" i'm home "
sung hanbin to mattchu
..........
" မက္ခ်ဴး "
" ဗ်ာ "
" ကိုယ္အဆင္ေျပရဲ႕လားၾကည့္ေပးပါဦး ။ "
မွန္ေရွ႕တြင္ရပ္၍နက္ကတိုင္ႀကိဳးခ်ည္ေနသည့္မက္သရူးက စိတ္အလိုမက်ျခင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကပ္ညိွေနေသာ ေလယူေလသိမ္းနွင့္ခပ္တိုးတိုးညည္းညဴလာသည့္ ဟန္ဘင္း၏စကားသံေၾကာင့္ အသံလာရာေနာက္ေက်ာဘက္ဆီသို႔ငဲ့ၾကည့္လာသည္။
" အခုထိ စိတ္တိုင္းမက်ေသးဘူးလား ကိုကို ၊
ၾကည့္ေကာင္းပါတယ္ ဘာလို႔လဲ ။ "
ရွပ္အျဖဴ၏လက္တံေတာင္ဆစ္နွစ္ဖက္ကိုေခါက္တင္၍အလုပ္မ်ားေနသည့္ဟန္ဘင္းက မွန္တင္ခံုနားတင္ရပ္ေနဆဲျဖစ္သည့္ မက္သရူးနွင့္ အၾကည့္ခ်င္းဆံုလာသည္။
စိတ္အလိုမက်သည့္မ်က္ဝန္းမ်ားက မိႈင္းညိဳ႕ေနၿပီး မ်က္ခံုးတန္းနွစ္ဖက္က သိသိသာသာစုက်ံဳ႕လာသည့္အခါ မက္သရူး၏ရယ္သံလြင္လြင္က အခန္းငယ္ေလးထဲ၌ျပန္႔လြင့္သြားေတာ့သည္။
" လာပါၿပီဗ်ာ ၊ ဒီကိုကိုတစ္ေယာက္နဲ႔ ခက္တာပဲ။ "
ဟန္ဘင္းရိွရာနားသို႔တိုးကပ္သြားသည့္မက္သရူးသည္ ဟန္ဘင္း၏ စိတ္အလိုမက်ျဖစ္၍ဆူပုတ္ပုတ္ျဖစ္ေနသည့္မ်က္နွာကိုေငးၾကည့္ရင္း နွဴတ္ခမ္းပါးေလးတစ္ဖက္မွာေကာ့ၫႊတ္၍ၿပံဳးေယာင္သန္းေနခဲ့သည္။
" ဘာေတြအလိုမက်ျဖစ္ေနလို႔လည္းကိုကိုရဲ႕ ၊၊ "
ဟန္ဘင္း၏ပါးနွစ္ဖက္ေပၚသို႔လက္ဖဝါးေသးေသးေလးနွစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္ကိုင္၍ ခ်စ္စဖြယ္အသံေလးလုပ္ကာေျပာလိုက္သည့္မက္သရူးေၾကာင့္ ဟန္ဘင္း၏မ်က္ဝန္းမ်ားကလည္း မက္သရူးနွင့္အၾကည့္ခ်င္းဆံုလာသည္။
နႈတ္ခမ္းပါးေလးမ်ားေကာ့ၫႊတ္၍ နီးနီးကပ္ကပ္ျမင္ေနရသည့္မ်က္ဝန္းေလးမ်ားထဲ၌ပင္ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနသည့္အရိပ္ေယာင္ေလးမ်ားကူးလူးေနသည့္ မက္သရူးကိုၾကည့္ရင္း ဟန္ဘင္း၏နႈတ္ခမ္းပါးထက္၌လည္း အၿပံဳးရိပ္တစ္ခုကထင္ဟပ္လာသည္။
" ကိုကို ! "
ခါးေပၚသို႔လက္တစ္ဖက္ကိုခပ္ျမန္ျမန္ရစ္ႏြယ္လိုက္သည့္ဟန္ဘင္းက စကၠန္႔ပိုင္းေလာက္သာရွည္ၾကာသည့္အနမ္းတစ္ပြင့္ကို မက္သရူး၏နႈတ္ခမ္းပါးေပၚသို႔ဖိကပ္နမ္းရိႈက္လိုက္သည္။
