Haram liefde

10.

Ik sta nogsteeds buiten de MacDonalds terwijl ik zie dat Karima al het eten heeft besteld en aan een tafel zit. Ik hoor geruis op de achtergrond. Wauw, bullshit dit. 'Als je niks zegt, kowed dan!' zeg ik iets te hard waardoor 2 marokkkaanse jongens me uitlachen. Ik begin geirriteerd te raken en hang op. Sommige tegenwoordig he. Ik vind Karima en neem plek tegenover haar. 'En? Wie was dat? Je verloofde nigh?' vraagt ze met haar mond vol friet. 'Ha ha wat ben je toch weer grappig man.' zeg ik en ik kijk de andere kant op. 'Sorry maar luister wat er ook is gebeurd, het leven gaat door oké? Alles is Mektab.' zegt ze vervolgens. Ik schud met mijn hoofd. 'Dat weet ik ook wel maar als alles Mektab is, dan hoeft het niet altijd positief te zijn toch?' vraag ik. Ik neem een hap van mijn visburger terwijl ik luister naar haar hele uitleg. 'Hewa shem, als je gewoon gelooft in Allah subhana wa ta'ala komt alles goed, doe een paar dua's en verricht gebeden mijn lieve zuster.' en ze aait me over mijn wang. 'Wauw, wijze woorden hoor Karima. Maar hoe gaat het met de boys?' vraag ik lachend aan haar. Ze wordt gelijk rood. 'Nou, ik word binnenkort 18 toch over een klein maandje en dan wil Brahim mijn hand komen vragen.' zegt ze verlegen. 'ZEG WOLLAH? JOE JOE JOEEEE!!' roep ik kei hard en ik sta op om haar drie kussen te geven. 'Ik wil daarom ook binnenkort hoofddoek gaan dragen, lange kleding, want je weet toch dat is veel beter dan hoe ik me nu kleed en ik begin volgende week in shaa Allah.' Wauw ik kijk vol trots naar mijn beste vriendin. Had dit niet verwacht van haar. 'En, wanneer is het jouw tijd?' zegt ze op een fluister toon. 'Ik heb pas Youssef leren kennen maar ik word pas 18 over 6 maanden en mischien dat ik dan nog gewoon geen eens een verloofde heb..' zeg ik terug en ik kijk naar mijn iPhone. 2 gemiste oproepen van een onbekend nummer. Tfoe val toch dood man. 'Het komt goed ik beloof je dat, mohim laten we gaan. Ik moet nog veel thuis doen.' ik knik en we lopen de MacDonalds uit, richting de tram. Karima neemt een andere tram dan mij naar huis, dus we knuffelen en zo namen we afscheid. Mijn benen zijn kapot dus ik zoek een plekje om te zitten bij de tramhalte. Er komt een marokkaans meisje van ongeveer 12 jaar naar mij toe. Net wanneer ik mijn oortjes in wil doen. 'Hallo, kan je je nummer geven want mijn broer zag jou en hij zou je graag beter leren kennen.' zegt ze en ze geeft me haar telefoon. 'Ik heb al iemand..' zeg ik. Maar dan bedenk ik me oppeens. Het is niet eens officieel tussen mij en Youssef. En ik ken hem pas een maandje. So what? Ik zet mijn nummer erin onder de naam 'Meisje van de tram.' We gaan allebei stuk van het lachen. Ze bedankt me en loopt weer weg. Nog 2 minuten en dan zal de tram aankomen. Bzzztt.. ik krijg een appje binnen. Het is van Youssef.

'Wat denk jij a kehba? Zomaar met andere jongens naar shishalounge ha? Als ik je zie hé, je wordt getemd klaar.'

Huh, ik en shishalounge? Ben daar nooit, hoe komt hij hierbij.

'SubhannAllah, ik ben daar nooit. Dus wat jij nu zegt klopt niet. En noem me geen kehba meer oké?' typ ik snel en druk op verzenden. Boys kunnen me zo erg irriteren. Ik zie dat hij gelijk mijn appje leest en weer aan het typen is.

