İlk Aşk (TAMAMLANDI)

14

Telefonumun çalmasıyla gözlerimi araladım. Arayan Mert'ti ve saat öğlen 12'ydi. Yuh, o kadar uyumuş muyum?

"Aloo?" dedim uykulu sesimle.

"Oha, uyuyor muydun?"

"Hıhıı"

"Yuh kızım yaa... Neysee günaydın yavrum."

"Günaydın aşkımm! Sen napıyorsun?"

"Ben de evde takılıyordum da... Seni özledim ya. Bugün birlikte dışarda vakit geçirelim mi?"

"Aa çok güzel olur! Nereye gidelim?"

"Hmm bilmem. İstersen yemek yeriz, sonra da sinemaya gidebiliriz. Veya kahve falan içeriz. Sen nasıl istersen."

"Hee avm'de buluşalım diyorsun yani."

"Evet ya dışarısı soğuk zaten."

"Benim aklıma daha güzel bir fikir geldiii!"

"Neymiş?"

"Sizinkiler evde mi?"

"Babam çalışıyor, annem de bir akrabaya gitti demin. Neden ki?"

"Yaa size mi gelsem dicektim. Evde vakit geçirmek daha güzel olur diye. Ne bileyim sen bana kahvaltı falan hazırlardınn, sonra da film izlerdik birbirimize sarılıp. Daha güzel değil mii?"

"Aa evet çok güzel olur! E iyi o zaman gel bakalım. Ben de kalkıp sana kahvaltı hazırlayayım o zaman prenses, hm?"

"Yaşasııın! Olur. Hemen giyinip geliyorum."

"Dur dur... Kahvaltıya ne istiyorsun bakalım?"

"Fark etmez yap bir şeyler ya."

"Harika bir cevaptı sağol hhahshah"

"Yaa napiyim aklıma gelmedi şimdii!"

"İyi tamam ben sana şefin spesyelinden hazırlarım."

"Oo demek öyle, merak ettim bak şimdi."

"Hadi çabuk gel de öğrenirsin."

"İyi tamam hadi görüşürüz. Ben hazırlanayımm!"

"Görüşürüz bebeğim, bekliyorum."

Telefonu kapattıktan sonra üstümü değiştirdim.

Üstüme koyu yeşil bir kazak ve altıma siyah dar bi kot pantolon giydim. Saçlarımı açık bıraktım. Yüzüme hafif bir makyaj yaptıktan sonra hazırdım!

Heyecanla evden çıktım ve Mertlerin evine doğru yürümeye başladım. Onu çok özlemiştim. Bir insan 1 gün görmeyince bile özlenilir mi yaa? Demek ki özleniliyormuş arkadaşlar.
Gidince sımsıkı sarılacağım!

***
Kapıyı çaldım. Çok heyecanlıydım. Evde başbaşa olacak olmamız beni biraz germişti ama olsundu...

Mert kapıyı açtığında boynuna atladım ve sımsıkı sarıldım.

"Hahahah hoşgdeldin güzelim." dedi. "Sanırım beni baya bi özlemişsin."

"Özledim tabii ki! Sen özlemedin mi yoksa?!" derken kaşlarımı çattım.

"Hayır bebeğim tabii ki ben de çok özledim. Hadi geç içeri."

"Tamamm, geldim." diyerek içeri girdim ve mutfağa doğru yürüdüm.

"Hmm bana ne hazırladın bakalıım?" diyerek ocağa doğru gittiğimde Mert
beni kolumdan tutup "Dur, süpriz!" dedi.

"Sen sadece masaya otur. Ben hemen getiriyorum."