Luhan's POV
napatayo ako dahil sa sinabi ni Papa magsasalita na sana ako nang biglang dumating si Kuya.
"Pa hindi ari ang gusto nyong mangyari."
sabi nito pero mahinahon lalong nagulat ako sa sumunod na nangyari. lumapit si Papa sakin at lumuhod habang umiiyak.
"Nak. nawala na sakin ang mama mo. please sumama ka na kay Papa."
nakatingin lang ako sa kanyang mga matang patuloy na umaagos ang luha. sasagot sana ako nang ilayo ni Kuya si Papa sakin.
"Kuya--"
"shut up! "
sigaw nya sakin si Papa naman ay umiiyak parin parang si Sehun ang naging mas matanda ngayon samin.
"Pa hinding hindi mangyayari ang gusto nyo. Pag usapan nyo yang mag asawa yang problema nyo. wag nyo kaming idamay."
sabi nya't tinulak si Papa saba'y hablot sakin pataas sa kwarto pagdating namin don ay hinagis nya ako sa kama. pagkatapos ay unti unti syang naghubad.
"ahm.. anong gagawin naten?"
ngumite pa sya tsaka ako hinalkan smack lang.
"ginagawa natin to gabi gabi ngayon ka pa magpapakavirgin Hon?"
"ay! bastos! nanjan si Papa baka bigla nyang sirain ang pinto edi buking tayo!"
"wala akong pakielam mala'y mo last na pala natin to. pagsisihan mo pa"
nag sink in agad ang sinabi nya dahilan para halkan ko sya nang mabilis.
"Hindi ito ang last. lalayo tayo kung kailangan di ba?"
tumango sya at gumawa ulit kami nang milagro.
××××
Maaga akong nagising siguro mga 6:30 nang may narinig akong sigawan sa baba. Alam kong si Mama yon at si Papa.
maya maya ay nawala ang sigawan. at nakarinig ako nang mga yabag kaya naman dali dali kong ginising ang katabi kong humihilik pa.
"Se-hun... si Mama.. "
nagising naman sya at ngumiti sakin tsaka ako hinalkan kasabay nang pagbukas nang pinto.
"tangina.."
boses yon ni Mama natulak ko si Kuya napatingin ako sa dalawa kong magulang nagulat na gulat na makita kami.
ikaw ba naman makita ang anak mong parehas nakahubad at naghahalikan.
magsasalita na sana ako nang biglang hablutin ni Papa si Kuya at sinuntok ito. nang maraming beses hanggang sa pumutok ang labi nito.
"Pa tama na!"
*slap!*
namanhid ang pisngi ko dahil sa pagsampal ni Mama.
"wala kayong kwentang anak!"
pagsigaw ni Mama na syang kinaiyak ko. nakita ko naman si Kuya na parang nahihirapang lumuhod sa harap ni Papa.
"Pa..Ma.. mahal po namin ang--agh!"
hindi nya na natapos ang sasabihin nya nang bigla sya ulit sikmuraan ni Papa.
"Pa tama na! magpapaliwanag kami!"
lakas loob kong sigaw sa kanila. nagulat sila Parehas kaya naman sinampal ulit ako ni Mama.
"magbihis kayo! mga baboy kayo!"
sabi nito ako naman ay kumuha nang damit at nagbihis bumaba silang dalawa nilapitan ko si Kuya at hinalkan ang dumudugo nyang labi.
"wala na tayong choice kuya buking na tayo...hindi ata kakayanin nang konsensya ko pag pinagpatuloy ko pa to."
sabi ko. pero kumunot ang noo nito tsaka hinaplos ang pisngi ko.
"yan ang wag na wag mong gagawin. kung mahal mo ko. paninindigan natin to."
tumayo na ako at tumalikod sa kanya napailing ako nang bahagya kasabay nang patulo nang luha ko.
Author's POV
maayos kong ikwekwento pramis! :D
bumaba ang magkapatid ngunit nauna si Luhan nag turingan silang parang walang nangyari at hindi magkakilala.
umupo si Luhan sa tapat nang mama nya katabi nya ang kuya nya umupo rin ito sa tabi at hinawakan ang kamay ni Luhan pero sa kasamaang palad. inalis ito ni Luhan.
"magpaliwanag na kayo."
mahinahon na sabi nang nanay nila.
bumuntong hininga si Luhan at pinag isipan ang isang malaking kasinungalingan.
"Yung kanina. Lasing kami kagabi ni Kuya iniisip namin ang problema nyong mag asawa. siguro dahil sa depressed kami kaya namin nagawa yon sorry ma.. pa.. hindi ko..namin intensyon ang masaktan kayo. pero wala talagang namagitan samin ni Kuya sadyang sobrang lasing lang kami ako wala na sa sarili si Kuya sabog pa."
at tumawa ito nang bahagya. Nagukat si Sehun sa sinabi nito.
"kaya nga Ma.. Pa.. kung maghihiwalay kayo. okey lang samin tutal hindi naman kami close ni Kuya masyado lagi nga akong binibiro eh. Payag ako na makasama ka Papa."
nawala ang galit sa kanilang aura at nagtinginan.
"ayusin mo na ang gamit mo anak. aalis na tayo."
tumayo na ito tsaka tumaas sa kwarto sumunod naman si Sehun.
nakita nyang nag iimpake na si Luhan narinig nya ang mga mumunting hikbi nito.
"bakit ka nagsinungaling?"
tanong nito humarpa si Luhan at tinaasansya nang kilay.
"sinungaling? dun sa lasing oo. pero sa pamamagitan saten hidni ako nagsinungaling."
babaling na sana ulit si Luhan sa maleta nnag hablutin sya ni Sehun.
"akala ko ba mahal mo ko. akala ko lalaban tayo!"
"wala tayong dapat ipag laban dahil hindi naman naging tayo! kayo parin naman ni Yeri di ba? ni minsan wala kang sinabing tayo na! ni minsan wala kang sinabing break na kayo ni Yeri!"
gulat ang binata sa sinagot ni Luhan napatulo nalang ang luha nya sa mga masasakit na sinabi ni Luhan all this time wala pala sa kanya lahat nang yon.
to be continue.
Rule: No 5+ comments. No Updates :D Wag silent!
