Hayalet Kocamla Göçte Nasıl Hayatta Kaldım. (BL TÜRKÇE ÇEVİRİ )

13. BU NE LEZZETLİ KOKUYOR

Ji, Büyükanne Lu ile kavga ettiğinde tek düşündüğü kazanmaktı. Tartışmayı kazandığına göre, Lu Zhen'in sessizce onunla yan yana yürüdüğünü gördü. Ji Ran kendini suçlu hissetmekten kendini alamadı. Gözünün köşesinden Lu Zhen'e bakmaya devam etti, ama tek gördüğü Lu Zhen'in yüz ifadelerinde hiçbir değişiklik olmadığıydı ve Lu Zhen'in mutsuz olup olmadığını göremiyordu.

Lu Zhen'e gizlice bakmakla meşgulken Ji Ran yola aldırış etmedi. Eşiğin üzerinden takıldı ve neredeyse yere düştü. Hızlı hareket eden ve zamanında Ji Ran'ın kolunu tutan Lu Zhen sayesinde Ji Ran yere kafa kafaya çarpmadı.

"Neden bana bakıp durdun? Adımına dikkat et."Lu Zhen içini çekti," Kızgın değilim."

" Haha... " Ji Ran, Lu Zhen'in söylediklerinde ciddi gibi göründüğünü gördü. Rahatlamış hissetmesine rağmen daha da utandı, " O yaşlı kadınla didişmek istemedim. Ama böyle bir durumdayken kendimi kontrol edemezdim."

" Gerçekten kızgın değilim, " Artık kendi bahçelerine döndüklerine ve kimse onları izlemediğine göre, Lu Zhen sepeti Ji Ran'dan aldı, sırtında taşıdı ve eve doğru yürüdü.

Ji Ran artık hiçbir şey taşımıyordu. Çabucak ayakkabılarını çıkardı ve ağrılı ayak parmaklarını ovuşturdu. Ve acı hafifleyince çabucak ayakkabılarını giydi ve Lu Zhen'in peşinden koştu.

" Hepsini kulübeye koy, "dedi Ji Ran koşarken," Biraz temizlik yapmamız ve her şeyi saklayacak bir yer bulmamız gerekiyor. Sepeti daha sonra o köylüye iade etmem gerekecek."

Ji Ran'ın hiçbir şey yapmasına izin vermeden, Lu Zhen hızla bir köşeyi topladı. Tahta bir tahta buldu, eşyaları köşedeki tahtaya koydu ve sepetteki her şeyi çıkardı.

Lu Zhen tüm işi sessizce yaptı ve Ji Ran'a yardım etmesi için bir şans bile vermedi, bu yüzden Ji Ran sadece orada durup izleyebildi. Ve ne kadar çok izlerse, o kadar belirgin hale geldi. Lu Zhen kızgın olmadığını ve kızgın gibi görünmediğini ama aslında kalbinde mutlu olmadığını söyledi. Artık Lu Zhen'in duygularını şişelemekten hoşlandığı ve nasıl hissettiği hakkında konuşmaktan hoşlanmadığı oldukça açıktı.

Tam Ji Ran sessizliği nasıl kıracağını düşünürken, Lu Zhen birden ağzını açtı, " Buna üzülen ben olmalıydım. Ben olmasaydım, bir kadınla evlenir, bebek sahibi olur ve normal bir hayat yaşardın. Ve sen erkekken dul olarak adlandırılmanın aşağılanmasına katlanamazdın."

"ha?"Ji Ran önce şaşkına döndü; sonra utandı. " Ah... " Nasıl cevap vereceğini gerçekten bilmiyordu.

Lu Zhen umursamıyor gibiydi. Tavuğu aldı ve ayağa kalktı, " Hadi gidip mangal yapalım. Bugün henüz bir şey yemedin, değil mi?"

Ji Ran tüyü toplamış ve tavuğun bağırsaklarını nehir kenarında yıkamıştı, bu yüzden şu anda tek yapması gereken onu ateşte pişirmekti.

Lu Zhen bunu söyledikten sonra durmadı. Arkasını döndü ve evin arkasındaki boş alandaki derme çatma mutfağa gitti.

