İntikam #James Fleamont Potter

Third

Third

Diana için gereksiz bir yan karakter olduğunu düşündüğü bir an vardı. Romanın ana karakteri başkaydı ve o sadece belirli bir noktada dönüm noktası olmak için yaratıldığını düşündüğü bir an... Gülümsedi, sadece bir an içindi bu durum.

Sirius Black, tam da Diana'nın düşündüğü gibi bir karakterdi. O sanki Black ailesi için bir yan karakter olmaktan başka bir şey değildi. Hep böyle mi düşünürdü acaba?

Diana tüm safkan ailelerinin gözdesi ve Riddle'ların prensesiydi. Elbette küçük kız bunun bilinciyle büyüyordu. Yan karakter olmak mı? Bu imkansızdı.

Özellikle de ayak ucunda acıyla kıvranan Peter Pettigrew'e bakıp kahkahalara boğulduğunda...

♟️♟️

"Sirius! Regulus!"

Hogwarts'a gitmelerine günler vardı ve alışveriş için geldikleri yerde gördüğü Black kardeşlerle Diana onlara yetişmek için büyük annesinin elini bırakıp koşmaya başlamıştı. Adrian koşmaması için bağırdığında kız, kardeşine dil çıkarıp önüne döndüğünde çarptığı kişi ile geriye çekildi. Sızlayan burnu, Adrian'ın bağırması... Muggle romanlarında okuduğu bir şeyin başına geleceğini düşünmemişti. Bunu babasından gizli okuduğunu söylemeliydi.

"İyi misin?"

Diana sızlayan burnunu tutup karşısındaki gözlüklü çocuğa baktığında bu çarpışmadan hiç etkilenmemişti.

"İyi...."

"Uzak dur seni sefil yaratık!"

Adrian hızla gözlüklü çocuğu ittiğinde Diana bir anda kardeşinin arkasında buldu kendini.

"Sadece çarpıştık!"

"Seni iğrenç pislik! Ağzını açma bile..."

"Adrian!"

Büyük annesi hızla çocukları ayırdığında, Adrian öfkeyle çocuğa bakmaya devam etti. Diana'ya verilen her zarar Adrian için bir yüktü. Her seferinde Diana, ya babasına bir şey derse korkusuyla uykusuz kalmak çok zordu.

Genç Potter hiçbir şey demeden ayrıldığında, ortalığı sakinleştirmek için çoktan Sirius ve Regulus gelmişti.

"Büyük anne, dayanamıyorum artık!"

Adrian öfkeyle bağırıp kaçtığında Diana ne olduğunu anlamamıştı. Adrian'ın neye bu kadar takıldığını ve bu kadar onu bunalttığını da bir türlü anlayamayacaktı küçük kız.

...

Diana, Sirius ve Regulus'la keyifli alışveriş yaparken, Adrian karanlık bir köşeye sinmiş herkesten her şeyden uzaklaşmak için elinden geleni yapmaya başlamıştı.

"Adrian, bebeğim neredesin?"

Büyük annesinin sesiyle başını saklandığı yerden çıkardı.

"Bana anneni hatırlatıyorsun. O da bir şeylerden kaçmaya çalışırken karanlıkta saklanırdı. Babana gerçekleri söylemeye ne dersin?"