Sönük Ateşin Bıraktığı İz

Rüzgarların Darbesi.

Rüzgar esiyor asil asil, huzur veriyor insana, canlıya bu "güzel" günde. Mağara kirli ve böceklerle dolu ama sıcaktı. O aptal harabeden kat kat daha iyiydi, etrafta yemyeşil ağaçlar, önlerinde birkaç örümcek ağı.

Yuvayı temizlememiz gerekmez mi?

diye fısıldıyor Rieka Dolion'a.
Dolion bunun üzerine gülmeye başlıyor,

HAHAH YUVA MI? KURT MUYUZ MUŞ MUYUZ NE YUVASI?

Kurdum ben.

Rieka'nın her cümlesi Dolion'u gülme krizlerine sokuyordu.

AHAHAHAHAH NEYDEN BAHSEDIYOR-

puf.

Rieka gözden kayboluyor ve saniyeler içinde mağaraya bir kurt sürüsüyle birlikte giriş yapıyor.

Dolion, surat ifaden çok komik.

Rieka kollarını sıvayıp 3 kurttan birini okşamaya başlayınca Shijian oturduğu kütükten kalkıp yanına geliyor.

Hey, ne şirin şeyler bunlar böyle hahah.
Dolion, bir şey söylemek ister misin? Mesela, "özür dilerim" falan hahah.

Var mısın kafes dövüşüne, sen ben teke tek.

Dolion'un sinirini bastırmak yerine ağzından çıkardığı bu cümle Rieka'yı gaza getirmeye yetiyor.

Ben özür bekliyordum açıkçası, neyse, her türlü kazanacağım için sorun yok.

Öyle mi?

Öyle tabii. Akkurdun karşısında bir insancık.

İnsancık mı? HAHAH ben insan değilim şekerim.

Shijian güleryüzü ile film izler gibi onları izliyordu.

Madem savaş var, hadi antrenman yapalım, sonuçta buraya bunun için geldik.

Aelius ve Arche pürdikkat olayı izlerken Leen ve Rei hiçbir şey olmuyormuşcasına geçmişlerinin benzerliklerinden bahsediyorlar.

Leen,
Hey hey! Ben de babamı sevmiyorum, ıh, bana yaptıkları çok acımasızcaydı hahah!

Rei bunu duyunca üzüntü belirtileri gösterse de belli etmiyor.

Rei üzgünsün, diyor Laira arkadan, hislerine güvenerek.

LAIRA SUSAR MIS- Laira bundan bahsetmene gerek yoktu.

Tamam tamam sakin...

Laira sohbetten ayrılma kararı verip Aelius'un solunda oturan Nix'in yanına geçiyor.

Hey duydun mu? Antrenman olacak.
Diye soruyor Laira Nix'e.

Evet.

Sana bir soru sormam mümkün mü, gerçekten merak ettiğim bir ş-

Duygularım çalındı.

Ah, heh, sorumu bildin.

Hissettim, aynı senin yaptığın gibi.

Sence de çok ilginç bir durum değil mi, yani, sezgilerinin kuvvetli olması, söylediğin her şeyin çıkması falan?

İlginç nasıl bir şey?

Üzgünüm...

Duygu mu?

Tamam sustum tamam...

Duygusuzluk çok zordu ama bir yandan da güzeldi, eğer bir gün olur da bir arkadaşını kaybederse ağlamayacak, hatta üzülmeyecekti, vicdan azabı da çekmeyecekti.