CAN'IM

5. BÖLÜM

Yazardan

Turgut Bey kalbi hızlı hızlı atarken yüzünden düşmeyen gülümsemesiyle eve girdi. Bugün onun için ayrı bir miladdı.

"Baba , hoşgeldin?"

Yavuz babasına meraklı gözlerle bakarken nasıl bu kadar mutlu olabildiğine hayret ediyordu. Arada babasına özenmeden edemiyordu.

"Hoş buldum aslan oğlum benim."

Babasının sevinçle gelip alnından öpmesiyle garip bir yüz ifadesine bürünmüştü. Turgut Bey ne kadar garip göründüğünü umursamadan mutfaktaki karısının yanına gitti.

Yemek yapan güzel karısına arkadan yavaşça sarılırken başını omzuna koyup boynundan öptü.

"Kolay gelsin güzelim."

"Aman baba bende buradayım bak."

Yunus kendini göstermek istercesine yerinde tepinirken Turgut Bey göz devirdi. Bu çocuğu yaparken nerede hataya düştüğünü anlayamıyordu.

"Hoş geldin Turgut'um . Hadi şunları taşıyın  da sofraya oturalım. Yavuz oğlum Sercan'ı çağırır mısın?"

İçeriden onaylarcasına ses geldi. Turgut Bey gözlerini karısının yüzünden ayırmıyordu.

"Çok bakma öyle aşık olursun."

Turgut Bey karısının göz kırpıp söylediği şeylerle kahkaha atarken Derya Hanım'da güldü. Gözleri arka taraftaki fotoğrafa giderken gülmesini ani bir şekilde kesti. Turgut Bey karısının bir anda gülmeyi kesmesiyle baktığı yöne doğru baktı.

Yıllar önce çekildikleri ilk aile fotoğrafları.

Derya Hanım bunu son fotoğrafları olacaklarını sanıyordu fakat Turgut Bey bunların yenilerinin geleceğini bildiği için gülümsedi. Karısının gülen yüzü bir daha hiç düşmeyecekti . İç çekti.

Ellerindeki eşyaları yerleştirip sofraya oturduklarında sofrada derin bir sessizlik hakimdi. Herkes kendilerini geren şeyin ne olduğunu bilmiyordu. Turgut Bey konuşmak için kendini cesaretlendirme çalışmaları yaparken önüne uzanan suyla kaşlarını çattı.

"Gıcık tuttu galiba baba yerinde kıpırdanıp duruyorsun."

Sahte bir gülümsemeyle Yunus'un elinden suyu alırken karısı gittiğinde ensesine bir tane yapıştıracağını herkes biliyordu.

"Çağan nerede bilen var mı?"

Turgut Bey karısına cevap verdi.

"Zorla çağırdım ama gelmedi. Karakoldadır hâlâ."

Son kez sözcüklerini toparlayıp iç çekti.

"Şimdi herkes son lokmasını yutup yemek yemeyi bıraksın. Mazallah bir kaza felan çıkar."

Mırıldanarak söyledikleriyle Yunus yanındaki Sercan'ı dürttü .

"Kesin battık lan bu sefer hissediyorum."

Sercan abisine sessizce gülerken babasına dikkatini geri verdi. Babası oldukça gergin görünüyordu.

"Bunu nasıl açıklayacağımı çok düşündüm fakat artık dayanamayacağım..."

Karısının gözlerinin içine bakarak mırıldandı.

"Dila yaşıyor."

.........................................