ေတာင္းဆု

Part (34)

ေတာင္းဆု

🌼pann

Part (34)

ပိုး ပန္းခ်ီဆြဲလိုက္.. ကိုဟန္နဲ႕ပိုးရဲ႕ hotel ဘက္ကို ကားေမာင္းၿပီး အေျခေနသြားၾကည့္ၾကည့္လိုက္.. အေမ့ဆီသြားလည္ေနလိုက္နဲ႕ ပိုးရဲ႕အခ်ိန္ေတြကို ဒါေတြနဲ႕ပဲ ျဖတ္သန္းေနလိုက္သည္.. ။

ေန႕စဥ္ ဒီလိုနီးပါးပဲမို႔ ပိုးကိုယ္ပိုး  အိမ္ေထာင္သည္တစ္ေယာက္ ဆိုတာကိုေတာင္ေမ့ေနတတ္တယ္..။

ကိုဟန္နဲ႕အတူ ရွိေနရလည္း ပိုးတို႔ၾကား လင္မယားေတြနဲ႕မတူေအာင္ နီးနီးကပ္ကပ္ရွိေနၾကတာမဟုတ္ဘူး.. ။

ဘယ္သူထင္မွာလဲ.. ဒါခ်စ္သူေတြအဆင့္ကေန လက္ထပ္လိုက္ၾကတဲ့သူေတြလို႔ ။

ႏွစ္ေယာက္လုံးသေဘာက် ခ်စ္ခဲ့ၾကၿပီးမွ အိမ္ေထာင္သည္ဘဝကိုအတူေရာက္လာေပမယ့္ ပိုးတို႔ၾကားမွာထင္သေလာက္ႀကီး နီးကပ္မႈမရွိေနဘူး.. ။

မရွိဘူးဆိုတာကလည္း ကိုဟန္ကအၿမဲ အလုပ္အလုပ္ ဆိုတာခ်ည္းပဲလုပ္ေနတာေလ..။

ပိုးလည္း အလုပ္အဲ့ေလာက္ႀကီးထိ မလုပ္ဖို႔ေျပာပါ​ေသးတယ္.. ေျပာလည္းငေျပာေလာက္ပဲရွိတာ..။

မေျပာေကာင္းမဆိုေကာင္းေပါ့ေလ.. ။

ကိုဟန္က အရင္ဘဝအလုပ္ဂ်ိဳးကပ္ၿပီးမ်ားေသခဲ့လို႔ ဒီဘဝလည္းဒီလိုပဲ ျဖစ္ေနတာလားေတာင္မသိဘူး.. ။

ကိုဟန္က အလုပ္ခ်ည္းအလုပ္လုပ္တာက ကိစၥမရွိေပမယ့္ ပိုးအတြက္ေတာ့ပ်င္းဖို႔သိပ္ေကာင္းလြန္းေနတယ္.. ။

ကိုယ့္အတြက္ အခ်ိန္မ်ားမ်ားမေပးနိုင္တဲ့ေယာက်္ားကိုမွ သူအိမ္ျပန္လာတဲ့ခ်ိန္ ပိုးကအိမ္မွာဆီးႀကိဳေစာင့္ေနတတ္တယ္.. ။

အျပင္ေရာက္ေနရင္ေတာင္ အခ်ိန္မွီအေရာက္ျပန္သြားတတ္တယ္.. ။

ထမင္းစားပြဲဝိုင္းကို အတင္းေခၚၿပီးစားခိုင္းရင္ေတာင္ သူ႕မွာဖုန္းေျပာရင္ေျပာေနရမွ.. Meeting ထိုင္ေနရင္ထိုင္ေနမွ.. Email စစ္စရာရွိတယ္ Email ပို႔စရာရွိတယ္နဲ႕ laptop တစ္လုံးကစားပြဲဝိုင္းမွာပါေနရမွ.. အဲ့ဒါမဟုတ္ရင္လည္း စာခ်ဳပ္စာတမ္းေတြကိုဖတ္ေနရမွ အလုပ္ဖိုင္တြဲေတြကိုၾကည့္ေနရမွ.. ဆိုတာမ်ိဳးေတြကို တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳး မရိုးနိုင္ေအာင္လုပ္ေနတဲ့ေယာက်္ားရဲ႕ ထမင္းပန္းကန္ထဲကို ဟင္းခပ္ခပ္ၿပီးထည့္ေပးမိတတ္တာက ထမင္းျဖဴေစ့ေတာင္အုပ္ကြယ္ဖုံးသြားတဲ့ထိ..ဒီလို ထည့္ထည့္ေပးေနမိတတ္တာက ဒီႏုေဝခက္ပိုးရဲ႕ မေျပာင္းလဲေသးတဲ့ရိုးရာ..။