𝐚 𝐭𝐮𝐦𝐨𝐫 𝐚𝐰𝐚𝐲 π 𝐬𝐚𝐤𝐮𝐚𝐭𝐬𝐮

8

Atsumu, Kiyoomi'nin tişörtünün yakalarını kavradı, bastıramadığı sinirine yenilmekten başka bir şey yapamayacağını hissetti.

"Dokuz ay. Sadece dokuz ayda atlatabileceğin bir ilişkiydi madem, neden koştun aylarca peşimden? Konuşmak için çabaladığın her sefer, vicdanını rahatlatmak adına mıydı sadece?"

Atsumu, yakasını bırakmadığı eski sevgilisinin üzerine yürüdüğünden dolayı içeri girmiş, evin girişinde bağırmaya devam ediyordu. Atsumu, kontrolünü kaybetmişti ve yine panik atak geçiriyordu.

"Söylesene, beni neden... neden, beni sevdiğine inandırdığını söylesene! Beni neden öptüğünü, neden evine aldığını söylesene! Osamu'yu bile... ikizimi bile... hatta Motoya... kendi kuzenini bile, dezenfekte ettikten sonra evine alırken; beni neden öylece kabul ettiğini söylesene! Bana neden umut verdiğini de! Ben, senden ayrılmama rağmen seni unutamadığım için, acıyor musun yoksa bana?"

Kiyoomi reddetti. Atsumu'ya değersiz hissettirdiği için hep kendini suçlamıştı, kendini affettirmeye çalışmıştı ama Atsumu ona ikinci şansı vermemekte kararlı gibi görünüyordu. Kiyoomi, affetmesini sağlayamamıştı bunca zaman. Konuşmayı denemedi bu kez, Atsumu yine kızıp engellerdi çünkü. Sırasını bekleyebilirdi, Atsumu sakinleşene kadar içini dökmesine müsaade edebilirdi.

"Ben, her şeye rağmen beni sevdiğine inandım. Son iki ay... sıkılmıştır benden, dedim. İlişkimizin iki yılı boyunca beni kandırmadı sadece son aylarda vazgeçti benden, dedim! Soran herkese harika bir sevgili olduğunu söyledim! Çünkü öyleydin, son iki aya kadar sen mükemmeldin. Sorun... ben miydim? Neden vazgeçtin benden, yoksa hiç sevmedin mi? İki yıl, aptal yerine mi koydun beni? Seni terk ettikten sonra ağladığım her gece... sen o gecelerde; şükürler mi ediyordun tanrıya, seni benden kurtardığı için?"

Atsumu, ellerini Kiyoomi'nin yakasından çekip olduğu yerde -kapının girişindeki küçük holde- çöktü. Ağlaması bir hayli şiddetlenmişti, arada nefes bile alamıyordu. Sadece bağırarak ağlıyordu.  Az önce duvara yasladığı Kiyoomi ise yerinden kıpırdamadı, uzun zaman sonra kendisini açan Atsumu'yu korkutup kaçırmak istemedi.

"Kiyoomi, dokuz ay... Dokuz ayda unutacak kadar değersiz miydim senin için? Arkadaşın olarak bile mi... hiç... hiç mi sevmedin beni? Lanet herif, beş ay! Beş ay sabredemedin mi? Beş aptal ayın ardından! Ben ölüp gittiğimde yapsaydın sevgiliyi, olmaz mıydı? Ölene kadar... beni sevdiğine inansaydım en azından, yalandan da olsa peşimden gelmeye devam etseydin! Çok mu zordu, beni kandırman çok mu zordu? Şu bitmek üzere olan yaşamımdan... beni sevdiğini düşünerek ayrılsaydım en azından! Olmaz mıydı?"