Başımın Tatlı Belası ♡Psikopat♡

Ailemin yanında düzgün dur!!

"Duru senden uzak duramam seni deli gibi severken uzak duramam. "
"Beni deli gibi sevdiğin halde or*spuyu altına almayi biliyorsun bana zarar vermeyi biliyorsun kim deli gibi sevdiği birine aldatip zarar verebilir"

"Birinci olarak ben seni aldatmadim o kızla aramızda hiç bir şey olmadı sarhostum ama olmadı ikincisi sen olduğunu bilseydim sana zarar verebilir miyim? Ayrıca küfür etme sana yakışmıyor"

"Sana ne benim kullandığım kelimeler seni ilgilendirmez"

"Ilgilendirir karımsın sen benim"

"Uykum var benim sus artık"

Susup belinden tuttum gibi kendime çektim yan dönüp kafami sırtına yasladım. Duru nun muhteşem saçları tenine degince ister istemez tuhaflık oluyordu. Hiç sesini çıkarmadı sarılmam izin verdi. Demek ki Duru da özledi beni deminden bağırıp çağıran Duru şimdi sarilmam da sorun çıkarmadı.

Sabah uyandigim da odada Duru yoktu. Mutfağa çıktım mutfakta da yoktu "Duru!!" Ses gelmedi biraz daha dolaştım "Ne var yaa ne Bagiriyorsun!!" Oh be gitti diye korkmuştum ya. hemen gittim boynuna sarıldım "gittin sanmistim" sımsıkı sarıldım eliyle kendini benden çekmeye çalıştı ama nafile "Ormanın oraya soktun beni nasıl gideyim"

"Çok iyi olmuş iste beni bırakıp hiç bir yere gidemezsin"

"Giderim hatta gidiyorum şimdi"

"Otur şuraya hiç bir yere gitmiyorsun"

"Gidiyorum bıraksana"

"Gitmiyorsun dedim"

"Gidiyorum dedim"

Hiç bir şeye izin vermeden dudagima yapıştım. "Hadi git bakalim" deyip geri çekildim hemen yukarı çıktı. Kızım seni cok iyi tanıyorum ya sen bensiz hiç bir şey yapamazsın. Bir kere de dediğinin arkasında dur.

Yarım saat sonra...

Kahvemi alıp şöminenin karşına gittiğimde Duru dizlerini kendine çekip yüzünü arasına koyup yerde oturuyordu. Yanina gittim "Oturabilir miyim ?"deyip suratına baktığımda gözlerini kırptı bende hemen yere oturdum. Elimdeki kahveyi ona uzattım.

"Hatırlıyor musun biz bir kere daha ormanda kalmıştık ve ilk defa o zaman yakinlasmistik."

"Hatirliyorum senin benim için gerçek olduğunu imkansız olmadigini anlamıştım."

"Peki şimdi ise gene ormandayiz ama kavgaliyiz"

"Sebep sensin bizi ailemizi sen bu hale getirdin"

"Hayatım çok özür dilerim ne olur beni affet diye her şeyi yaparım ama hadi affet de barisalim mutlu bir şekilde eve gidelim"

"Hayır sen daha hatanı anla öyle affederim oda belki"

"Tamam hata mi kabul ediyorum o lanet olası içkiyi de bir daha icmeyecegim"

"Eve gidelim annemler gelecek ikizlerimi özledim"

"Tamam bende özledim zaten"

Yoldayken Duru sıkı bir tembih ve sonunda benim en zayıf noktam dan tehdit ederek olayı bitirdi.

Eve vardığımız da Duru direk mutfağa gidip buzdolabından malzemeleri çıkardı. Yemekleri yapmaya başladı. Bende ona yardım olsun diye sofraya yardım ettim. Saat 6 olmuştu ve Duru nun işi bitmisti. Yukarı çıkıp üstünü değiştirdi. O çıktıktan sonra bende girip değiştirdim.

Kapı zilinin calmasiyla ikimizde kapıya gittik. Hiç bir şey olmamış gibi kapiyi gülerek açtık. Annesi elinde oğlum babasının elinde kızım vardı. "Hoşgeldiniz" diyerek kucağındaki bebeklerimi aldım. Duruya "ben çocukları odalarına götürüyorum" deyip yukarı çıktım.

