Sönük Ateşin Bıraktığı İz

Yıldız

Yazdıkça yazıyorsunuz siz de. Ben de yazacağım.

Nix,

Herkesin aklında o soru, cevabını bir ben bir sevgilim biliyor zaten.

Her şey ben çok küçükken başladı.
Annem ve babamla gayet güzel bir yaşamım olmuştu, onlar beni ben onları çok severdim. Aslında annemi daha çok severdim ama babamın beni ne kadar sevdiğini gördüğüm zaman kendimi suçlu hissederdim, bu yüzden zorunda hissetsem bile babamı seviyorum.

Bu duygu şeysine gelirsek, anlatması zor olmalıydı aslında ama tek nefeste dahi anlatabilecek biriyim. Ama biliyor musun, özenti benim için hala kalbimin en derinliklerinde hayata tutunan bir duygu. Gayet normal aslında. En çok ta Laira'ya özeniyorum.
Beni sevebiliyor, bir de bana bak. Onu üzüyor muyum onu bile bilmiyorum.

Yazıyorum ama umarım sıkmam sizi.

Kendimi bildim bileli duygu kontrolünde çok kötüydüm, inanır mısınız bilmem ama o zamanlar öfke sorunlarım dahi vardı. Benim geldiğim yer alışıldığın çok dışındaydı, sizin "varlık" adını verdiğiniz kişileri hem görür, hem de bazen onlarla yaşardık. Annemin akrabaları varlıklardan oluşuyordu ve varlıklar sizin bildiğinizden çok daha farklılardı. Her bir varlık, her bir insanın aynası gibiydi. Anlaması zor bir algoritma fakat ben anlattıkça anlayacaksınız. Bu arada varlık dediğime bakmayın, o zamanlar evrenim öyle güzel, öyle büyüleyiciydi ki bazen izin alır eve gelmez, Ni-x le gecelere kadar dışarılarda dolaşırdık. Ni-x benim aynam olan kişisel varlığım oluyor tabii.
Diğerlerinin aksine bizim çoğu şeyimiz farklıydı. Sesimiz, cinsiyetimiz, gözlerimiz ve tabiki duygularımız. Aşk insanı değildim aslında, kendime bir sevgiliyi asla yakıştıramazdım, hala da yakıştıramıyorum.
Ni-x tam tersine romantizmin zirvesi gibi davranırdı. O zamanlar duyguları olmayan oydu tabii.

Hala birlikte dışarı çıkmak istiyorum onunla, özlüyorum diyebilmek istiyorum ama özleyemiyorum, onun beni özlemesine sebep oluyorum.

O zamanlar yaşımız küçük, ne yaptığımızı bile bilmiyoruz.

Yine bir gece dışarı çıktık, babam pencereden bizi izliyordu. Babamı fark etmeyip evin karşısındaki küçük koruya girip çamurdan pasta yapıyorduk. Ni-x fark ettirmeden beni yavaş yavaş korunun derinliklerine sürüklüyor, her bir adım geriye attığında beni de kolumdan tutup geriye çekiyordu. Evden baya uzaklaştığımızı fark etmemiştim ama artık ev görünmüyordu bile.

Bu evren çok ta garip değildi aslında, sadece büyük insanlar duygu uğruna savaşa girer sanardım çünkü babam beni her zaman bu konuda uyarırdı.

Bak Nix, bu evrende sen büyüdükçe peşine çok varlık takılacak, hepsi senin sahip olduğun fakat onlarda olmayan şeyi senden almak isteyecek. Sakın oğlum, izin verme, duyguların sana ait. Tamam mı?

Babamın bu şifreli-bulmacalı konuşmalarına çok özenirdim ama çoğunlukla ne dediğini de anlamazdım. Kim bilirdi babamın bir kopyası olacağımı?

Ni-x beni korunun en diplerine çekiştirdikçe içimde bir endişe beliriyordu fakat babamın söylediklerini hatırlayıp kendimi sakinleştiriyordum. Keşke kendimi ona teslim etmeseydim diyorum, ne kadar geç kaldığımı fark ediyorum.

Babam beni uyarmaya çalışıyordu, her an, her yerde. "Ni-x bana ne yapabilir ki?"

Tek değerlini senden alabilir Nix.

En son dayanamayıp sordum;

-Nereye gidiyoruz?
-Sana bir sürprizim var!
-Sorumun cevabı bu değil...
-Endişelenme, endişelerini sonsuza dek yok edeceğim bir yere geldik!

Gerisini hatırlamıyorum, uyandığımda tek başıma korunun ortasındaydım.

Ni-x beni bırakmıştı, sadece duygularımı değil benliğimi de çalmış olacak ki eve gittiğinde benmişimcesine annemi de babamı da kandırmıştı. Beni bulmaya kimse gelmedi.
Tek başıma evimi bulmaya çalıştım fakat boşunaydı. Bir daha asla evime dönemedim.

Ama haklıydın Ni-x. Bir daha asla endişe etmedim. Ölümden defalarca döndüm ve hiçbiri bende bir travma bırakamadı. Teşekkür ederim. Şimdi sonsuza dek hayatımın aşkı olması gereken birine karşı hiçbir şey hissedemeyeceğim, ve bu da hissettiğim tek duygu olacak, suçluluk.

Bunu okuduğunu biliyorum, söylediğim zaman gerçekçi hissettirmediği için yazmak istiyorum.

Seni sevebildiğim bir durumda olsaydım fakat seni hiç tanımasaydım, yine de seni bulur seni severdim. Benim gibi hissiz birini sevmek nasıl bir duygu bilmiyorum. Ama, olur da bir gün bu duyguyu öğrendiğim zaman sen orda olmazsan, seni bulacağım ve her bir zerrem sana tamamen bağlanana kadar sarılacağım.

Aşk bir duygu değil, aşk sensin Laira.

Bir gün seni seveceğime emin ol.

Ni-x beni tamamen yok ettiği zaman, kimse gerçek Nix nerede ne yapıyor diye sormadı, ben de yıldızları izledim, onlara anlattım.

Nereden bilecektim Laira isminin Yıldız demek olduğunu?