'Ok.' Serieus? Is dit alles wat hij kan zeggen. Ik lach om mezelf want blijkbaar ben ik degene die hem heeft getemd. Hahaha loser. Als je zo doet tegen mij mag je gelijk weg gaan. Behandel mij goed en ik behandel je beter.

Tfoeeeee!! Ik heb de tram gemist. En nu? Ik pak mijn tas en wil naar het centraal station lopen om een bus te pakken en ik bots tegen een marokkaanse jongen aan, ongeveer net zo oud als mij denk ik. 'Oh sorry jongedame, maar mischien moet je beetje uitkijken waar je loopt.' zegt hij met een lach. Ik ga ook stuk en zeg tegen hem 'Dat is onmogelijk voor mij.'
'Ik kan je wel helpen hoor, je moet niet alleen naar de grond kijken als je loopt maar ook voor je. Gekke meid.' zegt hij en hij neemt plek op het bankje waar ik eerst ook zat. Hij draagt een jeleba en heeft een fresh kapsel. Je weet wel, opscheertje. En dan heel smooth. Ik scan hem van top tot teen. 'Kan je het zien?' zegt hij weer lachend. Ik word rood en kijk de andere kant op. 'Neem je deze tram ook zometeen?' vraag ik om van onderwerp te veranderen. 'Ja, ik ga naar mijn vriend toe en dan gaan we samen naar de moskee. Vandaar dat ik deze jeleba aan heb.' zegt hij terug. Ik neem plaats naast hem. Ik wacht wel met deze jongen, beter dan alleen naar de bus gaan. 'Hewa, hoe heet je dan?' zegt hij terwijl hij zijn blik naar mij richt. Ik voel me rood worden. Dit is zoveel anders dan met Youssef. Ik heb Youssef al een paar dagen niet gesproken. Vandaag werd hij weer boos om onzin. 'Ik heet Laila.' zeg ik en ik pak mijn iPhone om te kijken of iemand heeft geappt. Niks. 'Ik heet Hamza.' zegt hij verlegen. Hij heeft iets wat mij aantrekt tot hem. De tram is aangekomen en we stappen allebei in. Uit respect neemt hij geen plaats naast mij maar schuin tegenover. We zijn allebei stil. Ik heb ook geen behoefte om met iemand te praten. Ik lees het gesprek van mij en Youssef terug. Wauw we hebben zoveel ruzie laatste tijd. Hamza ziet aan mijn gezicht dat er iets is. 'Laila, wat bezielt je, je kijkt zo froes.' 'Ohja? Hoe dan?' Hij probeert mij na te doen met zijn gezicht en ik proest het uit. 'Je faalt zo hard.' zeg ik en onze blikken kruizen weer. Hij lijkt me zo een goede jongen. De tram stopt en we lopen allebei naar buiten. 'Onze wegen hier scheiden, bedankt voor de gezelligheid Laila.' zegt hij. 'Jij ook.' antwoord ik met een big smile. Hij laat mij meer lachen dan Youssef. Youssef stresst me alleen maar. Ik draai om en loop weg, on my way to home. Ik steek mijn sleutels in het sleutelgat en net voordat ik de deur kan open doen wordt er een blinddoek om mijn ogen vast gemaakt. 'Yallah doe de kofferbak open. We nemen deze kehba(hoer) mee.' hoor ik een zware stem zeggen. 'LAAT MIJ LOS!! NUUUU!!' schreeuw ik en ik beweeg wild. Ya Allah is dit ook mektab? Ik ben te zwak en ik voel dat er aan me getrokken wordt. Eentje legt me in de kofferbak. En de andere plakt ducktape op mijn mond waardoor ik niet kan schreeuwen om hulp. De tranen stromen over mijn wangen heen. Ik probeer van alles maar ik kom maar niet los. 'Waar rijden we naar toe asahbi?' hoor ik eentje zeggen. 'Naar Youssefs huis bradda, ze wordt daar verwacht.' zegt de andere weer. Ik weet echt niet waar ik ben beland.. Ik moet kalmeren want ik kan nu zowiezo niet ontsnappen. 'Laa illaha illah Allah.' zeg ik in me zelf en ik sluit mijn ogen. Binnen no time val ik in slaap.

