CAN'IM

3. BÖLÜM

Yazardan

Turgut Bey aklında duyduklarını tartarken titreyen ellerinin farkında bile değildi. Hızla nezarethanenin kapısını açarken yerde çömelmiş uyuyan adamın yakasına yapıştı.

"Kardeşinle ne işler çeviriyorsun lan sen? Andım olsun şimdi ötmezsen seni ölmek için yalvaracak hâle getiririm. Gideceğin yerde dostundan çok düşmanın olacaktır."

Yakasına yapıştığı adamı tehtid ederken yüreğinin alacağı cevaba hazır olmadığını biliyordu.

Umut gönlünde bir anda öyle bir yeşermişti ki yıllardır imkansız olanı isteyen gönlü bedenine ağırlık yapıyordu.

Karşısındaki adamın şakası olmadığını anlayan Recep sonunun geldiğini anlamıştı. Ölmeyi işkence çekmeye yeğlerdi. Nasıl yapıldığını bildiği bir şeyin üstünde yapılması oldukça acı verici olurdu.

"Tamam, tamam. Tek bir şartım var. Tekli bir hücreye kapatılmak. O gün yaşanan her şeyi anlatıcam."

Turgut Bey karşısındaki adamı duvara itti. Kalbinin sızladığını hissederken kenardaki banka çöktü.

"Ben hainlerle anlaşma yapmam. Senin anlattıklarına göre karar verilir. Şimdi sadece konuş."

Oturduğu yerde doğrulan adam konuşmaya başladı.

"Dağda yaptığınız son operasyondan sonra mahsur kalmıştık ve oldukça büyük bir zarara uğramıştık. Patron çok sinirliydi. Oğlu da o baskında ölmüştü. Amaç intikamdı. "

Tahmin ettiği şeyleri duymasıyla devam etmesi için başını salladı Turgut Bey.

"Sonrası ben bilmem etmem. Sadece o araba da oğlunun öldüreleceği söylenmişti. Yanında kızı görmüşler. Patron demiş ikisininde sıkın kafasına.  Senin koruma amma çetin çıkmış oğlun bacaklarından vurulurken kızını vurmuşlar karnından. Sonra..."

Karşısındaki adamın gözlerinden bile belli olan sinirinden korkan Recep sonrasını anlatmaktan çekinmişti.

"Susma, devam et!"

"Patron kızı bana getirin diyince bedenini sana göndereceklerini sanıyorlardı. Ondan sonra ne oldu bilmiyorum kızı hekime yetiştirmişler. Yaşamaya devam eden kıza bakmamız için bize yüklü miktarda para teklif ettiler. Ben de gittim kardeşime verdim kızı . Ona da anam bakmış zaten."

Konuşma başladığından beri orada olan Ali daha duyduklarını sindirememişken fenalaşan Turgut Bey'i gördüğünde telaşla yanına gitmişti.

"Komiserim buradan çıkalım. Nefes alın bir gelin."

Transa girmiş gibi olan adamı oyuncak bebek gibi dışarı sürükledi. Konuştukları yerdeki sandalyeye Turgut Bey'i oturttu.

"Komiserim, iyi misiniz?"

Turgut Bey Ali'nin çekingence sorduğu soruya boş gözlerle karşılık verirken ne tepki vereceğini bilemiyordu.

Ali karşısındaki adama tedirgince bakarken Çağan komisere haber verip vermemek arasında arada kalmıştı.

"Ali..."

"Komiserim buyurun."

"Burada uyuya felan mı kalmışım ben?"

Ali içinden adam delirdi valla nasıl davranacağım diye düşünürken bir anda ayağa kalkan adamla irkilerek zıpladı.