." dedim bir gozum kolyede.
"Sacmalama sana aldim bunu sevgilin olarak kabul etmek zorundasin!" dedi kutuyu vererek.
"Peki ama cok tesekkur ederim seni cok seviyorum bana bu kolyeyi uygun gormen ayri guzel!" dedim gulerek.
"Seni seviyorum Oyku,ve bu hicbir zaman degismeyecek!" dedi Ayaz ve kocaman sarildim ona. Canim benim!!!
Saate baktigimda 12ye geliyordu.
"Ayaz ben yandim eve nasil gidicem annem cok fena kizicak zaten giderken takmadim." dedim endiseyle.
"Askim gel bende kal bugun yarinda tatil zaten.." dedi.
"Sen istesende istemesende kalmak zorundayim cunku anahtarida almamisim!" dedim ceplerimi karistirarak.
"Ollleeyy be sevgilim yine bende kaliyor!!" dedi Ayaz beni kucaklayarak.
"Ayazz indir beni ve bu guzel kolyeyi bana tak cabukk!" dedim goz kirparak. Kolyemde boynumda onu sadece banyo ederken cikaracagim!
Ayazla arabaya dogru ilerledik.
Tam arabaya binecekken
"Ayaz,burada bir cocuk var!" dedim bagirarak.
Ayaz yanima geldi.
Yerde pembe pijamali,sari sacli mavi gozlu kivranmis bize masumca bakan bir cocuk..
Hemen kucagima aldim.
"Canim senin burda ne isin var? Annen baban nerde senin?" dedim yuzune bakarak.
Hic konusmuyordu. Korkudan elleri titriyordu ama korkacak birsey yok ki.
"Tatlim bak korkacak birsey yok tamam mi biz kotu biri degiliz ne oldu anlat bana.." dedim yine.
Ve yine ses yok. Ayaz
"Ya Oyku polise falan gidelim kaybolmus galiba." dedi.
Kiz birden
"Hayir polise gitmeyin,kaybolmadim ben!" diyerek bagirdi
Ardindan arabaya binip kizi kucagima oturttum.
"O zaman polise gitmek istemiyorsan bize herseyi anlat bakalim.." dedim gulerek.
"Benim adim Derya. Annem babamdan bosandi ve bana uvey baba aldi. Uvey baba beni istemiyor ben duydum salonda..
Bende kactim evden." dedi aglayarak.
"Canim ya tamam aglama sende istemiyorsan annende degil babanda kalirsin!" dedim Ayaza napicaz gibisinden bakarak.
"Ama babamda Boluda. Orda yasiyor gidemem ki..." dedi.
"O zaman bizle kalirsin Derya!" dedim ona sarilarak. Basindan beri sahiplenmistim onu,gercektende sahip cikilmayi hak ediyomus cocugun gunahi yok!
Ayaz "Oyku napiyorsun onunda annesi var merak eder eve goturmemiz lazim.." dedi umutsuzca.
"Pekala annesine uvey babasindan dolayi gitmek istemiyor anneside simdiye kadar merak etmemis Deryayi vermem!" dedim yine sahiplenerek.
"Oyku nerden biliyorsun merak etmedigini annesini gordun mu?" dedi.
"Beni merak etsede etmese gitmicem o eve o adami istemiyorum!" dedi Derya.
"Tamam tatlim sakin ol." dedim yanagindan operek.
Barbie bebek gibi bir kizdi. Cok guzel ve cok tatli! Hele o konusmalari. Daha 4 yasindaymis.
Ayaz Deryaya donerek
"Bak simdi sen bize evini soyle biz seni eve goturelim ve babayla konusalim olur mu?" dedi.
Nedense Derya sadece kafa salladi. Onun da annesinden baska kimsesi yok kabullenmeside lazim ama o yasadiklari hayat kotuyse asla kabullenmemeli!
Ardindan "Ama o eve girmem"! dedi.
Bizde tamam gibisinden kafamizi salladik.
"Cok uzaklasmis olmaz herhalde." dedim Deryaya bakarak.
"Karsidaki Elva Otelin arkasi bizim ev." dedi Derya disariya bakarak.
Eve dogru ilerledik.
Zili caldik.. Kimse acmiyor!
Yine caldik.. yine acan yok!
Sonunda ustu ciplak bir adam kapiyi acti.
"Buyrun ne vardi? Derya! Yine mi geldin sen?" dedi sinirle.
"Ne diyorsun sen kizin o senin!" dedim adama bagirarak.
"Ne kizimi be uvey kizim o benim!" dedi ofkeyle.
"Adam gibi konus!" dedi Ayaz adamin uzerine yuruyerek.
"Ayaz sakin ol bu adamla ugrasmaya degmez.." dedim Ayazi durdurarak.
Minik Derya yine aglamaya basladi.
Ben onu kucagima alip teselli etmeye calisirken annesi olacak kadin yariciplak bir sekilde kapinin arkasindan bakti.
"Ee yuh ama!" dedim kendimi tutamayarak.
Ayaz arkasini dondu hemen.
"Sizin kiziniz evden kacmis ustelik kocanizin konusmasina gore haberinizde var ama siz baska isler pesindesiniz.." dedim kucumseyerek onlara bakarak.
Ve hemen Deryayi kaptigim gibi asagiya indim.
Ayaz hala gelmiyordu. Nerde bu?
Biz Deryayla bekliyoruz.. Bu ortamda Deryayi birakamazdim.
Ayaz asagiya gelerek
"Ben olayi halletim baba kesinlikle bu kizi istemiyor. Annesinede numarami verdim bir sorun oldugunda arayacak Deryaya biz bakalim onlar hayatini yasasin diye para teklif ettiler hic gerek yok dedim hemen ama sanirim artik Derya bizimle Oyku.." dedi. Bunlarin hepsini kulagima fisildamisti. Derya duymasin.
Arabaya binerken
"Deryacim sen biraz bizimle kalicaksin tamam mi?" dedim gulumseyerek.
"Olur hep sizinle kalmak isterim.."
dedi gozyaslarini silerek.
"O zaman ben Öykü! Bu da Ayaz benim erkek arkadasim." dedim Ayazi gostererek.
"Cok yakisiyorsunuz." dedi gulumseyerek.
Bir kahkaha koptu arabada..
Ayazin evine geldik. Derya uyuyakalmisti.. Canim benim tam bir melek!
Deryayi misafir odasina yatirdik.
Guzelce orttuk ve gece lambasinida yaktik.
Ayazla salona gectik. Cok yorulmustuk! Ayaz nescafe yapip yanima geldi.
"Napicaz Ayaz?" dedim kara kara dusunerek.
"Derya bizim kimsesizler gibi baktigimiz bir kiz olacak sanirim babayi gectim annesi de ilgisiz." dedi.
"Evet,ama kimde kalicak?" dedim.
"Benim ev musait yani ama istersen sendede kalabilir." dedi.
"Fark etmez banada Deryayi sevdim ben. Ama ben Deryaya seninle birlikte bakmak istiyorum." dedim Ayazin kucagina yatarak."
"Bende hayatim,ama annen?" dedi supheyle.
"Napip edip ayarlicam." dedim hevesle.
Saat uce geliyordu.. Ayazin kucaginda uyumayi tercih ettim daha rahat bize ve Minik Deryaya mışıl mışııl uykular!!!

ŞİMDİ OKUDUĞUN
İki Kalp
RomansBaba şirketinde çalıştırılmaktan yılmış bir Öykü Acar ve hayatına renk katan hayallerine kavuşmasını sağlayan adam Ayaz Dinçer.. Kiraz Mevsimi ile birebir aynı değildir!