Medyadaki şarkı içimi titretiyor
♧
Jimin
Ben yatak başlığına yaslanmış bir şekilde otururken, Yoongi ise yanımda, bana sırtı dönük bir pozisyonda uzanmış ve bacaklarını iyice kendisine çekmişti.
Sanırım şu an sadece yalnız olmak istemediği için beni yanına çağırmıştı.
"Küçükken kendimi ne zaman kötü hissetsem, annem beni göğsüne yaslar ve saçlarımı okşayarak ninni söylerdi, öylece uyuturdu."
Fısıltıyla çıkan sesi kulağıma çalındığında, burnunu çekip başını yastığa daha da gömerek, sözlerine boğuk bir tınıyla devam etmişti.
"Keşke bir gece daha orada kalsaydık, böylece uyuyabilirdim."
Sözleri, gözlerimin dolmasına neden olurken, onu bu denli kıran tüm o kötülüklerin dikenini birer birer üzerimde hissetmiştim.
"Sen geceyi yarattın, ben ışığı yarattım."
Ufak mırıltılar eşliğinde, bir ninniyi dilime dolayıp söylemeye başladığım anda, başını yastıktan biraz kaldırdığını görmüştüm.
"Sen toprağı yarattın, bense ondan kadeh yarattım."
Çok geçmeden bedenini tamamen bana çevirip yüzüme baktığında ise, elimi ürkekçe ona doğru uzatmış ve izin istercesine gözlerine kilitlenmiştim.
Geçen saniyelerin ardından gözlerini usulca kapatıp bana kendince onay verince, elim yumuşak saç tutamlarıyla buluşmuş ve ninniye usulca devam etmiştim.
"Issız çöller, kuş uçmaz dağlar, vadiler yarattın. Ben ise, yollar, güllerle süslenmiş bağ bahçeleri yarattım."
Göz pınarlarından birer damla süzüldüğünü fark ettiğimde ise elim ürkekçe yanağına doğru ince bir yol çizmiş ve yaşları silmeye başladığımda irislerini yeniden aralayıp onları, gözlerime doğru tırmandırmıştı.
"Bana bak, ben taştan ayna yapan varlığım. Bana iyi bak, zehirden bal yapan bir varlığım."
Ben, kendimce tutturmuş olduğum ninniyi gözlerine bakarak söylemeye devam ederken, o da daha çok ağlamaya başlamıştı.
"Taştan ayna yapan, zehiri şarap yapan benim."
Son mırıltılarımı da ortaya bıraktıktan sonra ondan yavaşça uzaklaşıp geriye yaslandığımda, saniyeler içerisinde beni kendisine çekerek yatakta uzanmamı sağlamış ve başını göğsüme yasladığı gibi konuşmaya başlamıştı.
"Bir daha söyle, lütfen."
Ve tam o an, soluk borumda bir şeylerin tıkandığını hissetmiştim.
Nefes almak, onun başı göğsüme yaslıyken ve kollarını belime sıkıca sarmışken gittikçe zorlaşıyor gibiydi.
Ancak yine de tüm bunları göz ardı etmeye çalışarak isteğini yerine getirmek adına ninniye tekrar başlamıştım.
"Sen geceyi yarattın, ben ışığı yarattım. Sen toprağı yarattın, bense ondan kadeh yarattım."
Elimi tekrar saçları arasına bırakıp okşamaya başladığımda ise, başını boynuma gömmüş ve derin bir iç çekmişti.
"Issız çöller, kuş uçmaz dağlar, vadiler yarattın. Ben ise, yollar, güllerle süslenmiş bağ bahçeleri yarattım."
Tutuşu daha da sıkılaşırken, tişörtümü, yumruğunun arasına hapsetmiş ve beni daha da yakınına çekerek aramızdaki bir milimlik mesafeyi de kapatmıştı.
Ve bu sefer, derin bir soluğu ciğerlerine hapseden taraf ben olmuştum.
"Bana bak, ben taştan ayna yapan varlığım. Bana iyi bak, zehirden bal yapan bir varlığım."
Fazlasıyla üzülmüştüm ve Yoongi'nin şu an çaresizce bana tutunuyor oluşu, resmen içimi parçalamıştı.
Onunla birlikte ağlamak istesem de, güçlü kalmak zorundaydım.
"Taştan ayna yapan, zehiri şarap yapan benim."
Bir kez daha ninniyi söylemeyi bitirdiğimde ise, gitmek ve onun yanında öylece durmak arasında kalmıştım.
Ancak ona daha fazla rahatsızlık vermek istemediğim için yataktan kalkmak adına doğrulmaya çalıştığımda, başını boynuma iyice yaslamış ve yumruğunu açıp hemen ardından tişörtümü daha sıkı sardıktan sonra, dudaklarının arasından tek bir cümle dökülmüştü.
"Lütfen, bu gece, o karanlık kilisenin içerisindeki minik mum ışığına ihtiyacım var."
Neyim ben dev bir gözyaşı mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Light A Candle - YoonMin
Fanfic"Homofobikliğin vücut bulmuş hali olan ben, sevgilimin abisine aşık oldum."
