Blue's Sea | BxB | Tamamlandı

24

Zilin çalmasıyla başını sıraya bıraktı deniz. Dersleri tarihti ve hiç eğlenceli bir hoca değildi. Ders boyunca zar zor dayanmış, anlatılanında bir kısmını dinleyebilmişti deniz. Kafasını koyduğu yerde derin bir nefes verip camdan rüzgarla sallanan ağacı izlemeye başladı. Sınıftaki insanlar gittikçe azalıyordu, bu sebeple de sessizleşiyordu ve denizin uykusu geliyordu. Gözlerini kapatıp kafasındaki şarkıya eşlik etti.

Sınıftaki sesler iyice azaldığında kapının açıldığını duydu deniz. Kafasını kaldırıp bakma ihtiyacı bile duymamıştı çünkü onu ilgilendirecek bir gelmiş olamazdı.

"Deniz?"

Ona seslenildiğini duyduğu anda kafasını kaldırıp başında bekleyen Maviye baktı. Doğru, maviyle yemek yiyeceklerdi.

"Merhaba."

Mavi gülümseyip etrafa bakındı. Yakındaki bir sandalyeyi çekip denizin yanına oturdu.

"Yoruldun mu?"

Deniz gözlerini kapatıp yavaşça başını salladı.

"Yemeğimizi yiyelim, uyuturum ben seni."

"Nasıl uyutucaksınız beni. Yoksa?"

Deniz gözlerini pörtleterek baktı maviye.

"Hayır aptal, kütüphaneye gideriz uyursun."

Mavi kıkırdayıp başından beri elinde olan yemek kabını masaya koydu.

"Sen, tavuk yiyebiliyordun değil mi deniz?"

Deniz hızlıca başını sallıyıp onaylayan mırıltılar çıkardı. Sonrasında çantasına eğilip yemek kabını çıkardı.

"Ne yiyeceğiz bakalım?"

"Ben sandviç getirdim, yer misiniz?"

Mavi denize gülümsedi ve başını salladı.

"Sen tavuk pilav yer misin benimle?"

"Hmhm!"

Mavı kıkırdayıp yemek kabını açtı.

---

"Ama mavi abi kütüphanede birileri olmaz mı?"

Deniz zemin kata inen merdivenleri inerken sordu.

"Bana abi demene gerek yok deniz, ve hayır, öğle teneffüsünde kütüphane kapalı oluyor."

"O zaman biz nasıl gireceğiz?"

"Ben kütüphane görevlisiyim."

Deniz gözlerini kocaman açıp maviyi inceledi. Elindeki anahtarı havaya kaldırp sallarken denizi peşinden kütüphaneye sürüklüyordu. Deniz daha önce hiç okul kütüphanesine gelmediği için yolu bilmiyordu. Sonunda doğru kapıya geldiklerinde birlikte onca anahtarın içinden kütüphanenin anahtarını buldular ve kapıyı açtılar. İçerideki kitap kokusu koridora yayılmaya başladığında içeri girip kapıyı kapattılar. Deniz içeriyi incelerken mavi kapıyı kitledi ve masalardan birine oturdu.

"Kapıyı neden kitlediniz?"

Deniz yanına gelip otururken sordu.

"Şuan kütüphaneye giriş yasak, son on dakika açılıyor. Ama genelde kimse bilmediği için gelen olmuyor, rahatça uyuyabilirsin yani."

Deniz kaşlarını kaldırıp başını salladı. İçeriye tekrar bir göz attıktan sonra kütüphanede kamera olmadığını fark etti. Buna şaşırmıştı, okulun neredeyse her köşesine kamera olmasına rağmen kütüphanede yoktu.

"Ve deniz, benimle sizli bizli konuşmana gerek yok, deniz beyle yakın olduğun kadar benimle de yakınsın."

"Peki."

Deniz kollarını masaya koyup başını kollarının üstüne bıraktı. Gözlerini kapatıp uyumaya karar verdiğinde Mavinin onu izlediğini fark etti.

"Siz uyumayacak mısınız?"

"Bak hala siz diyorsun ama, kırılıyorum."

"Özür dilerim, sen uyumayacak mısın?"

Mavi kıkırdayıp başını iki yana salladı.

"Seni hayaletlerden koruyacağım."

"Ama hayalet yok ki?"

"İşimi iyi yapıyorum demek ki."

Mavi kocaman gülümsedi ve raftan bir kitap aldı.

"Sen uyu hadi, bende bunu okuyacağım."

Deniz başını sallıyıp gözlerini kapattığındayda kitabı sessizce yerine bıraktı.

---

Denizin aniden başını masadan kaldırmasıyla Mavi telefonundan ayrıldı. Denizin yüzündeki korkmuş ifade onu endişelendirmişti.

"Noldu deniz, iyi misin?"

Deniz konuşmak yerine olduğu yerde hıçkırmaya başladığında Mavi kollarını ona sardı. Pek anlamasa da kabus gördüğünü düşünmüştü.

"Tamam, geçti."

Denizin burnunu çektiğini duyunca yüzünü kaldırıp kontrol etti. Gözleri kızarmıştı fakat gözyaşı göremiyordu.

"İyi misin?"

Deniz sakince başını salladığında Mavinin gözleri ister istemez dudaklarına kaymıştı. Yutkunup kendini toparladı ve gözlerine çekti bakışlarını. Denizin bakışlarının onun dudaklarında olduğunu fark ettiğinde ileride pişman olacağı şeyi yaptı, onu öptü.

---
Niaahhahaha
arkaslar sa cokhasta olmusuz öluyomusuz oyle hoscakalin