I Always Wanted -jikook-

final

Yazardan

Jimin ve Jungkook geçirdikleri yoğun geceden sonra uyanamamış öğleden sonra bile zor kalkmışlar dı. So Jun onlar uyanana kadar kahvaltısını yapmış,mutfağı toplamış ve televizyon izlemişti. Canı sıkılınca saate bakıp öğlen olduğunu gördüğünde ramen yapmaya karar verdi. Mutfakta ramen yapmaya başlamıştı ki Jimin ve Jungkook mutfağa girmişti.

"Ooo günaydın prensesim. Neler yapıyorsun bakalım?"

Jimin kızının yanağını öpüp yanında durup ne yaptığını izlemeye başladı. Jungkook da kızının diğer yanına geçip dirseğini tezgaha yasladı.

"Ramen yapıyorum ba-...baba"

So Jun'un dilinden zor dökülmüştü bu kelime. Jimin sevgilisine bakıp gülümsedi. Onu hala resmi olarak evlat etmemiş olmalarına rağmen So Jun ilk  defa ona baba demişti. Jungkook gülümseyerek kızının saçlarını geriye taradı. Jimin kızına yardım etmeye başlayınca Jungkook da masayı hazırlamaya başladı. So Jun ve Jimin masaya döndüklerinde hazır olduğunu görüp direk yemeğe geçtiler. Yemeklerini bitirmeye yakın So Jun sessizliği bozdu.

"Baba bugün beraber lunaparka gidelim mi? Ev çok sıkıcı."

Jimin düşünüp sevgilisine baktı. Fikrini almak için. Jungkook kararsızlıkla baktı sevgilisine. So Jun bunu fark ettiğin de ikna etme çalıştı. Evde çok canı sıkılmıştı ve burayı gezmek istiyordu.

"Lütfen, lütfen Jungkook abi gidelim."

Jungkook So Jun'un Jimin'e baba ama ona abi demesine biraz üzülse de belli etmemeye çalışarak susmaya devam etti. Jimin Jungkook'un üzüldüğünü fark etsede bir şey demdi,sadece elini sevgisinin ayağına koyup sıktı. So Jun Jungkook'un elini tutup tekrar denedi şansını.

"Lütfen b-ba-baba"

Jungkook'un kalbi hızlanmıştı. So Jun yine zor da olsa ikisine de baba diyebil di. Jungkook mutluluktan ağlamak üzereydi. Son zamanlarda ruh hali çok değişik ve yaşadığı duyguları derin yaşıyordu. Jimin sevgilisin de ters bir şey gittiğini anlamıştı. Ama sorup onu sık boğaz etmemek için sessiz kalmayı tercih ediyordu. So Jun ve Jimin gözlerini Jungkook'a dikmiş cevap bekliyordu. Jungkook biraz düşündü. Şu ana kadar yaşadıkları aklına geldi. Jimin ile ilk tanıştığı o zaman, Jimin ile bu eve  taşıdıkları zaman, beraber geçirdikleri o güzel zamanlar, ayrı kaldıkları bu bir yıldan sonra hayatları daha güzel olamazdı. Jungkook daha önce böyle bir hayatı olacağını hiç düşünmezdi. Onun istediği babaları gibi bir aşk bulmaktı. Buldu da hatta genç yaşında baba bile olmuştu. Mutluydu,çok mutluydu. İçinden ailesini sonsuza dek seveceğine ve koruyacağına yemin etti.

"Benim güzel kızım ne isterse yaparız."

"Yaşasın teşekkür ederim babalarım."

So Jun yerinden kalkıp Jungkook'un ve Jimin'in arasına geçip yanaklarına öpücük kondururken ki söylediği üzerine hep beraber güldüler. Jungkook da kızını öptü ve elini yanağına koydu.

"Asıl bizim kızımız olduğun için biz teşekkür ederiz bebeğim. Hadi koş üstünü giy"

So Jun mutlulukla kafa sallayıp odasına çıktı. Arkasında ona gülerek bakan babaların dan habersiz. So Jun dolabın karşısına geçip kıyafet seçmeye başladı.  Altına dizinden yırtık siyah bir keten, üstüne beyaz bir gömlek giydi. Gömleğin bir tarafını pantolonun içine geçirdi. Ayağına siyah botlarını giyip siyah ceketini aldı. Saçlarını da yukarda başladığında hazırdı. Babalarının odasının önünde durup kapıyı çaldı. Babaları ona 'gel' dediğinde içeri girdi.

"Ben hazırım. Siz de hazırsanız gidelim baba."

Jungkook ve Jimin kızlarını süzerken kıyafetlerinin aynı olduğunu fark ettiler. Jungkook da kızı gibi bir pantolon ve bot giymişti. Faklı olarak sadece siyah sivit giymişti. Jimin ise kızıyla aynı şekilde ve tarzda beyaz gömlek giymişti. Altında ise kot pantolon vardı. So Jun da Babaları gibi kıyafetlerin benzerliğini fark ettiğinde odada kahkaha sesleri duyuldu.