Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♧
Jimin
Gün ışığı usulca yüzüme vurduğunda, yüzümü yastığa gömmek istemiştim ancak uykunun kollarından sıyrıldığımda, yanağımı yastıktan daha sert bir şeye yasladığımı hissetmiş ve usulca gözlerimi aralamıştım.
Ve o an sadece yanağımın değil, bedenimin de yatağın üzerinde olmadığının farkına varmıştım.
Çünkü sikeyim ki Yoongi'nin kucağındaydım!
Hareketlenmemle birlikte belime sardığı kolları biraz gevşemiş ve usulca o da gözlerini aralamıştı.
Tanrım! Uyurken aramızda koca bir mesafe olduğuna emindim. Nasıl bu hale gelmiştik biz?
"Günaydın."
Yeni uyandığı için boğuk çıkan sesi kulağıma çalındığında ise, üzerinde öylece durmaya devam ederken ona bakmıştım.
"G-günaydın."
Kekelediğim için içimden kendime lanetler ederken, belime sardığı ellerini hala serbest bırakmamıştı ve bu durum beni daha da utandırmıştı.
"Ah, şey kusura bakma."
Sanki daha yeni farkına varmış gibi ellerini üzerimden çektiğinde, bedenimi hızla yan tarafa bıraktığım gibi mırıldanmıştım.
"Sende kusura bakma."
Göz ucuyla ona bakmaya devam ederken, komidinin üzerindeki telefonundan muhtemelen saate bakmış ve tekrar söze girmişti.
"Saat sekiz olmuş."
"Dersimize daha beş saat varmış."
"Öyle, ama benim hazırlanıp çıkmam lazım, emlakçıya uğrayacağım."
"Neden ki?"
İstemsizce ne yapacağını sorgulamaya başladığımda, gözlerini amansızca benimkilere değdirirdiği an ne yaptığımın farkına varmıştım.
Ve bana kızacağını düşünürken, sakince sorumu cevaplaması, önüme eğdiğim başımı kaldırmama neden olmuştu.
