Adınlarım yavaş yavaş merdivenlere yöneldi her adımımda ağlayacak gibi oluyordum.
Yukarı çıktığımda annemi bekledim, benim iyiliğini istediğini düşünmek istiyordum.
Annem geldi, çok ciddiydi "ayağa kalk" dedi, ayağa kalktım. Bundan sonra kapıyı kilitledi
"Üstündekileri çıkar" önce üstümdeki ceketi çıkardım, haraketlerim yavaştı. Her davetten önce olan bu şey beni neden bu kadar geriyordu
Crop'umu da çıkardım. Ellerim eteğine gitti anneme bir kez daha baktım. Umrunda bile değildim. Eteğimide çıkardım
Çamarşırlarımla annemin önünde dururken ellerim titremeye başladı. Annemin görmemesi için ellerimi arkamda sakladım.
"Tartıya çık şimdi" derin bir nefes alarak tartıya çıktım annem dikkatle tartıdaki sayıya bakıyordu. Bir kilo almıştım ama bu hiç iyi birşey değildi
Annem sinirlensede kendini tutmaya çalıştı, en azından ben öyle umuyordum
"Kilo almışsın" annemin bakışları beni korkutuyordu. ben kendimi savunmaya başladım "anne diyet programında bir yanlışlık olmuş olmalı çünkü hiç dışına çıkmadım"
"Elçin beyaz, bana bahane üretme!" Sesi yüksek çıkmıştı, sinirlenmişti çok sinirlenmişti. Adımı soyadımla beraber söylemesi de bunun bir kanıtıydı
"Anne özür dilerim gerçekten çok dikkat ettim" annem sözlerimi umursamadan arkasını döndü ve dolaba gitti, dolaptan en sıkı korsemi getirdi.
"Bunu giy hemen, en azından çirkinliğini saklar" bu söz çok ağrıma gitmişti korseyi giymek için onu bekledim fakat gitmedi
"Giy hadi!" Çamaşırlarımı çıkartım korse giydim annem elime beyaz bir elbise tutuşturdu
Neden sürekli beyaz elbise verdiğini biliyordum, eğer şiş bir yerim varsa görmek içindi. Ben elbiseyi giymeden odadan çıktı, ellerim hala titriyordu, çok kötü bir şeydi çok... Kendimi bir obje gibi hissediyorum
Üstümü giyindim ve ağır bir makyaj yaptım. Çantama astım ilacımı ve lip glos gibi şeyleri koyun çıktım. annemle babam hazırdı ve beni bekliyorlardı. Yanlarına gittikten sonra hiçbir şey demediler.Babam eliyle kapıyı gösterdi davet eder gibi, önce annem sonra ben geçtim. Şöför bizi bekliyordu babam öne oturdu annemle bende arkaya oturduk. Davet çok uzak biryerde değildi, yol kısa sürecekti
Arabada anlamlandırma doğum bşr sessizlik vardı. Herzamanki den farklı olan bir sessizlik.
Davete gittiğimizde mekana aşık olmuştum resmen, iöerisi şato gibiydi ve bazı duvarlarda silik rönesans resimleri vardı. Şanslı günüm olacak ki içeride oturacaktık. Masada sadece biz vardık, telefonla ilgilenmeye başladım, eskiden çektiğim fotoğraflarıma bakıyordum. Aslında ben dövüş sanatları öğrenmeyi çok istiyordum fakat ailem asla izin vermeyeceği için hiç dile getirememiştim. Kaan bana biraz öğretmişti sadece, kaanın yeri bende çok ayrıydı. Şarkı söylememide o sağlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
özür dilerim
Romancehayatında zorba kız rolü oynayan elçin, sürekli bir kısıtlama ile büyütülmüştür. Tabiki bu kızımızın ölesiye nefret ettiği birisi vardır, işte o kişi elçinin hayatını çok büyük derecede etkiler. Kitap kapağı:@irrelevantbird