2000ခုနွစ္ ,
british columbiaေက်ာင္းဝန္း၏ျမင္ကြင္းပံုရိပ္သည္ ညေနခင္းဆည္းဆာရိပ္ေအာက္၌ေသသပ္စြာေဆးျခယ္ခံထားရသည့္နွယ္ ၊ အေဆာက္အဦးမ်ားေပၚသို႔လိေမၼာ္နီေရာင္ေသြးေနသည့္ ေနေရာင္ျခည္တစ္ခ်ိဳ႕ကယွက္ျဖာလို႔ေနသည္။
ေက်ာင္းဝန္း၏ေနရာတစ္ခ်ိဳ႕တြင္ ေထာင္ျပည့္နွစ္အတြက္ဗီဇိုင္းပိုစတာမ်ားခ်ိတ္ဆြဲထားၿပီး ခပ္သြဲ႕သြဲ႕တိုက္ခတ္ေနသည့္ေလညႇင္းမ်ားေၾကာင့္ ေလဟာနယ္ထဲ၌အနည္းငယ္လြန္႔လူးေနသည္။
" အစ္ကို ဟန္ဘင္း ! "
ေက်ာပိုးအိတ္ႀကိဳးအား ခပ္က်စ္က်စ္ဆုပ္ကိုင္၍အေဆာင္အျပင္ဘက္ဆီသို႔ဦးတည္၍ ေလွကားထစ္တေလ်ွာက္ခပ္သြက္သြက္ေျပးဆင္းေနသည့္ ဟန္ဘင္း၏ေျခလွမ္းမ်ားသည္ ေနာက္ေက်ာဘက္မွျပန္႔လြင့္လာသည့္ ရင္းနီွးသည့္ေခၚသံတစ္ခုေၾကာင့္ေရွ႕ဆက္လွမ္းရန္ျပင္ေနရာမွအရိွန္ရပ္လိုက္ရသည္။
" လူးဝစ္ ..."
အလ်င္လိုေနသည့္ေျခလွမ္းမ်ားအား ရပ္တန္႔လိုက္ၿပီးေနာက္ အသံလာရာေနာက္ေက်ာဘက္ဆီသို႔ဟန္ဘင္းလွည့္ၾကည့္လိုက္သည့္အခါျမင္ကြင္းထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လာသူသည္ ဟန္ဘင္းတို႔နွင့္အတူ အဖြဲ႕လိုက္ပေရာဂ်က္ထဲတြင္ပါသည့္ လူးဝစ္ဆိုသည့္ေကာင္ေလးပင္။
ခပ္လွမ္းလွမ္းအကြာအေဝးေၾကာင့္ လူးဝစ္ကဟန္ဘင္းရိွရာဆီသို႔ ခပ္သြက္သြက္ေျပးလာသည္။
" လူးဝစ္ ေမးစရာရိွလို႔လား ၊၊
ပေရာဂ်က္ကိစၥဆိုရင္ ညၾကမွအစ္ကိုနဲ႔လိုက္ဘရီမွာဆံုၾကမယ္ေလ ၊ အစ္ကိုအလုပ္သြားရဦးမွာမလို႔။"
" အစ္ကိုဟန္ဘင္းရဲ႕ရွင္းလင္းခ်က္ေတြက ေမးစရာမလိုပါဘူးဗ်ာ ၊ ကြၽန္ေတာ္အစ္ကို႔ကို နည္းနည္းဒုကၡေလးေပးခ်င္လို႔ ဟီး ... ။ "
"ဒုကၡ? ဘာမ်ားလဲ ။ "
" မနက္ျဖန္ၾကရင္အေရးတႀကီးသြားစရာေလးရိွလို႔
ကြၽန္ေတာ္လုပ္ရမယ့္အပိုင္းေတြကို ၊ အစ္ကိုဟန္ဘင္းက
နည္းနည္းေလာက္ကူထားေပးလို႔ရမလားလို႔ ။ "
"တကယ္အေရးႀကီးတဲ့ပေရာဂ်က္ဆိုတာကိုသိေပမယ့္
ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကလည္း ဖ်က္လို႔မရတဲ့ကိစၥေလးရိွလို႔ပါ။ "
