Haram liefde

7.

Shit..
Ik doe alsof ik de bel niet heb gehoord en probeer overeind te komen.
Youssef kijkt me aan en vraagt of ik niet open moet doen.
'Nee fuck it, alsof het belangrijk is.' zeg ik en ik kruip tegen hem aan. We zetten Netflix aan en ik kies een romantische film uit. Oppeens hoor ik een harde knal en dat er wordt geschoten in de gang. Ik gil en bedek mijn hoofd onder een kussen. Allahu akbar, waarom moet dit nou gebeuren? En alweer hoor ik dat er geschoten wordt. Ik huil en grijp Youssef stevig vast. 'Zine doe rustig ik bel zo de politie, shhht.' fluistert hij en hij probeert me te kalmeren. Ik huil nog harder want het geknal wordt steeds meer, gelukkig is de woonkamer op slot en kan niemand naar binnen komen. Na een tijdje is het afgelopen en staan ik en Youssef op.

Youssef doet de deur open zodat we naar de gang en de hal kunnen. Ya allah. Alles was kapot. Ik zak door mijn knieen en begin te trillen. 'Waarom moet dit nou gebeurden, waarom?' en ik begin te huilen. Youssef knielt naast me en aait me over mijn rug. Opeens zie ik een brief bij de trap.
Ik pak het briefje en lees hardop: 'Beste Soufiane, als wij het geld bedrag van €5000 niet terug krijgen binnen een maand, maken we jouw hele famillie kapot. We beginnen bij je zusje.'

Youssef wordt boos en begint te schreeuwen 'WAT IS DIT VOOR KANKERONZIN? NIEMAND MAAR OOK ECHT NIEMAND MAG AAN JOU KOMEN BEGREPEN? EN AL HELEMAAL NIET DOOD MAKEN! ALS IK ERACHTER KOM WIE DIT ZIJN IK ZWEER HET JE, VIEZE VUILE KANKER HONDEN!'
En hij slaat op de muur met zijn vuist waardoor mijn foto van de muur valt.
Kapot, glas scherven.
Ik pak Youssef zijn arm vast en trek hem weer mee naar de woonkamer zonder iets te zeggen. 'Ik wist hier niks van Youssef wollah.. Ik weet ook niet wat er gaande is met Soufiane.' zeg ik en ik kijk hem aan in zijn mooie ogen die onmiddels al rood zijn. 'Komt wel goed in Shaa Allah.' zegt hij en hij drukt een kus op mijn voorhoofd. Wat ben ik toch blij dat ik hem ken. We zien blauwe lichten buiten in de straat en even later horen we sirenes. Ik pak Youssef zijn hand vast en samen lopen we naar de voordeur. De politie staat er niet met 1 auto, maar wel met 6 verschillende auto's. Er is zelfs een ambulance en brandweer.
'Goedeavond meisje, ben jij famillie van Soufiane El Hamdoui?'. 'J..Ja ik ben z..zijn zusje.' zeg ik met moeite.
'We hebben slecht nieuws, jouw broer zou met ons mee moeten nu naar het politiebureau. Er is aangifte gedaan.'
Ik kan niks zeggen dus kijk ik Youssef aan. 'Hij is hier niet meneer.' zegt hij beleefd tegen de politie man. Ik voel mijn hoofd zwaar worden. Alles om me heen draait. De politie wilt ons nog een paar vragen stellen.
'Hebben jullie degene gezien die hier aan het schieten waren?' vraagt hij en hij pakt een notitieblok uit zijn zak.
Ik kan niet meer helder denken maar alles komt terug als een flashback.

Alles wordt wazig, ik verlies mijn evenwicht, ik knal met mijn hoofd tegen iets aan maar zelf weet ik niet wat, en ik ben gone.

Alles wordt zwart, ik zie en voel niks meer..