He married me (COMPLETE) Guenco #1.

Chapter 24

#LORENZO POV

Nag lalakad ako pa labas ng airport kakatapos lang mag meeting galing sa Cebu.

Wala naman akong balak mag tagal dun kaya deretso balik nako to manila.

Naka business suit ako ngayon and many people are looking at me.

But I give them a death glare and dark aura Sanay naman na ako sa ganitong sitwasyon.

I stopped walking when I heard my phone's rang then suddenly I pick it up.

While I was talking on the phone I felt like someone was pulling my cloth pants

"Okay I end of this" napagawi ako sa humihila ng damit ko.

Pinatay ko na ang phone then nilagay ko sa aking bulsa

Nakatingin lang saakin ang batang babae kaya kumunot ang aking kilay

She's a cute girl nakatingala sya saakin dahil masyado akong matangkad kumpara sa napaka cute nyang height.

"Yes?" Sabi ko

"May I ask mister?"

Saka ako umupo para pantayan ang kanyang laki.

Pinakatitigan ko ang kanyang mukha it seems like this little girl is familiar on me.

I dont know parang may pag kakahawig ko or ng aking misis ang kanyang mukha.

Then I stop when I see her eyes dahil katulad din sya ng akin.

There is something in my heart that indescribable feelings.

Dahil kung kasama ko lang ang asawa ko ngayon at malalaki na ang mga anak namin.

Siguro ganito ang kanyang edad at cute.

"Hello po" kumaway kaway ang kamay ng batang babae ng napansin nyang kanina ko pa sya tinitignan.

"Oh I'm sorry what is it again?" Sabi ko.

Ang darken aura ko kanina ay napalitan ng soft face when I started talk to this little cute girl.

"I said..o wait were the same eyes color and you look a like my kuya woww.. are-are you my real papa?"

Nanlaki ang aking mata dahil sa pag kagulat ng kanyang sinabi.

"Wha-what??"

"I have a dad but he's not my real father my classmates always bullied me because they said that I don't have a real papa and kuya liam is always protecting me but now you are here, I will proudly say to them that I have a real dad he has a handsome face and tall " sabi ng maliit na batang to.

"Rea-really?"

Tumango naman sya.

"Yes papa" sabay ngiti nya saakin
.
.
.
#ALAIN (kc ) POV

Kanina pa ako kinakabahan dahil hindi ko makita ang aking anak na babae.

"Luna!" Sigaw ko kasama ko si Liam ngayon nandito na kami sa pinas.

At kasalukuyang nasa airport dahil nawawala ang aking anak.

Pano ba naman kase sa hindi siya makapaniwalang nandito na nga kami sa pilipinas ang likot likot.

Ayos lang naman na maging masaya dahil first time lang nila ng dalawa kong anak dito.

Hindi talaga mabitaw bitawan ni liam ang kanyang libro dahil kahit hindi nya ito binabasa nasa kanyang gilid lamang ito.

Sabi kase ni Luna mag ccr lang daw sya kaya sinamahan ko ng makapasok sa cr

Naiihi narin ako kaya sa kabilang cubicle nako umihi habang sya naman ay nasa kanan ko.