6

11.6K 253 1
                                    


Si lorenzo ang nag mamaneho ng sasakyan habang ako naman naka tingin sa kawalan.

Bakit ako ang umuwing luhaan, diba dapat sila.

Or karma ko lang to.

Mariel D. Solomon ang pangalan ng nanay ko at Kc solomon naman ang akin kaya pala hindi nakaduktong sa pangalan ko ang huling name ni papa kase hindi niya ako tunay na anak.

Dati ko pa ito pinag tataka pero binale wala ko lang

At ang pag mamahal gaya ng isang ama ay hindi pinaranas ng taong kinilala ko bilang aking ama.

Sunod sunod na ang pag patak ng aking pag iyak nu bayan dapat masaya ako a hays

"wife"

Napatigil ako sa pag iyak ng marinig ko ang boses niya at saka pinunasan ito.

"Wife It's okay to be sad , cry ,mad but all of this thing is you have  to be fine. "

"M-mga hayop kase sila Lorenzo ang galing ni gurang, perfect timing imbis na sila ang dapat natin surpresahan parang ako pa nag take out ng surprise bullshit nila"

Aniya ko habang nakatingin sa aking mga kamay na pinaglalaruan ko.

Naramdaman kong iginilid muna ni lorenzo ang sasakyan sa gilid ng daanan at may inabot sa likod.

"Here water my love"

Kinuha ko naman to at ininom sumakit din kase kalamnan ko.

Pag katapos nito ay inalis muna niya ang kanyang seatbelt para makalapit saakin.

"My Kc hindi ko man alam, I really don't know kung ano pa mga pinag daanan mo sa kanila, but what I said earlier to them totoo yun"

Malalim ang kanyang boses pero feel na feel ko kung gaano nya ako icomfort.

Hindi nga ako naniniwala na hindi nya alam pinag dadaanan ko kase,

Kase grabe syang ipakita saakin na hindi ako nag iisa.

" I know you don't love me yet and I know you can't fully trust me yet because of what happened. But I will show you how's the world's unique, beautiful living things that you haven't seen yet just like the colorful rainbow will appear in the sky after the rain."

Napangiti ako sa mga katagang sinasabi nya.

Nasa modern era na kami pero parang maria clara sa paningin ng lalakeng nasa harapan ko.

Sa totoo lang ang narap pakinggan ng mga sinabi niya saakin nakakagaan ng pakiramdam.

"Lorenzo alam mo ba pinakaayaw kong subject nung highschool ako ay English, pero dapat pala nung panahon na yun sineryoso ko na ang pag aaral kahit na ayaw ko pa"  habang may pa hikbi hikbi pa at naka tingin sa kanya

"Silly, Come here my wife"

Lorenzo's offer his body to I hug him.

English? Wow nahawa na ako sa lalakeng to.

Gumaan, nakakagaan sa pakiramdam lalo na kapag nasa bisig niya.

Para syang teddy bear na nag gym hehe. Tigas ng katawan parang bakal.

Iniligtas na naman ako ni Lorenzo sa problemang hindi dapat ako mag padala.

Malaki ang pasasalamat ko kay lorenzo sya ang sumagip saakin sa pag kakahulog ko sa mga taong winasak at binigo ako.

Paano nalang kaya kung wala siya din dun edi mas nakakahiya nga.

Dala ng pagod nakuha kong makatulog sa bisig ng pinakagwapo sa balat ng lupa.

He married me (COMPLETE) Guenco #1.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon