Pets \ Lukadrien

#34#

Luka gecenin bir yarısı çalan telefonla uyandı. Karanlık oda telefonun parlayan ekranıyla aydınlanırken telefonun susmasını bekleyerek kafasını iyice yastığa gömdü. Ama telefon susmadı. Luka doğruldu ve iç çekerek zar zor açılan gözleriyle eline aldığı telefonun ekranında yazan isme baktı. Adrien arıyordu. Saate kaydı gözü, iki buçuğu biraz geçmişti. Aramayı yanıtladı.

"Neden beni seviyorsun ki?"

Adrien'ın bir çırpıda sorduğu soruyu anlamadı başta.

"Ne?"

"Bir katilim ben, neden beni seviyorsun ki?"

Sesi çok güçsüz çıkıyordu. Büyük ihtimal sarhoştu. Luka oluşan küçük sessizlikte karşı taraftan gelen araba seslerini duydu.

"Adrien, neredesin sen?"

"Neden?"

Endişelenmeye başlamıştı. Heyecandan kaçan uykusuyla gözleri açıldı. Başına vuran ağrıyı görmezden gelmeye çalışarak Adrien'a odaklandı.

"Dışarıda mısın?"

"Neden?"

Luka sesini yükseltti.

"Adrien, sorularıma cevap ver! Gecenin bir saatinde dışarıda ne yapıyorsun sen?"

Ama Adrien onun endişesine aldırmadı.

"Canım yanıyor."

"Yaralandın mı? Bir yerine bir şey mi oldu? Adrien cevap versene! Yaralandın mı? İyi misin sen?"

Adrien "Bilmiyorum ki." dedi ağlamaklı bir sesle.

"Kan var."

"N-ne kadar?"

"Sayamıyorum."

Luka bağırdı.

"Adrien, nerede olduğunu söyle!"

"Dışarıda."

Aramayı hoparlöre aldı ve yataktan kalkıp sandalyesine astığı tişörtü üzerine geçirdi.

"Tamam, ne var etrafında?"

"Yıldızlar."

"Yukarıda mı?"

Adrien onaylayan mırıltılar çıkardı.

"Tamam kaldır başını, etrafta ne var? Eve yakın mısın?"

...

Sonunda Luka Adrien'ın nerede olduğunu öğrendi, ceketini aldı ve evden çıktı. Bankın önünde yere yatmış Adrien'ı bulduğunda nefes nefeseydi. Ona yaklaştıkça yerdeki parıltılar dikkatini çekti. Yavaş yavaş üzerlerine bastığı cam parçaları ayaklarının altında ezildi.

"Adrien."

Adrien ona aldırmadan yatmaya devam etti. Luka cam kırıklarına dikkat ederek eğildi.

"Gel hadi."

O Adrien'ı kaldırmaya çalışırken Adrien itiraz etmeden ona uydu. Babası ne zaman sarhoş olsa kan kustururdu evde. Her zaman asabi olurdu fakat içtiğinde gözü hiçbir şeyi görmezdi. Adrien ise içtiği zaman daha da sessizleşiyordu. Kavgacı ve asabi bir tip olmak için etrafına ördüğü duvar yıkılıyordu. En çok da bu yüzden nefret ediyordu bundan. Adrien Luka'ya itaat edip doğrulunca Luka altında kalan cam parçalarına baktı.

"Şişeyi mi kırdın sen?"

O vücuduna batan herhangi bir parça var mı diye kontrol ederken Adrien boş gözlerle bakıyordu ona.