14.

5.2K 218 112
                                    

'Laila, het is beter als je naar huis gaat.' zegt Hamza en hij staat op. 'Ik weet niet of ik dat kan Hamza, ik wil mijn moeder niet zien pijn leiden.' zeg ik met tranen in mijn ogen. Hij pakt mijn hand vast en drukt er een kus op. 'Het is al bijna 23:00 uur en het word donker, je ouders zullen zich vast zorgen maken dus beter ga je naar huis schatje.' Ik zucht en sta met tegenzin op. Samen lopen we hand in hand het parkje uit en voordat onze wegen scheiden geeft Hamza me nog een stevige knuffel. 'Bedankt voor alles.' fluister ik in zijn oor. Hij glimlacht en zegt dat hij me nog zal bellen vannacht. Ik loop de andere richting op naar huis en binnen 5 minuten stond ik voor de deur. Ik klop aan maar niemand doet open. 'Kifesh? Doe open man.' schreeuw ik door de brievenbus. Nog steeds niks. Ik draai om en zie al dat het veel donkerder is geworden. Ik bel mijn vader en na 2 keer overgaan neemt hij op. 'Baba, waar zijn jullie? Niemand doet de deur open en ik heb geen sleutels.'. 'Benti wij zijn in het ziekenhuis bij de EHBO want het ging heel erg slecht met mama, wij blijven hier overnachten en morgen gaan we naar die speciale ziekenhuis voor borstkanker.' zegt hij. De hele wereld stopt voor een seconde en ik voel me nog kutter nu ik dit hoor. 'Oke papsco.. succes.' zeg ik fluisterend terug. 'Ga maar naar Karima, zij heeft reserve sleutel van thuis. Je kan bij haar slapen of zelf alleen thuis. Beslema benti.' en hij hangt op. Ik grijp naar mijn oortjes en ik zet Ismo - Geen partij op. Ik begin te rennen naar Karima. Ze woont in de buurt dus binnen no time was ik er. Ik kom hijgend aan en klop aan. Karima doet al snel open. 'Babyyy kom je bij mij slapen woelleh?' zegt ze luidruchtig. Ik hoor muziek uit de woonkamer en ze is een beetje druk. Raar dit. 'Nee sorry mag ik mijn sleutels van osso? Ik kom morgen mischien wel want ik moet nu nog wat spullen inpakken.' lieg ik tegen haar. Ik kan nu echt niemand zien of spreken. De enige persoon die ik nu wil zien is mijn moeder. Ya Allah genees haar. Karima kijkt me scheef aan en draait om om de sleutels te pakken, ze gooit de sleutels naar me met een neppe lach en doet de deur dicht zonder iets te zeggen. Faka met haar dan? Ik doe de sleutels in mijn beha en begin weer als een gek te rennen naar mijn eigen huis. Eindelijk aangekomen, home sweet home. Ik doe alle gordijnen dicht en pak een milka reep uit de kast en een blikje Redbull. Ik hoor mijn telefoon afgaan net als ik wil gaan zitten op de bank.

Inkomende oproep: Hamza ❤️

Zonder twijfel neem ik op.
H: 'Salaam zina gaat het al wat beter?'
L: 'Nee totaal niet, kan ik bij jou slapen vandaag..'
H: 'Tuurlijk, dat hoef je niet te vragen. Pak je spulletjes in, over een kwartier ben ik bij jou.'
L: 'Isgoed dushi tot zo.'

Ik ren naar boven en begin mijn kleren in te pakken, snel  probeer ik een setje te fixxen. Ik doe mijn koffer open en gooi er veel makeup in en geurtjes, sjaaltjes en sieraden. Mijn fles arganolie en shampoo. Nog een paar sokken en een setje ondergoed. Zo, dat is dan gedaan. Nu mezelf nog. Ik loop naar de kamer van mijn ouders want ze hebben een groter spiegel dan mij. Hartpijn als ik kijk naar de plek waar mijn moeder hoort te zijn, die nu leeg is. Ik vind mezelf er afschuwelijk uitzien dus snel pak ik een trainingspak van Barcelona, ookal is ie een beetje te klein. Who cares? Mijn haren doe ik los. En ik ben klaar. Snel spuit ik nog deo onder mijn oksels en ik hoor de bel afgaan. Ik pak mijn koffer en loop naar beneden. 'Hey schatje klaar voor vertrek?' zegt Hamza. Hij heeft ook een trainingspak aan maar dan van Chelsea. 'Hahaha alsof we op vakantie gaan idioot.' zeg ik lachend. Ik doe alle lampen uit en sluit de deur achter me. We lopen naar zijn auto en stappen in. Het is stil onderweg dus besluit ik muziek op te zetten. Ik zet Labanta op van Broederliefde en zet het volume op 100. 'Labanta labanta labanta!!' schreeuwen we boven de muziek uit en ik ga helemaal los op mijn stoel. We gaan helemaal stuk van het lachen. We zijn aangekomen bij zijn huis en we gaan naar binnen. 'Wil je iets drinken of eten a bolle?' vraagt Hamza. 'Nee chokrane ik hoef niks.' zeg ik terwijl ik mijn Uggs uit doe. 'Kom dan gaan we samen een filmpje kijken als je nog niet moe bent.' zegt hij en hij neemt plek op de bank. 'Ja, iscool.' zeg ik en ik neem plek naast hem. Hij kiest een random
actie film uit, het boeit me niet wat we gaan kijken. Als ik maar afleiding heb. Na een halfuurtje val ik bijna in slaap dus Hamza stopt de film. 'Nee nee ga verder kijken.' zeg ik slaperig. 'Schat het is al bijna half 1 we gaan slapen saffi?' Ik knik en blijf gewoon liggen, te moe om op te staan. 'Zeg wollah ik moet je optillen naar bed?' zegt Hamza met een serieus gezicht. 'Jij hebt alles voor me over toch?' zeg ik nogsteeds slaperig. 'Ohja, vergeten.' zegt hij lachend. Hij tilt me op en ik wikkel mijn benen om zijn middel, en zo loopt hij de trap op met mij. Telkens als we een treed omhoog gaan geef ik hem een kus op zijn wang en bij de laatste gaf ik hem een kus op zijn lip. Ik zie dat hij rood word en zeg dat ik het schattig vind. 'Oh echt, als ik jou dit aandoe vind je me niet meer schattig.' zegt hij  op een stoere toon. Hij doet de deur open van de kamer en gooit mij op zijn bed. 'Hahahaha jood!' schreeuw ik. Hij loopt weg en komt terug met alleen een kort voetbal broekje van Barcelona. 'Ewa en nu jij, omkleden a ezel.' Ik kijk met mijn mond open naar zijn bovenlichaam. Het is zo mooi gespierd, wauw. 'Kan je het zien?' zegt hij weer. 'Ja ja ik ga al.' zeg ik en ik loop langs hem weg naar de hal waar mijn koffer staat. Ik pak mijn nachtjurkje eruit en loop naar de kamer die ik gebruik om om te kleden. Eenmaal omgekleed loop ik weer terug naar onze kamer. Ik neem plek naast Hamza en hij geeft me een diepe zoen. 'Wollah je
maakt me gek.' zeg ik verlegen. 'Jij mij ook habiba.' zegt hij en hij doet het licht uit. Binnen een kwartier val ik in slaap, in de armen van de allerliefste en mooiste jongen. Mijn toekomstige man.

Haram liefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu