ေတာင္းဆု

Part (24)

ေတာင္းဆု

🌼pann

Part (24)

အေဖ ကားတိုက္လို႔ဆိုတဲ့ ဖုန္းရၿပီး ပိုးတို႔သားအမိ ဝ႐ုန္းသုန္းကားေလး အေျပးသြားရသည္..။

အငယ္ေကာင္ကိုလည္း လမ္းမွာဖုန္းဆက္ၿပီးလွမ္းေခၚရသည္..။

ရင္ေတြတုန္ၿပီး ပူပန္စိတ္ေတြေၾကာင့္ ကားကိုမနည္းသတိထားကပ္ထားၿပီး ေမာင္းေနရသည္..။

လမ္းေၾကာေတြလည္းမွားေနသလို စင္ဂနယ္ျပထားတာကိုလည္း ေမ့ၿပီးမျဖဳတ္မိဘဲေမာင္းေနမိတာ.. တစ္ဖက္လူေတြေအာ္ဆဲမွ ပိုးမွာျပန္ျဖဳတ္ရသည္..။

ကားကလည္း ပုံမွန္ႏႈန္းနဲ႕ပဲ တေျပးညီေျပးေနတာမဟုတ္ျပန္..။

ေႏွးေတာ့လည္းေႏွးလိုက္တာက ဘီးေ႐ြ႕႐ုံေလးတင္..။

ျမန္ေတာ့လည္း ဘရိတ္ဂီယာမပါတဲ့ကားတစ္စီးလိုပဲ..။

ပိုးကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္ကိုထိန္းထိန္းေနရသလို ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့အေမကေတာ့ အိမ္ကထြက္လာကတည္းက ဘုရားစာ႐ြတ္ေနတာက အဆက္မျပတ္..။

အေမဘုရားစာ႐ြတ္ေနမွန္းေတာ့ သိပါတယ္.. ဒါေပမယ့္လည္း ကိုယ့္အာ႐ုံနဲ႕ကိုယ္ဆိုေတာ့ အေမဘယ္တရားစာကို ႐ြတ္ေနဆိုေနမွန္းမသိသလို အာ႐ုံထဲလည္းမေရာက္ေနပါ..။

သာမန္ ေသးေသးယာဥ္တိုက္မႈေလးဆို ပိုးတို႔သားမိေတြ ခုလိုမူမပ်က္ေလာက္ဘူး..။

ဖုန္းထဲမွာတင္ တစ္ခါထဲေျပာလိုက္တယ္မလား..ျမန္​ျမန္လာေပးပါ..လူနာကစိုးရိမ္ရတယ္တဲ့..။

ေသြးထြက္လည္း လြန္ေနပါတယ္တဲ့ေလ..။

ဘယ္ေလာက္ေတာင္ျပင္းတဲ့ ယာဥ္တိုက္မႈမ်ိဳးျဖစ္ခဲ့လို႔လဲ..။

အေဖ ဘာမွမျဖစ္ပါေစနဲ႕ ဘုရား..။

အေဖ့ကို ကယ္ေပးပါ ဘုရား..။

အေဖ့ကို ၾကည့္ရႈေပးပါဘုရား..။

ေက်းဇူးျပဳၿပီး.. ။

တစ္လမ္းလုံး ပိုးမွာဘုရားတလာခဲ့ရတာ..။

ေဆး႐ုံေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေကာင္တာမွာ အေဖ့နာမည္ထုတ္ေမးေတာ့ ၫႊန္းလိုက္တာက အေရးေပၚလူနာ႒ာနဘက္..။