Kendi hayatımın yazarı olarak her günümü sevgili günlüğüme sunacağım... Ölmesi gereken biriydim ve o biri olarak hala devam ediyorum... Öleceğim güne kadar kendi yazarlığımı sürdüreceğim. Kendi kalemim beni her gün buraya sığdıracak. En çok belirtme...
Uyanmamak üzere uyuduğum bir gecenin sabahına merhabaa... :/
Hala dünün etkisindeydim...
Arafta kalmam bunları düşünmem hala devam ediyordu sevgili günlük...
En çok da ölümle yaşam arasında araftaydım..
Kurtar beni.. :(
Üstelik bugün teyzem gidiyordu ve en önemlisi de okula gidiş günümdü.
Şuan aslında devamsızlıktan kaldım ama raporum vardı. Silinecekti ve ben silinmesini istemiyordum hatta açığa geçmek istiyordum. Ama işte... Neyse bunu konuşmasam iyi..
Yine ağlamak istiyordum ama ağlayamıyordum... Yalnız değildim..
Canım o kadar sıkkındı ki sevgili günlük aklıma gelen şeyle instada bulunan günlüğüme koştum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bakmak isteyen olursa: ig/sokagiayisigi12
Buraya da yazardım sevgili günlük... Arada sırada yazardım ama tamamen duygularaithafendi..
Okumak istemiştim kafam dağılır diye..
Sana da yazayım oradakileri artık sen taşı... Ve kızma ama bazen oraya da gidebilirim... ehe
31.12.2022 // Beni kendimden en çok uzaklaştıran yıl..
-
01.01.2023 // Bugün nasılım bilmiyorum ama her zaman ki gibi yine şarkılara sarılıyorum.. Yılın ilk gününden bi beklentim yok ama enerjik başlamıştım. Şimdi ise yorgun hissediyorum ve aklımdan hiç çıkmayanı düşünüyorum.. "keşke zaman dursa.." o kadar çok isterdim ki size bunu anlatamam ama bilmenizi isterim ki hiç çıkmıyor aklımdan.. Belki de bir gün.. Aklımda ise tek bir soru var; sizce de burayı tarihleri atlamadan doldurabilecek miyim? sizce hayat izin verecek mi? Ama her ne olursa olsun yine de doldurmaya çalışacağım.. Bırakalım da günlüğüm bura olsun... Şimdi ise yeni yıldan dileğin ne diye soruyorlar :) yok ki bir dileğim yok, ne diyeceğimi bilemiyorum.. Bugüne de bir şarkı bırakayım.. "Ufuk Beydemir - Ellerin Uzansa"
:)
-
09.01.2023 // Bazen ise gitmek zorunda kalırsın.. Nasıl nereye kimse bilmez ama öyle işte yolun sonu her halükarda senin gitmendir.. Ya onların seni götürmesine izin verirsin ya da onlar götürmeden sen gitmelisindir... Korkuyorum en çok da abimi bırakmaktan korkuyorum.. Nasıl yapacağım bilmiyorum ama kimsenin istemediğim bi hayata beni mecbur bırakmasına izin vermeyeceğim.. O gün aşık olduğum denize gideceğim o kimseyi yaklaştırılmayan denize :) belki de beni bekliyordur bilmiyorum ama kavuşacağım çünkü oraya ait olduğumu biliyorum.. Ama gitmeden gideceğim ilk durağım var :) bir mezarlığa gideceğim ve evet tanımadığım insanların yanına :) çünkü biliyorum beni yalnız bırakmayacaklar buna eminim :) onlarla konuşup hayatımı dökeceğim belki beni kabul ederler... Yolun sonu her türlü gidişim :) mecburum buna ve sadece zamanını bilmiyorum ama hissediyorum bi adım daha yaklaştı bana ve o adım benim en büyük cesaretim olacak.. Korkmayacağım söz veriyorum gülümseyeceğim... :)
