Akşam olmuştu. Geldiğinden beri aklında sadece motoru vardı.
Ali: Doruk!
Doruk: Emredin komutanım.
Ali: Benim motosikletim nerede?
Ferman: Başlıyoruz.
Doruk: Evimde komutanım.
Ali: Ben artık onu alsam ya.
Açelya: Heh sabahtan beri karın ağrısı vardı sonunda döküldü.
Doruk: Olur komutanım. Hatta hep birlikte gelin bu akşam misafirim olun.
Ali: Yok oğlum motorumu ver yeter.
Doruk: Öyle şey olmaz komutanım. Beni geçtim amcam izin vermez.
Ferman: Yeni geldik Doruk, yerleşelim sonra bakarız.
Doruk: Tamam o zaman komutanım ama sözünüz olsun.
Ali: Tamam oğlum hadi ya!
Doruk irkilip önden önden gitmişti. Hepsi onun arabasına bindikten yarım saat sonra onun evine gelmişlerdi. Ali'yle Ferman evi gördüklerinde ağızları açık kalmıştı. Doruk asker maaşıyla nasıl burada duruyor diye içlerinden geçirirlerken garaja girmişlerdi. Onların ardından da Nazlı'nın arabası girmişti. Arabada Beliz ve Ece de vardı. Nazlı onları akşam yemeğine davet etmişti.
Ali arabadan iner inmez motorunu yanına gidip resmen sarılmıştı.
Ali: Bebeğim!
Arabadan inen Nazlı, Beliz ve Ece Ali'yi öyle görünce yüzlerini şaşkınlık bürümüştü.
Nazlı: O kim be?
Beliz: Sahibi galiba.
Ali motorunun her yerini incelerken ön kısımda olan kendisine ait küçük kaza çiziğini göremeyince bir anda ayağa fırlamıştı.
Ali: DORUK!
Doruk içinden "hassiktir" derken Nazlı'yla göz göze gelmişti.
Doruk: Emredin komutanım!
Ali: Doruk bu benim motorum değil! Benim motorumsa bile değişeni var bu motorun Doruk!
Doruk: Ko-komutanım sizin motorunuz.
Ali: Ulan ben ilk kaza geçirdiğimde önü çizilmişti! Nereye kayboldu bu çizik!
Nazlı: Hadi be...
Doruk ne diyeceğini bilemezken olaya Açelya el attı.
Açelya: Ya sen manyak mısın? Bak ne güzel artık çizik yok.
Ali: Kızım delirtmeyin beni! Ne yaptın lan motoruma?
Doruk: Komutanım valla ben bir şey yapmadım.
Nazlı: Ben yaptım!
Ali gelen sese dönünce kaşları çatılmıştı. Nazlı hızlı adımlarla yanına gidince Beliz ve Ece de bir sakatlık çıkmasın diye peşinden gitmişlerdi.
Ali: Sen kimsin?
Nazlı: Sana ne? Asıl o soruyu benim sana sormam gerekiyor. Sen kim oluyorsun da benim evimin garajında bağırıp duruyorsun?
Ali: Senin evin mi? Doruk hani burası senin evindi.
Doruk: Komutanım ben amcamla yaşıyorum. Bu da kuzenim işte.
Nazlı: Hâlâ bağırabilecek misin?
Ali: Kadınlara saygımdan bağırmayacağım ama motoruma ne yaptınız diye sormadan da edemem?