Kᴀᴄ̧ɪɴ Kᴜʀᴀsɪ| HᴏᴏɴKɪ

⁹ᴇxᴄɪᴛᴇᴍᴇɴᴛ

Riki ellerini önünde birleştirmiş, "Ya hyung lütfen~" diye mızmızlanmaya devam ediyordu.

"Riki hayır! Giremem ben o filme."

"Ya o kadar korkunç değildir ki! En fazla lânetli bebek herkesi öldürür filmin sonunda, o kadar. Ne olacak? Hadi hyung, lütfen, lütfen, lütfen~"

Pekâlâ, karşısında tatlı ve dudak büzerek ısrar eden bir Riki'ye karşı koymak, Sunghoon için pek kolay değildi. Bu yüzden yenilgiyi kabul ettiğini belli edercesine, omuzlarını düşürdü ve Riki'ye baktı. Bu hareketi ile, karşısındakinin an be an parlayan gözlerini görmesiyle, ufak bir gülümseme belirdi yüzünde.

Hızlıca ellerini çırpmış, Sunghoon'u elinden tuttuğu gibi sıraya sürüklemişti Riki.

Sıraya girdiklerinde, filmlere göz gezdiriyordu. Heyecanla tutmuş olduğu eli hatırlayınca, yanakları kızarmıştı.

Şu an resmen hoşlandığı çocuğun elini tutuyordu.

Rahatsız olabileceğini düşünerek, elini çekmeye yeltenmişti. Fakat Sunghoon'un elini bırakmamasıyla, kalbi daha da hızlı attı.

Bu an gerçekten yaşanıyor mu? Sakin ol Riki, sakin ol. Sakin. Başarabilirsin.

Düşünceleri ile ufak bir savaşa girmişken, sıranın onlara gelmiş olduğunu ve Sunghoon'un görevli kişiyle konuştuğunu fark etti.

"Nereye oturalım?"

"Ortalarda bir yere oturabilir miyiz?"

Sunghoon başını sallayarak koltuk numaralarını söylemiş, ödemeyi yapıp oradan ayrılmışlardı.

"Daha 45 dakika falan var, yemek yiyelim mi?"

"Olur! Ne yiyoruz?"

"Pizza?"

"Hamburger?"

İkisi de farklı cevaplar verirken, Riki bu hallerine gülmüştü.

"Hyung çok zıtız gerçekten."

"Olsun, zıtlıklar güzeldir."

"Uyum içerisindeyse güzeldir."

Riki bunu dedikten sonra, Sunghoon düşüncelere dalmış şekilde "Öyle," demiş ve küçük olanın kaşlarının çatılmasına sebep olmuştu.

Riki her ne kadar çekinse de, ödeme sırasında ayırdıkları elleri tekrar birleştirmiş ve onu pizzacının olduğu yere doğru çekiştirmişti. Sunghoon bu ani hareketle kafasını kaldırırken, tekrar iç içe geçmiş ellerini hissetmesiyle gülümsedi.

Neden bu kadar mutlu ediyordu bu onu? Daha geçen gün, o anonim, erkek olduğu için şaşırmışken, şimdi bu yaptığı neydi?

Buna çok kafa yorduğunu ve artık bir şeyleri oluruna bırakmayı denemek istediği için, şimdilik bunları boşverdi. Eğleniyordu. Her şeyi bir süreliğine unutmuşken, şimdi tekrar düşüncelerinin esiri olmak istemiyordu.

"Hyung-nim, bak. Şu menü nasıl? Bitirebilir miyiz sence?"

Sunghoon önündeki menüye bakmış ve kafasını sallamıştı.

"Bitirebiliriz bence."

"Tamam o zaman."

Tekrar bir ödeme faslından sonra, buldukları boş bir masaya geçip oturmuşlardı.

"Hamburger de yiyebilirdik."

"Film seçiminde benim istediğim oldu, yemekte de senin. Adil olsun istedim."