CAN'IM

9. BÖLÜM

Yazardan

"Çağan abim Barbaros abimden daha sert mizaçlıdır. Ama pamuk gibi kalbi vardır."

Yavuz tüm ailesini kısa kısa Canan 'a anlatıp kendilerine alıştırmaya çalışıyordu. Kısa bilgiler verirse daha çok merak eder ve onları tanıma hevesi artar diye düşünüyordu.

Canan geçen gece hiç konuşmayan abisinin şimdi karşısında iki saattir susmadan konuşmasını merakla ve hayretle dinliyordu. Ailesi hakkında bilgiler edinmek işine de geliyordu tabiki.

"Ya geçen gece biraz uzak duruyordu benden. Ben de bana özel sanmıştım."

"Öyle deme. Duymasın bak çok alınır valla. Aramızda kalsın ama ben senin için polis olduğunu düşünüyorum."

Canan düşünceli şekilde başını salladı. Az çok yaşanan olaylardan haberi vardı. Kendisi için böyle bir fedakarlığa girmesi kalbini ısıtmıştı.

Bacağının bir anda ağrımaya başlamasıyla acıyla yüzünü buruşturdu. Eliyle bacağını sıkarken ağrının geçmesini bekledi.

"Ne oldu? Bacağına kramp mı girdi güzelim?"

Yavuz telaşla konuşurken Canan eliyle onu durdurdu.

"Yok arada oluyor böyle. İki sene önce bir kaza geçirdim de. Bacağım çok hasar almıştı ama şu an iyileşiyor."

Yavuz duyduklarıyla derince yutkunurken Canan onun içindeki telaşı arttırdığının farkında değildi. Yavuz duygularını çok uç noktada yaşar ve aşırı kafasında kuran bir insandı. Şimdi de eğer Canan'ı bırakırsa yine başına bir şey gelir diye ödü kopuyordu. Duydukları içinde tutmaya çalıştığı düşünceleri yine gün yüzüne çıkarmıştı.

"Şu an hâlâ ağrıyor mu? Doktora gidelim belki önemli bir şeydir. Evet evet kalkalım."

Yavuz'u tutmaya çalışan Canan bir şey olmadığına ikna etmeye çalışıyordu.

"Ağrı kesici içiyorum lütfen bu kadar telaşlanma. Önemli bir şey değil ."

Yavuz ikna olmamışcasına yüzüne bakarken Canan kapıdan giren Yunus'u görmesiyle sevinmişti. Yunus hızlı adımlarla yanlarına gelmişti.

"Ulan Yavuz. Bensiz nasıl gelirsin buraya?"

Yunus yalancı bir sinirle Yavuz'a bakarken yüzünde gördüğü telaşla kaşlarını çattı.

"Noldu gamzelim buna? İnme inmiş gibi kalmış."

Canan olayları kısaca anlatırken zar zor Yunus'la en sonunda Yavuz'u ikna etmişlerdi. Fakat Yavuz her an ayağa kalkacak gibi duruyordu.

"Lan kim sardı bu sarmayı? Yoksa..."

Yunus gözlerini kısıp Canan'a bakarken Canan tedirgince gülümsedi.

"Neyse ki bende bunlara ortak olabilirim burada olduğuma göre. Diğerleri düşünsün artık."

Yunus hızla kaptan sarma alıcakken Yavuz sinirle kabı kendine çekti.

"Benim onlar. Canan bana getirdi size değil. Git kendin sar ye banane ."

Canan karşısında çocuk gibi kavga eden ikiliye şokla bakıyordu. Yavuz kabı kendine çekip saklarken Yunus zorla almaya çalışıyordu. Kendisi de iki arada kalmıştı çünkü ne derse diğeri yanlış anlayacaktı.

"Acaba hep beraber mi yesek? Daha güzel olur hem."

Umutla karşısındaki iki adama bakarken onu hemen onaylamalarıyla garip garip baktı. Yani bu kadar kolay mıydı?