27

56.7K 2.7K 179
                                    

Ya sizz nasıl şeylersinizz öylee yaaa hshahshsh👀👀

Yav bıraksam döveceksiniz beniiii🥊🥊

Ama sizi kırmam🧚🏻‍♀️🧚🏻‍♀️💍

O yüzden atıyorum yeni bölüm beee💥

Ama beni 1 hafta da olsa idare edin olur muuu

Hadi ozmnnnnnnn💋💋💋💋

Süt Kutusuna🍷

~

"Dilay?" Aris'in sesi beni büyülerken kahve gözlerinde şaşkınlık hakimdi.Kestiği sakalları yeni yeni çıkmaya başlamıştı.Pürüssüz kumral teni saçlarını muazzam gösteriyordu.

Sanal hayatın içinde bile beni etkileyebilen Aris şuan karşımda bana şaşkınlığın yüzünde bıraktığı o güzel ifadeyle bakıyordu.

O an gerçekten ne hissettiğimi ben bile anlamadım.Aristen hoşlanıyormuydum, aşıkmıydım ya da bu stresin, heyecanın etkisi sadece onu dostane bir şekilde önemsememin etkisimiydi?

Bilmiyordum...

Onun yüzüne doyasıya bakmak istesemde bu bakışmayı kesmem lazımdı yoksa Aris'in bakışları beni izledikçe güzelleşiyor ve içimi bir tuhaf yapıyordu.

Derince yutkunmamın ardından gözlerimi zor da olsa Aris'ten çektim.Savcı bana dikkatle bakarken söze girdim.

"Müvekkilimle özel görüşmek istiyorum Sayın Savcım biliyorsunuz ki tutuklandığından beri avukatı yoktu konuşamadık."Otoriter çıkartmaya çalıştığım sesim sağımda hissettiğim yoğun bakışlarla hafif de olsa titriyordu.

Konuşmamın üzerine odanın kapısı çalındı ve içeriye askeriyede çalıştığını düşündüğüm bir asker elindeki birkaç dosyayla girdi.Sessizce dosyayı masaya bırakıp çıkan askerden sonra savcı belli bir süre dosyayla ilgilendi.

Aris'in avukatı olmamla ilgili birşeyler olduğunu bildiğim dosyayı okumayı bitiren Savcı tekrar konuştu.

"Çok uzun sürmesin Avukat Hanım." Yapmacık bir şekilde gülümseyerek onu onayladım.

Savcı daha demin dosyaları bırakan askeri çağırdı.Asker Aris'i kolundan tutarak kapıya doğru ilerletmeye başladı.Aris'in gözleri yürürken bile benden ayrılmıyordu.O kadar yavaş adımlarla ilerliyordu ki henüz emekleyen bir bebek bile onu geçebilirdi.

Onlar odadan çıkar çıkmaz Savcıyı başımla selamlayıp ben de çıktım.Dışarıya adımımı atmamla kapıda beni bekleyen askeri farkettim.

"Buyurun Avukat Hanım bu taraftan." Asker'i hafif bir tebessümle onaylayarak takip ettim.Uzun koridorlar bitmek bilmiyordu.Dolanbaçlı yerleri atlattıktan sonra sonunda kapısında parmaklıklar olan bir odaya varmıştık.Aris'i özel görüşme odasına almışlardı.

Asker bana kapıyı açarken fazla gergindim.Titreyen ellerim terliyordu.Durduğum yerde ayaklarımı hissetmiyordum.Asker kapıyı açtı...

Gelen kilit sesiyle gözlerimi yumup derin bir nefes aldım.Bunlar yaşanıyordu.Aris şuan içerideydi.Ben onun avukatıydım.

Gözlerimi açıp askerin hafif kıvık bıraktığı kapıyı elimle iteledim.Artık ellerimin her uzuvu da yavaş yavaş çalışmasını yitiriyordu.Birkaç küçük adımla kendimi içeri attım.

Oradaydı...

Kocaman siyah odanın, ortasındaki ahşap masanın sandalyesinde  oturuyordu.Tek beyaz ışıkla aydınlanan loş oda, o masaya diktiği yüzünü gölgelendiriyordu.

Asker Falan İşte /texting/ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin