Kendi hayatımın yazarı olarak her günümü sevgili günlüğüme sunacağım... Ölmesi gereken biriydim ve o biri olarak hala devam ediyorum... Öleceğim güne kadar kendi yazarlığımı sürdüreceğim. Kendi kalemim beni her gün buraya sığdıracak. En çok belirtme...
Hiç mi sevmedin ki sana ihtiyacı olan bu ruhun, bu kalbin sesini duymuyorsun, onu görmüyorsun diyor..
Hiç mi sevmedin ki bu ruhun sana olan ihtiyacını hissetmiyorsun diyor...
BANA BİR UMUT BIRAK GİDERKEN...
KALBİM SENDE DURSUN..
BANA UNUTMAYI ANLAT SEVERKEN...
...
10.55
Saatler geçti içimi dökemedim.. Babam hastaneden geldi bla bla şeyler. Sonra çağırdı biraz konuştuk hatta baya..
Bir baba gibi hayatsal konuştu. İyi niyetle ve nasihat olarak..
Hep gülesim geldi.. Neden bilmiyorum.. İçimde ki neydi bilmiyorum...
Bilmeni isterim ki her ne yaparsa yapsın bana o benim idolüm..
Tek idolüm...
Evet sevgisizim. Hatta tek isteğim ondan sevgi olabilir ama bu idollük biri olmadığını göstermez.
O zekası, aklı, başarısı, emekleri, ayakta tek başına durmaları, kimseden beklentisi olmaması, kimsenin eline bakmaması ve dahası sana söylemediğim söyleyemeyeceğim şeyler... Saklılar bende..
Ve o benim idolüm.
Bana "idolün kim" diye sorulmuştu. Soran kişinin de babamı sevdiğini ve saydığını sanmıyordum.. En yakınıydı ama değer vermiyordu ve babam herkese kör...bir tek bize değil. Masum bize, ailesine değil.
Ben hiç düşünmeden "babam" dedim.
Babamdı idolüm..
Ne kadar sevgisiz de olsam yani bana, bize gösteremese de bizi düşünüyordu cidden düşünüyordu her ne kadar ben bu şekilde düşünmesini istemesem de o bu şekilde düşünüyordu..
Bana hep oku dedi..
"Ben her imkanı sana sunuyorum. Bana katacağın tek bir şey bile yok Allah'a şükür kimseye muhtaç değilim ama senin okumanı güzel bir geleceğe sahip olmanı istiyorum vs. vs. şeyler" dedi..
Burada kendimi sıkacağım tek bir senem kalmıştı... :)
Mutluyum aslında :)
Sadece şuan cidden yorgun ve ruhsal bitiğim..
Bunu da görmesini isterdim...ama ben ilk defa babama dersi bile kapsasa bir şeyler anlatabilmiş sıkıntılarımı söylemiştim.
Biliyorum yarın her şey çok başka olacak.. Değişecek. O yine aynısı olacak ama ben bugün o lanet dersler de olsa konusu bir sıkıntımı söylemiştim..
Belki 5 dk bile sürmedi bu sıkıntı üzerinde durmamız ama bana kafiydi... Tekrarı olmayacaktı ve ben o anın tadına vardım... Mükemmeldi...
Teşekkür ederim baba ve bilmeni isterim ki kimsenin harcı değildir kötü, sevgisiz... büyüten bir babayı idolü tutmak..
Ben tuttum.
Ben hep harcım olmayan şeylere koştum...
Korkmuyorum. Bundan zerre korkmuyorum... :)
...
23.21
Şuan aslında instaya girmek bakmak dahi istemiyorum..
Yorgunum...ama o bez bağlayan ve zevk alan çok komik geliyor ya. Hatta bundan mutlu olması çooook çooook olması yani güzel geliyor... Kime desen belki kınar ya da dalga geçer küçük görür belki de ama bence ilgi çekici özellikle de onu bunun mutlu etmesi mükemmel ya cidden... Ona bunu asla çok görmem...
Bende zaten bugün watty yani burada okumuştum.. İlgimi çekmişti...
Hesap: bezli17 Hep mutlu olman dileğiyle bezli... :)
Bana bugün her şeyden istersen mutlu olabileceğini öğrettin... Belki de mutluluk da bizim elimizdeydi... Belki de o değil de biz ondan kaçıyorduk, onu görmüyorduk... Kim bilir...
...
Eeee öhm şimdi ne yapacağımı bilmiyorum..
ühü ühü hahahhahaha
Nys şey diyecektim ben sana..
Romeo ve Juliet burada yazılmış yani var kitap vs de ben biri için yani o kişiye ithafen kendim de yayınlamak, yazmak ve emek vermek istiyorum...
Ne dersin?
İyi gecelerr...
İki "r" kullandım güneş...ama görmüyorsun göremezsin.
Özür dilerim..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Belki bi' gün karşılaşırız...
-Bb.
Sonra güneş bir daha asla yazılanları okumadı...
Umut vererek gitti.. Ama bilmediği tek şey ay ışığı, ışıksız kaldı. Güneş onu sonsuza dek karanlığa mahkum etti...
Geceye bir soru bırakmak istiyorum...
-Seven çok uzakta olsa bile hisseder miydi ona ihtiyacı olanı?
