Hayalet Kocamla Göçte Nasıl Hayatta Kaldım. (BL TÜRKÇE ÇEVİRİ )

1. DÜĞÜN GECESİNDE BİR HAYALETLE UYUMAK

Ji Ran, en korkunç şeyin ölüm ya da göç olmadığını hissetti, ama bir erkek olarak giyinmişti, gelin sedanında oturuyordu ve evleneceği kişi kara ruh tabletiydi.

Peki nasıl bu hale geldi? Her şey yarım ay önce başladı.

Bir tarım üniversitesinden mezun olduktan sonra Ji Ran araştırma yapmak için şehirde kalmadı. Bunun yerine memleketine döndü ve çiftçi oldu. Arazi kiraladı ve bir tarım üssü kurdu. Her şey gayet iyi gidiyordu ve büyük hasatlar bekliyordu. Ama bir yıldırım çarptı ve bir şekilde Güney Hanedanına göç etti.

Ve bu en kötü yanı değildi. Diğer insanlar zamanda geriye yolculuk ettiklerinde, ya güçlü soylular ya da zengin genç ustalar olarak yeniden doğdular, ancak babası üç yaşındayken ölen ve annesi beş yaşındayken ölen Ji Ran adında bir yetim olarak yeniden doğdu.

Güvenecek kimsesi yoktu ve neredeyse kötü teyzesi tarafından satılıyordu. Luckiy, büyükbabası onu durdurdu. Daha sonra köy reisinin yardımıyla babasının en büyük erkek kardeşi, yani amcası tarafından evlat edinildi. İlk başta amcası ve amcasının karısı onu evlerinde istemediler. Başka bir çocuk yetiştiremeyecek kadar fakir olduklarını iddia ettiler. Ve ancak Ji Ran'ın büyükbabası onlara tüm birikimlerini verdikten sonra anlaştılar.

Sonunda başının üstünde bir çatı vardı ama her gün erken kalkıp geç saatlere kadar ayakta kalması gerekiyordu. İşin çoğunu o yaptı ama herkesten daha az yedi. Her zaman açtı ve tüm yıl boyunca aynı kıyafetleri giydi. Ve eğer kendisine verilen işi bitirmediyse, sert bir şekilde kırbaçlanacak. Çocukluğunu ve ergenliğini böyle geçirdi.

Kuzenleri ona hizmetçi gibi davrandı. İşler bekledikleri gibi gitmediğinde, her şeyi onun üzerine atarlardı. Bir keresinde Ji Ran, küçük kuzeni Ji Ru'yu rahatsız ettiği için dövüldükten sonra hastalandı. Doktora gitmeyi göze alamadığı için, sadece yüksek ateşle yatağa uzanabiliyordu ve sonunda ondan öldü. İşte o zaman şu anki Ji Ran'ın ruhu onun bedenine girdi.

Bu bedenin önceki sahibi şanssız olmasına rağmen, Ji Ran ondan daha şanslı olduğunu hissetmedi. Asla güçlü değildi. Artık hasta olduğuna göre, yemek için yeterli yiyeceği olmadan yarım ay yatakta yattı. Sonunda iyileştiğinde, modern zamanlarda öğrendiği tüm bilgi ve becerileri kullanıma sokmadan önce, bir ferman hayatını daha da kötüleştirdi.

Bir erkek olarak sadece başka bir aileyle evlenip soyadını değiştirmek zorunda kalmadı, evleneceği kişi de ölü bir insandı!

Reddedebilir mi? İmkanı yok!

Eğer itaat etmeyi reddederse, yakın akrabalarının hepsi ağır bir şekilde cezalandırılacaktı, bunun için ölüm cezasına çarptırılacağından bahsetmiyorum bile. Yani amcası ve teyzesi bunu yapmasına asla izin vermezdi. Artık onu ailelerinden çıkarma ve evlilikten büyük miktarda para alma şansları olduğuna göre, iki kez kazanabildikleri ve Ji Ran'ın hiçbir şeyi olmadığı için bu onlar için gerçek bir kazan-kazan durumuydu.

