Başımın Tatlı Belası ♡Psikopat♡

Hastayım Ben...

-DURU-

Sabah uyandığım kafam kazan gibiydi hiç iyi değildim niye bu kadar kötüleştim bir gece bilmiyorum. Demir hala uyuyordu fazla bağırmaktan sesimde çıkmıyordu. Öylece yatakta kala kalmıştım. Öğlene doğru hala yatakta yatıyordum evde kimse yoktu Demir’den başka oda zaten hiç bana baktığı yok Demir eski öküzlüğüne hemen döndü. Ama bende hata biliyordum ben bunun öküz olduğunu bile bile evet dedim.

Ya insan hiç mi bakmaz sevgilin burada yatıyor ve dün gece senin yüzünden oldu. En sonunda geldi baktı anca aklına gelebildik Demir Beyin.

“Hayatım senin neyin var”

“Görmüyor musun Demir ya zaten sesim çıkmıyor”

“Ya tamam bebeğim senle ilgilenemedim ama ortalığı hallediyordum”

“Bahanen ne çok konuşma bence Demir git bir işe yara da bana ilaç getir”

“Tamam bekle sana çok güzel bakacağım”

“İnşallah canım ya”

“Duru!”

“Tamam sustum”

“Ya sen hasta olunca ne boş konuşuyorsun”

“Ben boş konuşmuyorum”

“Tamam bekle bir ateşine bakalım” herkes elini koyup bakar şimdi kızdım ya ona öpüp bakıyor ateşime. “Oy benim küçük bebeğimin de ateşi varmış ben şimdi hemen dindireceğim ateşini” al işte dindireyim derken daha çıkartmasında.

Akşama doğru Demir hiç ateşimi dindiremedi üstümde hırkayı ve tişörtü çıkartıp askılı badi giydirdi. Başıma da ıslak bez koydu biraz olsun dindirmeye çalıştı. Oda yorgunluktan yanıma yattı. Beni biraz yukarı kaldırıp kafamı göğsüne koydurdu elimden sımsıkı tuttu “Hayatım sana masal anlatayım” Demir kesin masal yerine korku filmi anlatır. “Anlat bakalım” ama o korku filmi de anlatsa dinlerim yeter ki o anlatsın onun sesi bana ninni gibi geliyor hemen uykuya dalıyorum.

“Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde prensleri aratmayan güzel sahip olan bir kız varmış erkek de prensleri aratmayan bir yakışıklılığa sahipmiş ama prens tam bir gıcık prensesse tam bir inatçıymış hep kavga ederlermiş ama ne zaman birbirlerine bir şey olsa hep yanlarında olurmuş ama biri varmış ki iyili meleği gibi görünen tam bir pislikmiş oda prensese aşıkmış ama prenses onu sevmiyormuş onun kalbinde hep bir kişi olabilir oda prens ve her şey sonunda istedikleri gibi olmuş ikisi de birbirine aşık olup bir ömür boyu beraber yaşamış”

“Mutlu son”

“Demir ve Duru’nun masalında mutlu son hiç bitmeyecek ki”

“Nasıl ?”

“Bu bizim masalımız hayatım ve bu masalda biz ölmeden mutlu son ile bitmeyecek çünkü hep devam edecek”

“Öküz falansın ama istediğinde çok romantik olabiliyorsun bir lafınla beni etkiliyorsun”

“Eee hayatım ben Demir ULUSOY’UM olsun o kadar yani en iyi eş benim en iyi öküz benim en iyi baba da benim en iyi psikopat da benim”

“Evet bir süperman olmadığın kalmadı onu da ol her şeyde iyi ol”

“Kızım ben zaten süperman’ım”

“Saçmalama Demir ya”

“Yo ciddiyim senin süperman’nın benim ya yetmez mi ?”

“Tamam hadi uykum geldi benim uyuyalım”

“Sana bir soracağım”

“Sor”

“Beni görünce neye benzetiyorsun”

“O nereden çıktı şimdi tabi ki aşka benzetiyorum sen neye benzetiyorsun”

“Öyle değil ama neyse ben söyleyeyim ben seni görünce hazan yapraklarına benzetiyorum her yaprakta ki tonun ayrı güzel ayrı tatlı”

“Çok tatlısın Demir seni çok seviyorum” dudağına yaklaşıp küçük bir buse kondurdum oda boş kalır mı böyle bir anı değerlendirip yapıştığı gibi bırakmadı. Uzun bir süre dudaklarımız birbirine büsbütün aitti. Dudağını çektikten sonra “Bende seni çok seviyorum” deyip alnıma kocaman bir öpücük kondurdu “Bak ateşinde geçmiş” gerçekten de geçmişti ateşim kendimi biraz daha iyi hissediyordum “İyi bakalım hadi artık yatalım tatlı belam” tatlı belamı bana çok demezdi ama bu kelime benim çok hoşuma giderdi. Ben ona yakışıklım demeyi seviyordum ve çok diyordum ama onun ağzından tatlı belamı çok zor duyuyordum.  Gözlerimi sımsıkı kapatıp çok bir hayal kurup uykuya daldım.