-3 yıl önce -
Ferman görevden döner dönmez hazırlanıp direkt Merve'nin evine gitmek için yola çıkmıştı. Bugün Ali ile ilk defa tanıştıracaktı. Kendisi de daha 6 aydır tanıyordu ama görevler yüzünden bir türlü doğru düzgün görüşme fırsatları olmuyordu. Bu görevlere rağmen Cemre kendisini çok mutlu ediyordu. Sabahları günaydın mesajları akşamları iyi geceler mesajları derken Ferman gün içerisinde geçen güzel sohbetlerinden de mutluluk duyduğu için kalbi ilk defa kanat takmış da uçacakmış gibi hissediyordu.
Eve geldiğinde elinde çiçeklerle kapısının önünde beklerken son bir kez üzerine çeki düzen verdikten sonra zili çalmıştı. Cemre üzerinde mutfak önlüğüyle kapıyı hızla açmış ve Ferman'a güneşin parlayışı kadar güçlü bir gülümseme sunmuştu. Ferman ise onun karşısında erimemek için çaba sarf ediyordu...
Birlikte içeri girdiklerinde Cemre'nin akşam için tatlı yaptığını görünce mutlulukla gülümseyip ona sarılmıştı. Biraz geri çekilip eliyle yüzünü severken gözlerini de gözlerinden alamamıştı.
Ferman: Sen orkide seversin ama ben sana bu sefer beyaz karanfillerden aldım. Temizliği ve saflığı temsil ediyor. Tıpkı senin gibi...
Cemre: (gülerek) Sen bu kadar romantik olmak zorunda mısın? Asker olduğuna inanmayacağım neredeyse.
Ferman: İnanma boş ver. Ben sen ne istersen o olmaya hazırım. Sana layık olabilmek için her şeyi yapmaya da hazırım...
Cemre gülümseyip Ferman'a tekrar sarıldığında bu sefer yüzündeki ifade sinsilik barındırıyordu. Geri çekilip işine döndüğünde Ferman da salona geçip Ali'yi aradı.
Ferman: Alo Ali, neredesin oğlum?
Ali: Asıl sen neredesin? Görev var Ferman.
Ferman: Ne görevi?
Ali: Atıf'ın sağ kolunun yerini bulmuşlar. Biz de hazırlanıyoruz.
Ferman: Yanımda silah var. Oraya geleyim mi yoksa direkt adrese mi geçeyim?
Ali: Buraya gel üniformanı giyin.
Ferman: Tamam tamam da kızın yanına yeni geldim? O ne olacak?
Ali: Şu adını bile söylemediğin kız mı kardeşim? Bir de diyorsun akşam tanış. Yahu hiçbir şey bilmiyorum kızın hakkında resmen. Akşam gideriz işte sen gel hadi.
Ferman: İyi şu adamın bilgilerini yolla bari.
Ali: Tamam hemen atıyorum.
Ferman telefonu kapattığında Ali'den gelen bildirime tıklayınca gördüğü isim de fotoğraf da onu şaşırtmıştı. Ali'nin telefonuna baktırdığını ve şu an bir şaka yaptığını sanarak hızlıca Ali'yi aramıştı.
Ali: Efendim?
Ferman: Sen kızı nereden buldun lan ben zaten akşam tanıştıracaktım? Telefonumu niye karıştırttın ki?
Ali: Ne diyorsun oğlum sen? Ne içtin neyin kafası bu?
Ferman: Bana gönderdiğin kız Cemre.
Ali: Evet. Cemre Özer. Atıf'ın adamı işte.
Ferman: Ali bu kız benim sevgilim.
Ali: (şaşkınlıkla) Ne diyorsun oğlum sen?
Ferman: Ali bak bu şakaysa seni öldürmekten beter ederim bilmiş ol.