Kaçmasını önlemek için amcası ve teyzesi yemeklerine arındırıcı kroton koydu ve bu da bağırsaklarının gevşemesine neden oldu. Sonunda o kadar zayıfladı ki bütün gün sadece yatakta yatabildi ve düğün gününde insanlar onu almaya geldiğinde Ji'yi taşımak zorunda kaldılar.

Karmaşık bir düğün töreni yaparken ruh tableti tutmak cehennemden geçmek gibiydi. Tören bittikten sonra Ji Ran düğün odasına girdiğinde bile hala nefesini tutmaya çalışıyordu. Şu anda nasıl hissettiğini tanımlamak için sadece bir kelime kullanılabiliyordu: Şaşkın!

"İç çekmek!" Ji Ran mum ışığında içini çekti. "Düğün gecesi. Ellerimde bir ruh tableti tutmamı söylediler. Evliliği bir hayaletle tamamlamamı mı bekliyorlar? Yine de ölü biriyle evli olduğum için şanslıyım; aksi takdirde bunu gerçek bir şekilde yapmak zorunda kalacağım. Bunun için şükretmeli miyim? Unut gitsin. Şimdi buradayım, bundan en iyi şekilde yararlanmalıyım. Şu yiyeceklere bak, onları ziyan etmeme imkan yok. Yarım aydır yetersiz besleniyorum ve sonunda karnımı doyurabiliyorum. Şimdi kendime yardım edeceğim. Ve yarın ne olursa olsun, geldiğinde bunun için endişeleneceğim. Hiçbir şeyin anın tadını çıkarmamı engellemesine izin vermeyeceğim!" diye bağırarak kendi kendine konuştu.

Kendini rahatlattıktan sonra Ji Ran biraz daha az endişeli hissetti. Dediğini yaptı, kollarını sıvadı, bir tabureye oturdu ve yemek yedi.

Masada gerçekten yemek vardı, ama onlar sadece bir sürü çocukla mutlu bir evliliğin sembolü olan yer fıstığı, longanlar ve hurmalardı. Sadece o şarap likörü davetkar görünüyordu. İçkiyle eşleşecek tek bir yemek bile yoktu.

Ji Ran küfür etmek istedi. Ölü biriyle evliydi. Ve o bir erkekti. Ve hala çok çocuklu bir evliliği simgeleyen yiyecekleri hazırladılar. Eski çağlardaki insanlar beyinlerini bile kullandılar mı?

Çok fazla şikayeti olmasına rağmen masadaki tüm yiyecekleri yedi. Şarap kabını kaptı ve likörü yuttu. Ji Ran ağzını sildi ve elbiseleriyle yatağa gitti.

Aniden vücudunda ağır bir şey olduğunu hissettiğinde uykuya dalmak üzereydi.

Ji Ran gerçekten yorgun ve uykuluydu, bu yüzden ilk başta bunun hakkında fazla düşünmedi. Sadece görmezden geldi ve uyumaya geri döndü. Ancak, göz açıp kapayıncaya kadar kıyafetleri gitmişti.

Acı aniden geldi ve Ji Ran tamamen uyanıktı. Gözlerini sadece üzerinde yarı saydam çıplak bir adamın yattığını görmek için açtı. Şaşkın ve korkmuş Ji Ran düşünemiyordu bile.

Mücadele etmek istedi ama şok edici bir şekilde hareket edemediğini gördü. Bağırmak istedi ama sadece horlama sesi çıkarabiliyordu. Ve tüm mumlar sönmüştü ve odada fazla ışık yoktu. Loş ay ışığıyla, bir adamın siluetini ancak belli belirsiz görebiliyordu. Adamın yüz özelliklerini bile anlayamadı.

Daha yeni bir hayaletle düğün yapmıştı ve hareket edemediği veya konuşamadığı bir durumdaydı. Adamın havası çok soğuktu. Acaba ... adamın evlendiği sanıldığı hayalet olması olabilir miydi?!

Bunu akılda tutarak, Ji Ran vücudunun her yerinde tüylerim diken diken oldu. Ve onu daha da çaresiz kılan şey, kendi bedeni üzerinde hiçbir kontrolü olmaması ve bunun ona getirdiği korkuydu.

BÖLÜM SONU

Amele Çevirmen: degaje8