Aşağı indiğimde Duru babası ve annesiyle gülerek konuşuyordu. Kaç gündür benle böyle konuşmuyor gülmüyor bile ozlemisim bu halini. Yanlarına gittiğimde annesi gülerek "hoşgeldin oğlum" dedi babası ise halinden memnun değilmiş gibi somurtuyordu "asıl siz hoşgeldiniz Ayşen anne" annesini ilk defa gördüğüm halde sevmiştim ama babasını hiç sevmedim kin dolu bakışlarını hala üstüne gezdiriyordu. Duruya dönerek "Ne buldun bu çocukta da evlerin ben sana daha iyilerini bulurdum" benden iyisi mi varmış güldürmeyin beni ya "Babacim gönül bu iste otada konuyor buna konuyor" dedi beni göstererek ne yani şimdi babasının yanında bok mu oldum vay be iki dakikada dislandim "aa Erkan ne varmış benim damadim da bulamazsın ki bu çocuktan iyisini bu Arada ismin ne çocuğum" yürü be Ayşen anne "Demir annecim"

"Ismi bile güzel çocuğun"

"Nesi güzel ismi Demir diye isim mi olur allah bilir beceriksiz dir de bu"

"Sanki sen çok beceriklisin ya"

"Hanım(!)"

"Ne hanım hanım ya damadima laf etme sende sanki kizin çok iyi de"

"Tamam Ayşen allah adı veriyorum sus"

"Annesi babacim hadi sofraya uzun yoldan geldiniz acikmisinizdir"

"Tamam papatyam"

DURU'DAN

Herkes sakince yemeği yerken babam gene başladı "ee damat mesleğin ne" demesiyle Demir şimdi bir şey sacmalar diye laf atladım ama nafile gene başladı Demir "Baba parası efendim" öksürmemle herkes bana baktı "kızım iyi misin...hayatım iyi misin..." Herkes ayni soruyordu birimine cevap vereceğim zaten "Iyiyim baba" Demir eğilince kulağına sessizce "Aptal babamın şirketinde çalışıyorum de" kafası sallayıp çekti herkes eski haline dönünce babam aynı sorunu tekrar sorunca düzgün bir şey der inşallah "babamın şirketinde çalışıyorum efendim mezun olunca temelli başına geçeceğim" babam gülerek bakınca laf sokacak şimdi "Baba parası desene şuna" heh Demir buna saçma bu cevap verir diyecektim ki "Öyle değil efendim evde boş boş oturmak yerine babamın şirketinde çalışıp meslek sahibi olurum baba parası değil alın teri desek daha doğru olur" bu sefer de Demir babama laf soktu.

"Peki bakalım diğer işlerde iyi misin ?"

"Ne gibi Efendim"

"Tamirat işlerinden arabadan falan anlar misin"

"Tabiki onlar benim hobim"

"Kızımı uzuyor musun ?"

"Hayır efendim asla öyle bir şey olamaz"

"Inşallah kızımı üzeresen kılına dahi zarar gelirse kötü olur"

Annem Demir'in kulağına eğilip Duru babasinin her seyi dir dikkat et gebertir "Anlaşıldı efendim"

Herkes odasına çıkınca bende ikizlerimin yanına çıktım. Ikisinde uykularindan uyandirmadan öpüp kollamaya başladım.

Arkamdan sarılan eller ile irkildim gözümün ucuyla baktığımda Demirdi kafasını boynuma yaslayip "çok tatlılar demi" dediğinde gulerek "insan bakmaya dayanıyor" daha da sıkı sarılarak "iyi iş yapmışız o zaman" dedi hemen fesatlığa vur zaten "Haklısın ilk defa doğru bir ise yaradin" aslinda her zaman her ise yarıyordu ama neyse. Ellerini tutup ona doğru döndüm. "Şimdilik annem ve babam var diye hele de babam var diye affediyorum onlar gidince görüşeceğiz Demir bey" yanağına küçük bir buse kondurup odadan çıktım. Yatak odasına çıkınca hemen geceliğimi giyip yatağa girdim. Yatağa boylu boyunca uzandım. Kapının sesini duymamla gözlerimi kapadim. "Uyulmadığını biliyorum prenses" deyip yanıma yattı. Beni kendine çekip "Ayrıca öpücük için beni şimdilik affetigin icin teşekkür ederim seni seviyorum" deyip boynuma yaklaştı kokumu icime cekip kocaman bir öpücük kondurdu. Içimden simdilik sadece "Bende seni seviyorum ve daima seveceğim" deyip tekrar gözlerimi kapattım