(EDITING) That baby vampire is my future Wife

CHAPTER 28. Date with Trouble

Lilith Akuji's POV.

"Akuji pinapatawag ka daw ni Cade sa Dean's office" napa lingon naman kaming lahat ng tao sa room ng may kung sinong mag salita sa labas, nakita ko na siya noon isa siya sa mga kaklase ni Cade

hindi na 'ko nag salita pa at tumayo agad ako, nag paalam naman ako kay Helly at sa iba ko pang kausap kanina

simula ng mangyari ang lahat ng iyon, nu'ng nap*tāy namin si Dean pati na ang reyna ng mga diwata bumalik lahat sa normal nilang mga pagkatao, wala ni isang nag tanong sa'kin kung anong nangyari, sa tingin ko ay wala silang na aalala na humiwalay ang kaluluwa nila sa kanilang katawan, mas mabuti na iyon ang importante na iligtas namin silang lahat nawala na din pati ang mga masasamang itim na diwata na nag nanais na angkinin ang mundo, mapayapa na din sa wakas ang aking kaisipan..

"Cade pinapatawag mo daw ako?" walang katok katok sa pinto akong pumasok sa loob ng Dean's office, sanay naman siyang binabâstôs ko siya

naka tayo lang siya at naka talikod sa pintuan na animo'y may malalim na iniisip naka tingin siya sa malaking painting na mukha ng dean

"I called you so that we could talk together" napa cross arm na lang ng humarap siya sa'kin

"para saan? kung tatanungin mo 'ko about sa nangyari hindi kita masasagot sa ngayon, alam kong hindi ka nasapian at alam ko ding nadûwâg ka kaya hindi ka gumawa ng paraan para mapigilan sila" napa ngisi siya ng nakakaloko t'yaka ako tinignan ng masama

pinatawag niya ba ako para kausapin? o baka para awâyin? nag sasabi lang ako ng totoo mukhang sumama nanaman ang timpla neto

"I didn't call you to start a mess, settle down if you can? Your outspokenness is irritating and out of place, can you stop it? I'm in a good mood now, you're going to ruin it" ngumiti na lang ako sa kanya, t'yaka na upo sa swivel chair sa likod niya, napa harap naman agad ito sa'kin t'yaka na upo sa mini sofa na katabi ng inuupuan ko, bale magka harap kami ng upo.

"mag salita ka na sayang oras ko" napa buntong hininga na lang siya saka sumandal sa sofa at dumikwatro ng upo sabay cross arm, napa angat na lang ang isang kilay ko sa tagal niyang mag salita, hanggang kailan siya makikipag titigan?

"are you a normal person or not?" dahil lang dito sasayangin niya ang oras ko?!

"I'm a vampire, half dêmôn" napa tango siya ng dalawang beses

"do vampires age quickly? as far as I know you are, isn't it? correct me if i'm wrong" tanong muli nito

"depende kung gaano kalakas ang isang bampira ang aking ina noon siya'y sanggol pa lang araw araw dumadagdag ang edad niya dahil gano'n din kabilis mag dagdag ang kapangyarihan niya, noon namang sanggol pa lang ako sa loob ng 24 isa na akong ganap na labing walong taong gulang, it just means that my power will increase that fast"

napa tango siya ulit, t-teka nga bakit ko ba kinukwemto 'to sa kanya? ano bang gusto niyang malaman? tanang buhay ko?

"I still can't believe that vampires really exist in this world" i just smile at him

"kailangan mo lang maniwala, dahil wala namang mawawala kung papaniwalaan mo ang sa palagay mong posible" pag tapos ko sa aking kuwento

"I would like to invite you to coffee later after our class? 4pm at tesoro cafe?" dagdag pa nito

"sorry? bakit ako papayag? e kilala kita bilang isang rich, bully and arrogant" napa O ang labi niya sabay hampas sa sofa na para bang ngayon lang siya nasabihan ng totoo?