Lu Zhen bundan bahsettiğine göre, Ji Ran oldukça aç olduğunu hissetti. Ji Ran prensip sahibi bir adamdı. Bu sabahın erken saatlerinde, Büyükanne Lu burada bahçesinde bir olay çıkardı ve yediği eriştelerin Büyükanne Lu'dan çalınan malzemelerden yapıldığını biliyordu. O zamandan beri Lu Ailesine ait hiçbir şey yememişti. Hiç kahvaltı etmemişti ve uzun zamandır meşguldü. Uzun zamandır açtı. Bu yüzden tereddüt etmeden tuzu ve bir avuç yıkanmış mantarı aldı ve Lu Zhen'i takip etti.

Mantarları sobanın yanındaki taşa koydu. Sonra kuru odunları dışarı taşımak için ayağa kalktı. İkisi ateş yakıp tavuğu mangallamakla meşguldü.

Aslında, açık havada yemek pişirmenin kendine özgü avantajları vardı. İlk olarak, o kadar dumanlı değildi. Baharat basit olmasına ve kimyon, pul biber, susam yağı vb. Olmamasına rağmen., hiçbir şekilde kirlenmemiş vahşi ve serbest dolaşan bir tavuk pişiriyorlardı. İlave hormon verilmedi veya herhangi bir yemle beslenmedi. Tek başına tavuğun kokusu o kadar güzeldi ki insanları istemeden yutturdu.

Çift barbekülerinin tadını çıkarıyordu, ancak tadına bakma şansı olmayan Lu Ailesi onu kokluyordu. Küçük dulun barbekü tavuğu yemesini sağladıklarında çok mutsuzlardı.

"Bu nedir? Çok lezzetli kokuyor!"Leng Xianglian hamileydi ve her zaman açtı. Bu yüzden tavuğun kokusunu aldığında yardım edemedi ama sert bir şekilde kokladı.

" Bu tavuk, " dedi yetişkin bir adam olan Lu Changgeng de kokladı.

Lu Ailesinin geri kalanı da açık ya da belirsiz bir şekilde aynı tepkiyi verdi.

Aslında tavuk için bu yoğun özlemi duymaları onlar için tamamen anlaşılırdı. Ve Leng Xianglian bir bebek taşıyordu, bu yüzden kokusundan etkilendiğini hissetmesi daha da mantıklıydı. Geri kalanına gelince, Çin Yeni Yılı hariç, yemeklerinde et bile olması nadirdi. Ayrıca Lu Nine her zaman cimriydi. Pişirdiğinde her şeyi suyla kaynattı, bu yüzden etten bahsetmemek için asla yağla pişirilmiş hiçbir şeyleri olmadı. Pişmiş etin aromasını koklayamadıklarında asla sorun olmadı. Baştan çıkarıcı kokuyla çevrildiklerine göre mideleri kontrolsüz bir şekilde gürlemeye başladı.

Yetişkinlerin bu şekilde tepki vermesi kötü huylu görülse de yine de anlaşılabilirdi. Ancak küçükler, kokunun mangalda pişirilen tavuktan geldiğini anladıkları anda bağırmaya başladılar, özellikle Lu Büyükanne'nin üçüncü oğlunun en küçük oğlu olan ve bağırması en gürültülü olan Lu Ziqian.

"Baba, Anne, et yemek istiyorum! Tavuk yemek istiyorum!"

Bu arada, Büyükanne Lu bunca zaman sakin kaldı. Tahta bir spatula tutan eli hafif bir duraklama bile olmadan hareket etmeye devam etti. Ve işi bittiğinde, özel olarak wok'ta bir porsiyon bıraktı.

"Anne, neden wok'ta bir porsiyon bıraktın?"Büyükanne Lu'nun sobadaki ormanları yakmasına yardım eden Gao Hui, Büyükanne Lu'yu bunu yaparken görünce merakla sormaktan kendini alamadı.

"Lu Zhen'in karısı bütün aile ile yemek yemeye alışkın değil. Bu onun için. Daha sonra ona götüreceksin," dedi Büyükanne Lu, yemeği hazırlamakla meşgulken, " Sonuçta o artık ailemizin bir üyesi."

Tanrım, bugün güneş batıdan mı doğdu? Büyükanne Lu'nun yaptığı inanılmaz derecede inanılmazdı!

Son derece şok olan Gao Hui, sanki bir uzaylıya bakıyormuş gibi Büyükanne Lu'ya baktı.

BÖLÜM SONU