EFNAN

BÖLÜM 4

İyi okumalar. 

Bu bölümde kadına şiddet ve ölümleri hakkında kesitler geçiyor. 

Telefonu elime alıp arayana baktığımda Yavuz arıyordu. Kızlara bakarak  "Ben hemen aramayı cevaplayıp geliyorum. " dedim. İkisi de tamam anlamında kafa sallayıp yemek yemeye devam ettiler. Onlardan biraz uzaklaşıp aramayı cevapladım.

"Yüzbaşı Efnan Karadağ, İzmir. Emredin komutanım. " dedim.

Yavuz komutan da "Görev var. Hemen Tugaya gel. " dedi. 

Bende "Emredersiniz komutanım. " dedim.

İlk önce onun kapatmasını bekledim. Çünkü sizin üstünüz olan kişiye ondan önce kapatılmaz. Yavuz Komutan kapattıktan sonra kızların olduğu masaya doru ilerledim ve önünde durdum. 

Sonra kızlara "Kızlar görev var benim gitmem gerekiyor. Size evin anahtarını ve arabanın anahtarını vereceğim. Kızlar yemeğinizi yedikten sonra hiçbir yere uğramadan eve gidin. Akşam tekin değil buralar. " dedim.

Dilara "Tamam. " dedi.

Bende sonra arkamı dönüp tam gidecekken Sema "Allah ayağına taş değdirmesin. Allah ' a emanet. " dedi. 

Bende tekrar kızlara doğru döndüm "Sizde Allah ' a emanet olun. " dedim. 

Semada bana doğru koştu ve hemen sarıldı. Bende kollarımı açıp ona sardım. Sema böyle şeylerde duygulu oluyordu. Bende onun küçük  bedenini iyice sardım kollarımı sonra yumuşak ve lavanta kokulu saçlarını burnuma koyup kokladım. 

Dilara da hemen "Aaaa ben dışlandım mı şimdi. " dedi.

Bende sağ kolumu kaldırıp "Gel sende. " dedim.

O da gelip kolumun altına girdi. Bende ikisine sıkı sıkı sarıldım. Benim onlardan başka ailem yoktu. Onlar benim tek ailemdi. 

Kızlardan ayrılıp "Benim gitmem gerek.  Görüşürüz. " dedim.

Onlarda görüşürüz dedi. Oradan ayrılıp taksiye binip Tugaya doğru yola çıktım. Tugaya geldiğimde odama doğru ilerledim. Odama geldiğimde dolabımdan üniformamı çıkardım. Üstümdeki kıyafetleri çıkarıp hemen onu giydim. Saçımı da görevde rahatsız etmesin diye örgü yaptım ve odadan  çıktım.

Yürürken bir askeri durdurup "Sancak timi nerede? " diye sordum.

Askerde "Komutanım onlar harekat odasındalar. " dedi.

Bende "Sağ ol aslanım. " dedim omzuna iki kere vurup. O da kafasıyla selam verip yanımdan ayrıldı. Harekat odasına doğru ilerlerken yanımdan geçen askerlerin selam verirken bende başımı salladım. Harekat odasının kapısına geldiğimde kapıyı tıklatıp gel sesiyle içeri girdim.

Hazır ola geçip "Yüzbaşı Efnan Karadağ, İzmir. Emret komutanım. " dedim.

Albay "Oturabilirsin. " dedi.

Bende Yavuz komutanın yanına oturdum. Herkes rütbeye göre oturmuştu. Başa da Albay oturmuştu.

Albay "Herkes geldiğine göre başlıyorum. " dedi. 

Sonra  konuşmaya devam etmeden büyük ekrandan adam resmi açtı.

Albay "Ekranda gördüğünüz adam Hejar. Hejar uyuşturucu , kadın satıcısı ve çocuk satıcısı yani aklınıza gelen bütün şeyleri yapmıştır. " dedi.

Ben gittiğim görevlerden birinde Hejar da vardı. Pislik herif çocukları dövüyordu o zaman neyse ki o çocukları kurtarmıştık. Ama elimizden kaçmıştı şerefsiz. Hatırladığım şeylerle  ellerimi sinirle yumruk yaparak sıktım. Pislik herif benim elimden kaçmıştı. Tam yakaladım ama köpekleri gelip onu kurtarmıştı. Hatta onların yüzünden bir asker şehit düşmüştü. Onun ailesine naaşını kendi ellerimle vermiştim. Ailesinin suratına bakamamıştım o zaman. Bugün intikamını alacaktım. şehit olan askerin  yetim kalan kızı için, anne ve babası için ve eşi için alacaktım.