Ik word wakker en de kofferbak word open gemaakt. Blijkbaar zijn we er al. De jongens maken me los en halen het blinddoek van mijn ogen eraf. Ik open mijn ogen en bekijk ze. Wauw wat een engerds. Ik zeg niks en de tranen beginnen weer te komen als ik Youssef zie aankomen in de verte. 'Naar binnen jij vieze slet, ik moet even met mijn boys praten.' zegt hij en hij kijkt me aan met een vieze blik. Waarom is hij zo?
Ik loop naar binnen en zoek naar mijn iPhone. Alhamdoulillah gevonden. Ik app mijn moeder dat ik nog voor mezelf even langs de winkels ga. Het doet pijn om te liegen. Maar hoe kan ik dit vertellen? Ik zet mijn iPhone uit en ga in de woonkamer zitten. Youssef komt naar binnen en neemt plek tegenover mij. 'Je gaat werken bij ons als hoer, en je verdient best wel goed. Ligt eraan hoe veel je iets doet met je klant.' 'Wat?!' Zeg ik en ik grijp naar de sleutels om weg te gaan. 'JIJ BLIJFT HIER BEGREPEN? JE HEBT ER ZELF VOOR GEKOZEN!' hij klapt me in mijn gezicht. Dit kan toch echt niet. Hij knikt naar de deur en zegt me dat ik naar boven moet gaan. Ik doe wat hij zegt en loop naar boven. Ik doe de deur open en kijk rond in de kamer. Ik zie alleen maar lingerie en allerlei gereedschap, zoals een zaag & boormachine. Youssef doet de deur dicht en komt achter me staan. 'Laila je hebt me pijn gedaan, en nu ga ik je pijn doen.' Hij tilt me op en zet me neer op het bed. Vervolgens geeft hij me een wit pilletje waardoor ik zwak word. 'You..Youssef je weet dat het niet klopt. Laat me alsjeblieft gaan en we maken een nieuwe start.' Hij luistert niet en hij duwt me waardoor ik op mijn buik beland. Hij pakt mijn armen en bind ze vast aan elkaar. Ik kan niks doen, allemaal door het pilletje dat hij me gaf.
Hij lacht en trekt mijn kleren uit. Ik huil en huil, zoveel heb ik nog nooit gehuild. Net op het moment komt er een jongen binnen. Ik draai om met moeite om te kijken wie het is. En het is de jongen van de tram.

'Hamza?!' zegt Youssef vol verbazing. 'We zouden naar de moskee gaan maar wat doe jij met haar? Ben jij gek in je hoofd? Kanker jood laat haar nu gaan!' zegt hij hardop en hij loopt naar mij toe. 'Kowed, je bepaalt niks over mij.' zegt Youssef boos. Hamza begint nu echt boos te worden en er vervolgt een gevecht. Ik lig nog in mijn ondergoed vast gebonden in het bed en nogsteeds ben ik aan het huilen. De pil is al uitgewerkt hamdoulillah. Youssef ligt knock out op de grond. 'Snel, kom.' zegt Hamza en hij maakt me los. Ik pak mijn kleren en zijn hand vast. Samen lopen we naar beneden. Nogsteeds in mijn lingerie. 'Ik breng je naar mijn huis saffi? Doe deze jeleba aan.' en hij geeft me een lange marokkaanse jurk voor vrouwen, roze gekleurd met goude details. Ik kijk in de spiegel en zie dat mijn mascara helemaal is uitgelopen. We stappen zijn auto in en rijden zo naar zijn huis. Het is de hele weg stil.

'Gaat het nog?' vraagt hij bij het stoplicht die op rood staat.
Ik barst uit in tranen en laat mijn hoofd vallen op zijn schoot.

'Domme vraag van me, we praten straks saffi?'

Ik knik en zeg in me zelf 'Laa illaha Illah Allah.' Hamza zet Qoran op waardoor ik rustiger wordt. 'We zijn er.' zegt hij en stapt uit.
Ik doe het zelfde en zo lopen we zijn huis binnen.

- Extra lang deel voor jullie, boven de 1850+ woorden haha. Tips en complimentjes zijn altijd welkom. En voor degene die vasten Ramadan Mubarak! Moge Allah jullie vasten accepteren.

Willen jullie deel 11? Comment! 💋