liefde, haat, relatie

{deel 12}

TW sh!!

Pov Robbie

Rond 10 uur word ik wakker. Ik heb zowat de hele nacht wakker gelegen, ik bleef maar denken aan Hannah. Ik heb echt een grote fout gemaakt gisteren ik moest niet zo boos doen maar ik kan er zelf ook niks aan doen. Ik stap uit bed doe wat simpele kleren aan en ga naar beneden om te ontbijten. Als ik mijn ontbijt bijna op heb komt Hannah naar beneden, daar had ik nou net niet zoveel zin in. En waarschijnlijk als Koen straks terug is word ie weer helemaal boos op mij. Ik word uit mijn gedachtes gehaald door Matthy die begint te praten tegen me. "Hee maat ben je wel oke? Je zit zo in je gedachtes dat heb je amper maatje." "Nee ik ben oke Matt maak je geen zorgen!" Zeg ik maar snel niemand hoef te weten dat het eigenlijk niet gaat. 

Naar het eten ga ik ook zowat gelijk weer naar boven en gebruik gewoon als smoes dat ik nog een video moest editen. Als ik boven ben ga ik eerst maar even douche. Ik zie mijn scheermesje liggen en twijfel echt. Ik verdien het toch dus zet het mesje op mijn heup toch niemand gaat dat zien. Heel mijn heup staan nu zowat vol met krassen, ik was meer dan 2 jaar clean en 1 meid moet dat verpesten. Ik ga huilend op de grond zitten ik had de jongens het nog zo beloofd om clean te blijven. Ik ga ze dit ook zeker niet te vertellen ze hoeven dit echt niet te weten. Naar nog even in de douche gestaan te hebben droog ik me af en doe mijn kleren aan. Ik moet ook maar beginnen met mijn video te editen.

Pov Hannah

Ik kom beneden en Rob gaat gelijk naar boven nadat ie klaar is met eten. Zal wel weer aan mij liggen want hij is echt boos op me en misschien ook een beetje op zichzelf. Ik moet denk ik even met hem praten voordat het weer uit de hand loopt. En ik heb echt geen zin meer in dat gedoe. Ik maak rustig mijn ontbijtje en praat ondertussen met Matt over van alles eigenlijk. Naar een half uur komt Milo ook aankakken. Naar nog even beneden te hebben gezeten heb ik maar besloten om naar Rob te gaan om te praten. Het moet gebeuren en ik weet dat hij nooit uit zichzelf komt praten.

Ik klop op zn deur, geen reactie. Ik klop nog een keer en zeg "Rob mag ik alsjeblieft ff binnenkomen even praten." "Nee griep op Hannah!" Ik luister niet naar hem en loop gewoon zijn kamer in, natuurlijk moet ie weer zuchten. Ik ben stapelgek op deze jongen maar hij kan ook zo irritant doen niet normaal. "Rob je kan nu wel zo doen maar we weten beide dat het echt geen zin heeft dit de hele tijd" Weer zucht hij, ik word op zulke momenten echt boos. Ik probeer nogmaals een gesprek te beginnen maar word compleet geskipt. Nu ben ik degene die zucht ik sta op van zijn bed en loop naar de deur. Net als ik de deur dicht wil doen begint Robbie met praten. 

"Het spijt me Hannah, Ik had niet zo boos gelijk moeten doen. En al helemaal je niet lopen skippen, het spijt me echt enorm." Zegt ie mega snel ik versta het amper zo snel dat hij het zegt. Nadat Rob dit heeft gezegd doe ik de deur maar weer verder open zodat we elkaar wel zien. Als ik naar hem kijk zie ik dat hij traanogen heeft. Hij geeft dus echt om me. Maar nog voordat ik kan nadenken loop ik naar hem toe en trek ik hem in mn armen. Deze jongen betekend teveel voor me om hem hier met tranen te laten zitten. Rob trekt me op zijn schoot en begraaft zijn hoofd in mn nek. Ondertussen ga ik met mijn hand door zijn haar en fluister ik lieve woorden. Naar 10 minuten gaat ie van mn schouder af. "Han, ben je nog boos?" Vraagt hij ik zie gewoon dat hij elk moment kan instorten. "Het is oke mopje, ik ben niet boos." Terwel ik dit zeg zie ik een lach vormen op zijn gezicht.

Deel 12!  Ik heb eigenlijk niet veel te zeggen!<3