Asker Falan İşte /texting/

43

Selamlarrrrrrr🔥

Yine ben geldimmmmmmm💅🏻

Beni özlediğinizi varsayaraktan böyle bir giriş yapıyorummm🤟🏽

Çokk minnoş bir bölüm olduuuu 💫

Umarım beğenirsinizzz

Öptümmm💋💋

~

"Aris biz bu kadar şeyi niye aldık ki ya?" Alışverişte aldıklarımızı mutfak tezgahına koyarak Aris'e döndüm.O da elindeki poşetleri benimkilerin yanına koydu.

"Sana söylemedim ben değil mi?" Dedikleriyle kaşlarım havalandı.

"Neyi?" Aris yüzünü buruşturarak konuştu.

"Elis bizim askerleri yemeğe çağırdı.Bir de benim evime davet etti!" Sitemine gülerek tezgahta yanına doğru yaklaştım.O hışımla poşetteki malzemeleri tezgaha koyuyordu.

"Çağırıyorsa da halama çağırır insan! Şimdi seninle başbaşa olmak yerine bizimkilerin bomboş muhabbetlerini dinleyeceğim!" Aris'in omzuna başımı koyarak yanağından öptüm.

O bu hareketimle nefesini derince dışarı verip elinde tuttuğu konserveleri tezgaha bıraktı.Kollarımı omuzuna sararak ona iyice yaklaştım.Aris ellerini belime yerleştirip başını boyun girintime koydu.Aldığı derin nesefler boyunuma vuruyor ve tenimi gıdıklıyordu.Yanağım onun geniş omuzundayken konuştum.

"Zaten hep beraberiz." Aris iç çekti.

"Ama yetmiyor ki." Sessiz bir şekilde homurdanmasıyla yüzümdeki tebessüm arttı.Yavaşca ondan ayrılıp tezgaha bir bakış attım.Ellerimi birbirine vurup konuştum.

"Eee ne yapıyoruz şimdi?" Aris oflayarak tekrar ellerini belime koydu.

"Siktir et şunları ya gelirlerse kovarım ben." Aris'in çocuk gibi mızmızlanmasına gülüp tam boynunun açıkta kalan yerini öptüm ve geri çekildim.

"Hayır olmaz yaa. O kadar malzeme aldık yapalım bari." Aris gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı.

"Aş evine döndü ev!" Sinirli sinirli konuşmasına gülüp mutfaktan çıktım ve Aris'in odasına doğru gidrrken konuştum.

"Üstümü değiştireyim de yapalım şu yemekleri." Aris'in tekrardan oflamasını umursamayarak odaya girdim.Üzerimdeki gömleği çıkarttırdıktan sonra koltuğun üstündeki t-shirtü alarak giyindim ve altımdaki taytı çıkartmaya gerek görmeyerek dışarı çıktım.

Aris odadan çıkar çıkmaz bakışlarını bana çevirdi.Koltukta oturmuş Barut'un başını seviyor ve yorgun gözlerle beni süzüyordu.

"Bak gel yol yakınken vazgeçelim biz güzelim." Dediği şeyle gözlerimi devirip yanına doğru yaklaşıp kolundan tuttum.

"Bir de asker olacaksın ya ne üşengeç çıktın! Hadi kalk." Aris'i kolundan tutup ayağı kaldırmaya çalışıyordum ama her seferinde denemelerim boşuna çıkıyordu.Sonunda sinirlenerek Aris'in kolunu hışımla bıraktım.

"Of iyi gelmezsen gelme be! Zaten bu alemde kendinden başka kimseden birşey beklemeyeceksin.Hem ben tek daha güzel yaparım herşeyi! Sana da yedirmem! Zaten bak izle şimdi bir mantı yapıcam-" Ben yine taramalı tüfeğe bağlamış saydırırken bu sefer Aris beni kolumdan tutup kendine doğru çekti.Aniden dengemi kaybetmemle üstüne doğru düştüm.

Anın şokuyla kısa bir süre ne olduğunu idrak edemesem de olduğumuz durumu fark edip kaşlarımı çattım.Tam ağzımı açıp sinirle konuşacaktım ki Aris yüzünü bana iyice yaklaştırıp dudaklarını dudaklarıma iki saniyeliğine bastırarak geri çekildi.Benim gözlerim anlık yaptığı şeyle irileşirken o bu halime gülüp burnuma küçük bir öpücük kondurdu.